سرویس‌دهی ویژه قطار شهری مشهد در روز طبیعت (۱۳ فروردین ۱۴۰۴) لغو رویداد «نورنما» در میدان شهدا مشهد در پی بارش باران(۱۲ فروردین ۱۴۰۴) اطلاعیه پارکینگ پارک جنگلی وکیل آباد برای روز طبیعت (۱۳ فروردین ۱۴۰۴) ویدئو| تجربه دل‌انگیز زیارت امام رضا(ع) در جشنواره گل ره باغ رضوان ۲۱۵ بازرس بهداشت محیط در مشهد، آماده نظارت ویژه در روز طبیعت آمادگی مدیریت شهری مشهد برای خدمت‌رسانی به شهروندان در روز طبیعت پروژه‌های تاثیرگذار مدیریت شهری مشهد در زمینه توسعه فضای سبز | مشهد در زمینه فضای سبز پیشرو است پیش بینی حدود ۳۵۰ دستگاه اتوبوس برای سرویس‌دهی به مراکز تفرجگاهی مشهد پایش لحظه‌ای ترافیک مشهد در ایام خاص با تجهیزات هوشمند پیش‌بینی جمع‌آوری ۱۹۰۰ تن زباله در مشهد همزمان با روز طبیعت آماده‌باش نیروهای فضای سبز مشهد همزمان با روز طبیعت مشهد الگوی ملی زیباسازی شهری است محمد معتمدی: رویداد «نورنما» گامی مثبت و امیدآفرین در مشهد است برنامه‌های متنوع شهرداری مشهد برای ایجاد «شادی مومنانه» در ماه رمضان مشارکت بیش از ۱۱ هزار نفر در پویش مردمی «مشهد مهربان» برپایی ۱۷ ایستگاه استقبال از زائران در جاده‌های خراسان رضوی آماده‌سازی ۳۹ بوستان شهری مشهد برای روز طبیعت آلودگی هوای مشهد در ۱۰ منطقه (۱۱ فروردین ۱۴۰۴) استاندار خراسان رضوی: تشکیل باشگاه حرفه‌ای برای ورزش مشهد اولویت است + فیلم تلاش مدیریت شهری، تحقق نشاط مؤمنانه برای زائران و مجاوران است ضیافت نور و رنگ و تصویر در جشن بزرگ «نورنما»| آیین افتتاحیه بزرگ‌ترین نمایش ویدئومپینگ کشور در مشهد برگزار شد+ویدئو
سرخط خبرها

علاف‌های ته خیابان

  • کد خبر: ۱۶۰۸۵۳
  • ۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۲ - ۱۶:۰۲
علاف‌های ته خیابان
علافی، پیشه پیوسته کشاورزی است. تا همین دهه‌های معاصر هم، همه برزیگران دشت‌های پایین دست و بالادست، کشاورزان آب «نهر خیابان»، هر چه می‌کاشته اند را صاف می‌آورده اند اینجا.

از «پنجراه پایین خیابان» که رد می‌شوی این طرف و می‌افتی توی مسیری که صاف می‌رود سمت «مصلا»، انگار تاریخ، از مدار روزگار معاصر می‌چرخد و می‌افتد به روزگار‌هایی که خیلی از زمانشان گذشته است.

اگر آسفالت خیابان‌ها را ندید بگیریم و رفت و آمد ماشین‌ها را و درعوض به جایش، چندتایی شتر و اسب و استر بگذاریم، منظره پنجراه پایین خیابان با چند سده قبلش، مو نمی‌زند. همان آدم‌ها با همان پیشه کهن.

«علاف»‌های ته خیابان انگار همیشه همان جا بوده اند، نزدیک باروی شهر.

جایی که قافله‌ها برای شتر‌ها و اسب و استرهایشان، آذوقه و علیق می‌خواسته اند. آن همه کاروانسرا که هنوز هم از خیلی هایشان می‌شود نشانه‌هایی پیدا کرد. حتما همه سال پر بوده اند از قافله‌هایی که از راه‌های دور و نزدیک به زیارت آمده بود ند. آن همه حیوان بارکش، خوراکی‌هایی می‌خواسته اند تا توبره شان را پر کند و شکمشان را سیر.

نه فقط آن‌ها که خیلی از آدم‌ها هم بار و بنشن خانه و خانواده شان را از همین جا می‌خریده اند و البته که هنوز هم می‌خرند.

علافی، پیشه پیوسته کشاورزی است. تا همین دهه‌های معاصر هم، همه برزیگران دشت‌های پایین دست و بالادست، کشاورزان آب «نهر خیابان»، هر چه می‌کاشته اند را صاف می‌آورده اند اینجا.

اول چوب خطشان را صاف می‌کرده اند و بعد، باقی مانده پول گندم و جو و کاه و کلش و نخود و لوبیا را به جیب می‌زده اند و می‌رفته اند پی زندگی شان. در علافی‌های ته خیابان هنوز هم می‌شود همه جور دانه خوراکی را پیدا کرد.

می‌خواهد خوراک آدم‌ها باشد یا خوراک حیواناتشان؛ از «گاوَرس» و «گاودانه» بگیرید تا «مولی» و «ماشَک»؛ از «نخود سیاه» تا «لوبیای عروس»؛ از «جو دوسر» تا «باقالی» و «دال عدس»؛ بماند که حالا البته حرفه فروش دارو‌های گیاهی هم به علافی، اضافه شده است. سرا‌ها و سراچه‌های پنجراه پایین خیابان، حالا مرکز فروش گیاهان دارویی هم هست.

هنوز هم از سر خیابان، از جایی که آدم‌ها در فضای آفتاب گیر «پل پنجراه» آفتاب می‌گیرند، تا بعد از «میدان عدالت»، در همه سرا‌ها و سراچه ها، همه تیمچه‌ها و کاروانسرا‌ها می‌شود مغازه‌های تنگ و تاریکی را دید که حتی حالا در روزگار ماشین و پیتزا، باز هم بازارشان پررونق است.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->