رونمایی از آثار هنری و فرهنگی مؤسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی به‌مناسبت دهه کرامت ۱۴۰۴ امیدواری برای حل مشکلات مردم فریمان با همکاری آستان قدس رضوی قصه‌های امام‌رضا(ع) خاک‌روبِ در میخانه کنم مژگان را تولیت آستان قدس رضوی در فریمان: امام‌رضا(ع) مختص به زمان و مکان مشخصی نیست | شهید مطهری، شاگرد مکتب صادق‌آل‌محمد(ع) است کرامت برای همه محفل قرآنی «دختران رضوی» ویژه دهه کرامت ۱۴۰۴ در حرم امام‌رضا(ع) برگزار شد درس‌هایی از نهج البلاغه | صلاح مردم شاهچراغ، امین ولایت | جلوه‌هایی از حیات بابرکت حضرت احمدبن‌موسی (ع) «ایرانِ امام‌رضا(ع)» و رسالت هنر دینی در آیینه حرم قائم‌مقام تولیت آستان قدس رضوی: پیوند تعلیم و تربیت با فرهنگ رضوی مستحکم است «امیرالمومنین (ع)، معیار زندگی و الگوی حکمرانی» شعار دهه ولایت و امامت ۱۴۰۴ انتقال موزه ملی قرآن به سعدآباد عکس‌های باکیفیت از حرم امام‌رضا(ع) اجرای مراسم سنتی «طبق دسترخوان» زائران اردوزبان در حرم امام‌رضا (ع) به‌مناسبت دهه کرامت ۱۴۰۴ آغاز دریافت حضوری ارز ویژه حج از امروز (۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۴) درباره فضایل نماز یکشنبه ماه ذی‌القعده رونمایی از آلبوم «شاه خراسان» در مشهد (۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۴)
سرخط خبرها

آوانتاژِ، شب‌های قدر

  • کد خبر: ۱۵۸۱۳۰
  • ۲۱ فروردين ۱۴۰۲ - ۱۶:۴۶
آوانتاژِ، شب‌های قدر
همین که قرآن به سر گذاشتن شروع می‌شد، ماهم می‌ایستادیم کنار مادرهایمان و غرق در همان دنیای کودکی «بک یا الله» می‌گفتیم.

بچه که بودم با مادرم می‌رفتیم مسجد گوهرشاد، مادرم و خاله‌ها در شب‌های قدر پاتوقشان شبستان‌های مسجد گوهرشاد بود.

برای ما بچه‌ها هم خدا داده بود. دور هم هر آتشی که دلمان می‌خواست می‌سوزاندیم. بچه‌های دیگران هم به ما ملحق می‌شدند و باند خودمان را تشکیل می‌دادیم. همه شیطنت‌ها تا قبل از قرآن به سر گذاشتن بود.

همین که قرآن به سر گذاشتن شروع می‌شد، ماهم می‌ایستادیم کنار مادرهایمان و غرق در همان دنیای کودکی «بک یا الله» می‌گفتیم. از همان روز‌ها عاشق نظم و نوع قرار گرفتن اسم‌های خدا در دعای جوشن کبیر بودم.

اسم‌هایی که هر کدامشان شکوه خود را دارند و کنار هم قرار گرفتنشان دل نشین ترش می‌کند. بعد‌ها که بزرگ‌تر شدم خودم هم با کسی که پشت میکروفون نشسته بود جوشن کبیر می‌خواندم.

«یا نور النور یا منور النور یا خالق النور» بعدتر که معنی بعضی کلمات این دعای خوش آهنگ را می‌فهمیدم از خواندنش بیشتر لذت می‌بردم. «یا حی قبل کل حی» حالا هم که شب‌های قدر می‌روم یک کُنجی در حرم پیدا می‌کنم و خودم همه فراز‌های جوشن کبیر را می‌خوانم.

در شبستان مسجد گوهرشاد وقتی مراسم قرآن به سر گذاشتن تمام می‌شد، بچه‌ها همه دست به دست هم می‌دادیم و قرآن‌ها و مفاتیح‌ها را از مردم می‌گرفتیم و می‌رساندیمشان به خادم ها.

بعد از بلندگو‌های حرم صدای مناجات حضرت علی (ع) پخش می‌شد. شب‌های قدر همیشه برای من روشن و پر از نور بوده اند، هرچند هر چه بیشتر بگذرد بیشتر نیازمند عفو و بخشش خدا هستم، اما دلم به همین شب‌های قدر خوش است.

همین که بروم حرم، یک گوشه‌ای پیدا کنم و با خدا حرف بزنم. شب‌های قدر یک آوانتاژ است. تا بایستم و به گذشته فکرکنم و از خدا کمک بخواهم که هوایم را داشته باشد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->