حاجی‌بگلو: جشنواره طعم و رنگ الگویی ملی از نشاط اجتماعی در مشهدالرضا(ع) است جشنواره‌های فصلی زمینه‌ساز شادی و همدلی در مشهد هستند حجت‌الاسلام منصوریان: شهروندان مشهدی از فضاهای شاد شهری استفاده کنند شهردار مشهد مقدس: جشنواره‌های فصلی به نشاط اجتماعی کمک می‌کنند + فیلم برگزاری چهارمین جشنواره «طعم و رنگ پاییز» در مشهد بازگشت بازیکن جنجالی استقلال به ایران کیفیت هوای مشهد در نخستین روز آبان ناسالم اعلام شد قیمت طلای جهانی امروز (یکم آبان ماه ۱۴۰۴) اعلام شد | عقب‌نشینی طلای جهانی به کانال ۴۰۰۰ دلار گزارشی از چالش های رانندگان تاکسی مشهد | پشت فرمان گلایه های خطی های زرد! پیشرفت ۱۴‌ درصدی در ساخت فرهنگ‌سرای «انتظار» با معماری و فناوری جدید جایگاه مشهد مقدس در دیپلماسی همسایگی اجرای فاز نخست پروژه میان‌گذر جنوبی با ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی در مشهد آغاز عملیات عمرانی فاز دوم خط ۳ متروی مشهد تا میدان فردوسی با اعتبار ۶ هزار میلیارد تومان هدف‌گذاری برای افزایش حجم تبادلات تجاری ایران و ترکمنستان به ۳ میلیارد دلار  مدیرکل آسیای جنوبی وزارت امور خارجه: خراسان رضوی سهم قابل‌توجهی در افزایش صادرات کشور در یک سال گذشته داشته است + فیلم پیش‌بینی تداوم آلودگی هوای مشهد برای گروه‌های حساس طی امروز و فردا (۳۰ مهر و یکم آبان ۱۴۰۴) دیپلماسی منطقه‌ای، پلی به سوی توسعه پایدار خراسان | مشهد، میزبان دومین رویداد استانی وزارت امور خارجه «قربانعلی شیرازی» مشاور شهردار مشهد در امور شهرسازی و معماری شد (۲۹ مهر ۱۴۰۴) ولیعهد عربستان با ترامپ دیدار می‌کند
سرخط خبرها

علاف‌های ته خیابان

  • کد خبر: ۱۶۰۸۵۳
  • ۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۲ - ۱۶:۰۲
علاف‌های ته خیابان
علافی، پیشه پیوسته کشاورزی است. تا همین دهه‌های معاصر هم، همه برزیگران دشت‌های پایین دست و بالادست، کشاورزان آب «نهر خیابان»، هر چه می‌کاشته اند را صاف می‌آورده اند اینجا.

از «پنجراه پایین خیابان» که رد می‌شوی این طرف و می‌افتی توی مسیری که صاف می‌رود سمت «مصلا»، انگار تاریخ، از مدار روزگار معاصر می‌چرخد و می‌افتد به روزگار‌هایی که خیلی از زمانشان گذشته است.

اگر آسفالت خیابان‌ها را ندید بگیریم و رفت و آمد ماشین‌ها را و درعوض به جایش، چندتایی شتر و اسب و استر بگذاریم، منظره پنجراه پایین خیابان با چند سده قبلش، مو نمی‌زند. همان آدم‌ها با همان پیشه کهن.

«علاف»‌های ته خیابان انگار همیشه همان جا بوده اند، نزدیک باروی شهر.

جایی که قافله‌ها برای شتر‌ها و اسب و استرهایشان، آذوقه و علیق می‌خواسته اند. آن همه کاروانسرا که هنوز هم از خیلی هایشان می‌شود نشانه‌هایی پیدا کرد. حتما همه سال پر بوده اند از قافله‌هایی که از راه‌های دور و نزدیک به زیارت آمده بود ند. آن همه حیوان بارکش، خوراکی‌هایی می‌خواسته اند تا توبره شان را پر کند و شکمشان را سیر.

نه فقط آن‌ها که خیلی از آدم‌ها هم بار و بنشن خانه و خانواده شان را از همین جا می‌خریده اند و البته که هنوز هم می‌خرند.

علافی، پیشه پیوسته کشاورزی است. تا همین دهه‌های معاصر هم، همه برزیگران دشت‌های پایین دست و بالادست، کشاورزان آب «نهر خیابان»، هر چه می‌کاشته اند را صاف می‌آورده اند اینجا.

اول چوب خطشان را صاف می‌کرده اند و بعد، باقی مانده پول گندم و جو و کاه و کلش و نخود و لوبیا را به جیب می‌زده اند و می‌رفته اند پی زندگی شان. در علافی‌های ته خیابان هنوز هم می‌شود همه جور دانه خوراکی را پیدا کرد.

می‌خواهد خوراک آدم‌ها باشد یا خوراک حیواناتشان؛ از «گاوَرس» و «گاودانه» بگیرید تا «مولی» و «ماشَک»؛ از «نخود سیاه» تا «لوبیای عروس»؛ از «جو دوسر» تا «باقالی» و «دال عدس»؛ بماند که حالا البته حرفه فروش دارو‌های گیاهی هم به علافی، اضافه شده است. سرا‌ها و سراچه‌های پنجراه پایین خیابان، حالا مرکز فروش گیاهان دارویی هم هست.

هنوز هم از سر خیابان، از جایی که آدم‌ها در فضای آفتاب گیر «پل پنجراه» آفتاب می‌گیرند، تا بعد از «میدان عدالت»، در همه سرا‌ها و سراچه ها، همه تیمچه‌ها و کاروانسرا‌ها می‌شود مغازه‌های تنگ و تاریکی را دید که حتی حالا در روزگار ماشین و پیتزا، باز هم بازارشان پررونق است.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->