اتوبوس که توی ایستگاه توقف کرد، دختر جوان درحالی که یک چرخ خرید پر و سنگین را میکشید، عقب عقب از پلههای اتوبوس بالا آمد.
وسط اتوبوس ایستاد، نفس عمیقی کشید و بعد با صدای بلند گفت: «کتاب برای افزایش اطلاعات و پرکردن اوقات فراغت؛ رمان، شعر، روان شناسی، سبک زندگی... همه جور کتاب دارم.»
مرد جوان کم مویی که روی صندلی تکی آخر اتوبوس نشسته بود، گفت: «خانم! کتابی داری که حال آدم رو خوب کنه؟»
دختر عینکش را روی بینی اش جابه جا کرد و بعد دست برد توی کیسه چرخ و یک کتاب درآورد و گفت: «این کتاب ملانصرالدین پر از حکایتهای نابه که میشه حسابی خندید.» مرد کتاب را گرفت و صفحهای را باز و نگاه کرد. بعد از چند لحظه، بلند خندید و چند لحظه بعدتر بازهم خندید و کتاب را بست. گفت: «ببین خانم! این خوبه، اما یه کتاب برای حال دلم میخوام.»
دختر کتاب را گرفت و بعد کتاب دیگری درآورد و لای آن را باز کرد و خواند: «گفتی و باور کردی/کاش، یک روز، به اندازه هیچ//غم بیهوده نمیخوردی/کاش، یک لحظه، به سرمستی باد//شاد و آزاد به سر میبردی... این کتاب اشعار فریدون مشیریه، شعرهای عاشقانه و اجتماعی.» مرد که محو شعرخوانی دختر شده بود، گفت: «خب... این کتاب رو بدین، اما یه چیز عمیقتر میخوام.»
دختر دست کرد توی کیسه و چند کتاب را بالا آورد و بعد، از بین آنها دو کتاب را کشید بیرون و رو به مرد جوان گرفت و گفت: «این کتاب ملت عشق یک رمان پرفروشه که ۴۰ قانون عاشقانه و عارفانه شمس و مولانا رو با زبان داستان و امروزی بیان میکنه و خیلی پرطرفداره و این یکی کتاب انسان در جست وجوی معناست؛ نویسنده این کتاب یه روان شناسه که خودش بدترین رنجها رو در اردوگاه کار اجباری نازیها دیده و بعد از تعریف اونا میگه که چطور در اون وضعیت، دنبال معنای زندگی کردن بوده، اینم خیلی پرفروشه!»
مرد جوان که تحت تأثیر تسلط دختر کتاب فروش بود، گفت: «خب این دوتا رو هم بدین، اما میشه یک کتاب سبکتر و سادهتر هم معرفی کنین؟»
کتاب فروش بی تامل کتاب باریکی را بیرون کشید و ورق زد. روی صفحهای ایستاد و گفت: «آها! اینجاست.» بعد گلویش را صاف کرد و از روی صفحه خواند: «روباه گفت: خدا نگهدار!... و، اما رازی که گفتم، خیلی ساده است: جز با دل، هیچی را چنان که باید، نمیشود دید. نهاد و گوهر را چشم سر نمیبیند. ارزش گل تو به قدر عمری است که به پاش صرف کرده ای. شازده کوچولو تکرار کرد؛ روباه گفت: انسانها این حقیقت را فراموش کرده اند، اما تو نباید فراموشش کنی. تو تا زنده ای، نسبت به چیزی که اهلی کرده ای، مسئولی....»
مرد جوان گفت: «چقدر قشنگ... این کتاب رو هم میخوام!»
اتوبوس در ایستگاه دیگری توقف کرد و دختر کتاب فروش خواست پیاده شود. مرد جوان گفت: «صبر کنید کمکتون کنم.» و بعد دسته چرخ کتابها را بلند کرد و هردو پیاده شدند. اتوبوس راه افتاد.