امیدواریم در عین ناامیدی، درست مثل ۲۵ سال قبل

«بسم‌الله الرحمن‌الرحیم. عزیزان صدای مرا از ورزشگاه کریکت بیرین ملبورن می‌شنوید. امروز ۱۱ مرد سفیدپوش کشورمان در این زمین یک دست سبزپوش به دیدار استرالیایی‌ها آمده‌اند که در همین ابتدای کار فرصت برای رابی اسلیتر...»
۲۵ سال از روزی که جواد خیابانی گزارش خودش را با این جملات شروع کرد گذشت. روزی که خداداد، غزال شد و علی دایی یکی از بهترین پاس گل‌های تاریخ فوتبالش را فرستاد. ۸ آذر ۷۶ ساعت یک ظهر، همه پای تلویزیون‌های ۱۴ و ۲۱ اینچ‌های رنگی شان میخکوب شده بودند و از شدت فشار‌های عصبی حتی نمی‌توانستند آب دهان شان را قورت بدهند. نفس‌ها در سینه حبس بود و چشم‌ها همه به سوی زمین کریکت بیرین ملبورن دوخته شده بود.
۲۵ سال گذشت از روزی که عابدزاده با یک دست توپ گرفت، آدامس جوید، پشتک وارو زد، خندید، خندید و خندید .... روزی که هری کیول مغرور، اما خوش استایل بین دو نیمه به کریم باقری گفت به فکر جام‌جهانی بعد باشید، اما کریم خندید... روزی که میناوند هم بود اتفاقا مهرداد هم می‌خندید....
امروز هم یک بار دیگر برگه‌های تاریخ به صفحه هشت آذر رسیدند، ولی این بار دیگر خبری از علی دایی، خداداد، عابدزاده اورجینال!، باقری و ... در زمین نیست. این بار روی نیمکت ما خبری از والدیر ویرا نیست و این دفعه کارلوس کی روش با شیربچه هایش به دنبال تاریخ سازی است. کی روش فردا باید مقابل آمریکا قرار بگیرد و می‌خواهد با کسب امتیاز برای اولین بار تیم ملی را به مرحله حذفی جام جهانی برساند. همه چیز برای یک تاریخ سازی دیگر آماده است. هشت آذر، جام جهانی و بازهم جواد خیابانی!

این بار به جای خداداد احتمالا سردار فرار می‌کند و به جای دایی، مهدی طارمی یک پاس خط کشی شده دیگر ارسال می‌کند. احتمالا به جای کریم باقری باید به دنبال درخشش سعید عزت اللهی یا احمد نور باشیم.

امیدواریم در عین ناامیدی، درست مثل ۲۵ سال قبل که با هیچ متر و معیاری توانایی شکست دادن استرالیا را نداشتیم، اما این تیم را حذف کردیم، الان هم با هیچ آنالیزی نسبت به تیم حریف برتری نداریم، اما ما ایران هستیم، ستاره‌های تیم ملی توانایی انجام هرکاری را دارند. از همین حالا دست به دعا برمی داریم تا فردا یک بار دیگر بازیکنانمان در پایان بازی با پرچم ایران در ورزشگاه دور افتخار بزنند.

امروز به جای ساندرو پل مجاری سوت در دهان متئو لاهوز اسپانیایی است و تیم ملی ایران اگر بدشانس نباشد، با ۱ تساوی هم راهی مرحله بعد خواهدشد و طلسم را می‌شکند. شاگردان کی‌روش با یک پیروزی و ۱ باخت، ۳ امتیازی هستند و بالاتر از آمریکای ۲ امتیازی قرار دارند.

۸ آذر روز ملی فوتبال در ایران است، روز خندیدن ملت ایران، روز رقصیدن پرچم ایران در آسمان.