گریه کن، گریه قشنگه

از همان دقیقه اول بازی بود که شاگردان کارلوس کی روش نشان دادند برای اثبات شایستگی های‌شان پا به زمین گذاشته‌اند و به دنبال فراموشی آنچه در قطر پیش از بازی با ولز بر آنها گذشت، هستند.

نمایش دلچسب ملی‌پوشان کشورمان فراتر از چیزی بود که انتظار داشتیم اما بازیکنان ایران نشان دادند رمز پیروزی برای هر کاری در گام اول همدلی است. عملکرد فوق العاده بازیکنان ایران تا جایی بود که حتی انتخاب بهترین بازیکن ایران را هم مشکل کرده بود و اما در نهایت این روزبه چشمی بود که جایزه بهترین بازیکن میدان را به خودش اختصاص داد.

روزبه که بدون شک عجیب ترین هفته های عمرش را سپری می کند در این مسابقه بعنوان بازیکن جانشین وارد زمین شد و اتفاقا همان لجظه دل خیلی از هواداران فوتبال بخاطر این تعویض کی روش لرزید اما ستاره خط میانی استقلال نشان داد بیشتر نقدهایی که به عملکردش می شد مغرضانه بوده است.

درست لحظه ای که کلاسیک ترین مدافع ایران(لقب کی روش برای روزبه چشمی) توپ را به سمت دروازه ولزی ها رها کرد می شد تمام عزمش را برای پاک کردن روزهای سیاه گذشته دید. چشمیی گل اول ایران را زد و با فریاد همراه با اشک و شادی به سمت تمام هم بازیانش دوید. اشک های روزبه شاید قبل از شادی گل بیشتر برای تمام نامهربانی هایی بود که در این مدت از سر گذرانده بود.

چشمی سند پیروزی ایران را صادر کرد و رامین رضاییان هم مهر تایید آن را زد تا یک ملت امروز از شادی به خیابان ها بریزند و پرچم سه رنگ ایران را در شهرهای مختلف به اهتزاز درآورند.
گریه کن آقای چشمی، گریه های تو شادی یک ملت را رقم زد، گریه های تو قشنگ است.