کتاب وفا

‌می‌گویند حکیمی به شخصی که حکایت‌ها و داستان‌های زندگی دیگران را می‌نوشت، گفت: به‌جای آنکه از دیگران حکایت کنی، طوری زندگی کن که دیگران از تو حکایت کنند. حضرت اباالفضل (ع) از شخصیت‌هایی هستند که مقام و منزلتی داشتند و رفتار و کردارشان عالم‌گیر شد و تک‌تک صحنه‌هایی که از زندگی ایشان نقل شده است، تحسین تحسین‌کنندگان را برانگیخته است.

بی‌آنکه کتابی نوشته باشند، کتاب زندگی را آن‌گونه رقم زدند که تا آخر تاریخ از ایشان به نیکی یاد خواهد شد. این درس بزرگی است که از بزرگ علمدار کربلا باید بگیریم. همه ما در زندگی فرصت‌هایی داریم که می‌توانیم نشان دهیم چه در چنته داریم و سطح فکر و فرهنگ ما تا کجاست. باید خود را آن‌گونه بسازیم که در این فرصت‌های زندگی، بتوانیم بهترین عملکرد را داشته باشیم و از امتحان‌های زندگی سربلند بیرون بیاییم.

چنانچه درباره حضرت اباالفضل (ع) در ماجرای کربلا آورده‌اند که از طرف شمر برای ایشان و فرزندانشان امان‌نامه آورده شد که بتوانند بروند و به زندگی عادی خودشان بپردازند، اما حضرت نپذیرفتند، چرا که امان و آسایشی را در زندگی بدون امام خود نمی‌دیدند، حتی اگر قرار باشد زیر تیغ جفای کوفیان بروند! و بخش‌های دیگر از رفتار‌های ایشان در ماجرای کربلا که کتاب‌ها می‌توان درباره آن نوشت و سرفصل‌ها می‌توان از معرفت و انسانیت در شأن این رفتار گشود که در این نوشتار مجال پرداختن به آن نیست.

احادیثی از پیشوایان دین هم وجود دارد که شخصیت حضرت اباالفضل (ع) را می‌ستایند و ویژگی‌های شخصیتی ایشان را بیان می‌کنند، رئیس مذهب، امام صادق (ع)، درباره ایشان می‌فرمایند: کانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِیٍّ نافِذَ البَصیرَةِ صُلبَ الإیمانِ جاهَدَ مَعَ أبی عَبدِاللّه ِ و أبلى بَلاءً حَسَنا و مَضى شَهیدَا. (عمدة الطّالب، ص۳۵۶) عموى ما، عبّاس، داراى بینشى ژرف و ایمانى راسخ بودند؛ همراه با امام حسین (ع) جهاد کردند و نیک آزمایش دادند و به شهادت رسیدند. آری، همین ایمان عمیق و قوه شناخت و بصیرتی که از آن سرمنشأ می‌گیرد، بزرگ‌ترین عامل برای رفتار‌هایی است که می‌تواند حکایت‌ها بسازد و کتاب‌ها رقم بزند.

رفتار‌هایی که از حضرت اباالفضل (ع) نقل شده است، نشان از همین بینش عمیق و معرفت متصل به سرچشمه ولایت دارد که می‌تواند زندگی انسان را هر چند به ظاهر کوتاه، الگوی انسان‌ها تا ابد کند. از خداوند بزرگ می‌خواهیم که رسیدن به این ایمان و بصیرت را تا جایی که در شأن، چون مایی است، روزی‌مان کند تا ما نیز بتوانیم در کتاب زندگی خود به پیروی از این بزرگان، صفحاتی جاوید را رقم بزنیم. ان‌شاءا...