۱۰ فیلم کوتاه برتر از نگاه تماشاگران‌ در دومین روز جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران چهل‌ودومین جشنواره فیلم کوتاه تهران به ایستگاه پایانی رسید + زمان و مکان اختتامیه تصویری جالب از الناز شاکردوست در پشت صحنه «کج پیله» + عکس انتشار کتابی تازه درباره ساختار مدها در موسیقی دستگاهی ایران نامزدهای جشنواره «عروسکخونه» اعلام شدند وزیر فرهنگ‌ و ارشاد: جشنواره فیلم کوتاه، رویای جوانان در سینما مخاطبان «کنکل» همچنان چشم‌انتظار قسمت جدید نگاهی به قسمت اول سریال «بامداد خمار» پشت پرده سرقت‌های سریال «الگوریتم» جشنواره فیلم کوتاه تهران زیر ذره‌بین رسانه‌ها پرونده عجیب سریال «بامداد خمار» و چالش حقوقی عواملش | واکنش تهیه‌کننده و پاسخ پلتفرم پخش کننده جزئیات سریال تازه مهران مدیری | «شش‌ماهه» در آستانه پخش سجاد بابایی و بهزاد خلج در پشت صحنه فیلم «مجنون» + عکس ویدئو | انتقاد کارگردان «یوز» از شوخی‌های جنسی در سینما فراخوان نخستین جشنواره ملی «داستان ایثار» منتشر شد «خانم مارپل» روی آنتن شبکه تماشا + زمان پخش هادی حجازی‌فر: کارگردان «ناتوردشت» جسارت ساخت اثری متفاوت را داشت کنسرت سیروان خسروی لغو شد فهرست اولیه نامزدهای جوایز فیلم مستقل بریتانیا اعلام شد | فیلم کوثر بن‌هنیه در میان نامزدهای بهترین فیلم بین‌المللی
سرخط خبرها

چراییِ یک ریزش!

  • کد خبر: ۱۳۶۶۵۹
  • ۰۵ آذر ۱۴۰۱ - ۱۲:۱۸
چراییِ یک ریزش!
اگر در آغاز یک دوره (ترم) آموزشی داستان نویسی، به فرض ۱۰ هنرجو در کلاس شرکت کنند، حتی اگر این ۱۰ نفر تا پایان دوره پیگیر آموزش‌ها و تمرین‌ها و با مدرس همراه باشند، احتمال ریزش در ادامه راه زیاد است.

یکی از اتفاق‌های دلسردکننده برای مدرسان کلاس‌ها و کارگاه‌های داستان نویسی، ریزش هنرجویان است. کلاس‌ها و کارگاه‌هایی که از آغاز نیز در مقایسه با هنر‌هایی فراگیرتر (مانند سینما و موسیقی) با اقبال کمتری روبه رو می‌شود. اگر در آغاز یک دوره (ترم) آموزشی داستان نویسی، به فرض ۱۰ هنرجو در کلاس شرکت کنند، حتی اگر این ۱۰ نفر تا پایان دوره پیگیر آموزش‌ها و تمرین‌ها و با مدرس همراه باشند، احتمال ریزش در ادامه راه زیاد است.

در دوره‌های تکمیلی (مثلا ترم دوم)، دیگر بعید است همه ۱۰ نفر دوره قبل حضور پیدا کنند. گاهی مشکل از مدرس است که دانش اندکی در حوزه کاری خود دارد یا اینکه به خوبی نمی‌تواند دانسته هایش را به هنرجو منتقل سازد، اما مشکل کاهش استقبال از ادامه دوره‌های آموزشی داستان نویسی با حضور مدرسان توانمندِ با دانش نیز برطرف نمی‌شود.

یک علت مهم این اتفاق، «دشواری نوشتن داستان» است. ظاهرا در داستان نویسی بر خلاف شاعری، استعداد درصد بالایی از لوازم هنرجو را به خود اختصاص نمی‌دهد. شاعر کم استعداد هر قدر هم بکوشد شاعر خوبی نمی‌شود، اما داستان نویس کم استعداد با تلاش بی وقفه می‌تواند قدرت خود را برای نوشتن افزایش دهد و داستان نویس مطرحی شود. همین عنصر «تلاش» است که به مثابه صافی عمل می‌کند و کسی را که رهرو این راه نیست، کنار می‌زند و در پایان، تنها عده اندکی به مقصد می‌رسند. هنرجوی داستان نویسی باید زیاد بنویسد و دوچندان هم بخواند.

این خواندن از مطالعه آثار داستانی - که آسان‌تر است - تا کتاب‌ها و مقالات نظری را شامل می‌شود - که جذابیت داستان را ندارد و تلاش بیشتر و بخش درخور توجهی از توان حفظ و یادگیری هنرجو را به کار می‌گیرد. اساسا نوشتن به قول معروف، عرق ریزیِ روح است و انرژی زیادی از نویسنده می‌طلبد؛ به ویژه اگر بخواهیم هنرمندانه بنویسیم و اثر هنری (داستان و رمان) بیافرینیم. هنرجویی که تصور کند ظرف چند ماه یا یکی دو سال نویسنده می‌شود، بعد مدتی متوجه سختی و طولانی بودن راه می‌شود و اگر رهرو نباشد، بی تردید آموختن داستان نویسی را کنار می‌گذارد.

چنین شخصی در نهایت تا پایان دوره اول با کلاس همراه خواهد بود و بعد می‌رود دنبال علایق دیگرش. مشکل دیگر عاشق نبودن است! هنرِ نوشتن عشق می‌خواهد و صِرف جاه طلبی از هنرجو نویسنده نمی‌سازد! او باید بداند که علاوه بر زحمت فراوان، مشکلاتی، چون خشکیدن گهگاه قلم و افسردگی و ... چشم انتظار اوست و تنها با دلدادگی برای داستان است که می‌تواند بر این بازدارنده‌ها چیره شود و چنین کسانی که هم زحمت کشِ عرصه داستان باشند و هم عاشق آن، زیاد نیستند!

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->