معابر شهری، هماهنگی ممنوع

برای رفتن به محل کار خود یا میهمانی و هرگونه امور روزمره‌ای از این قبیل، تنها یا با خانواده سوار خودرو خود می‌شوید و به سمت مقصد حرکت می‌کنید، مسافت زیادی را طی نکرده‌اید و خودرو و سرنشینان آن به‌صورت غیرعادی تکان می‌خورند، کمی جلوتر این اتفاق تکرار می‌شود و فرقی نمی‌کند مقصد شما در یک فاصله دور یا نزدیک واقع شده است، در هر صورت خودرو شما در مسیر این تکان‌ها را به خود می‌بیند، این موضوع برای افرادی که از وسیله حمل‌ونقل عمومی (به جز زمان سوارشدن به قطارشهری) هم استفاده می‌کنند، ملموس است و در روز تکرار می‌شود.عامل این تکان خوردن‌های متوالی که البته در موارد بسیاری اصلا هم خوشایند شهروندان نیست، چه چیزی است؟

 

مشخصا روی صحبت ما در این مطلب با مدیران شهری و ایراد ما به آسفالت خیابان‌هاست.

امسال طرحی از سوی شهرداری مشهد با عنوان نهضت آسفالت مشهد آغاز شد که در طول اجرای این طرح، ترمیم و بهسازی بسیاری از معابر شهر مشهد که وضعیت آسفالت خوبی ندارند در دستورکار شهرداری مشهد قرار گرفت و در این بین کار‌های کلانی هم اجرا شد و خوشبختانه بسیاری از ضعف‌هایی که در معابر عمومی به واسطه آسفالت تخریب شده موجود بود، برطرف شد، اما آنچه مشخص و عیان است، هزینه‌های بالای آسفالت و از طرف دیگر سطح زیاد آسفالت تخریب شده در شهر است که نشان می‌دهد تمام مشکلات موجود با اجرای پروژه نهضت آسفالت برطرف‌شدنی نیست و بهبود شرایط موجود عزمی بیش از این و اعتباری فراتر از آنچه هست، می‌طلبد.

مشکلی که در این بین وجود دارد و سؤالی که به ذهن آدم می‌آید، این است که این حجم از مشکلات موجود در معابر شهر به واسطه چیست؟ چگونه می‌شود که مدت کوتاهی پس از آسفالت‌کردن خیابان آن هم به شکلی مطلوب و با کیفیت، دوباره آسفالت تخریب می‌شود و چاله‌های شهری را به وجود می‌آورد که موجب نارضایتی شهروندان می‌شود؟
به‌طور مشخص آنچه در شهر‌های کشور ما اتفاق می‌افتد، مدیریت یکپارچه شهر‌ها نیست، به این معنی که شورای اسلامی شهر حق نظارت بر شهرداری را دارد که شامل امور عمرانی، خدمات شهری، سرمایه‌گذاری، فضای سبز و... است، در کنار شهرداری امور دیگری در شهر از سوی دولت انجام می‌شود که اداره‌های خدماتی‌ای را در برمی‌گیرد که شرکت‌‎های گاز، آب‌وفاضلاب، برق و مخابرات در آن تعریف می‌شوند و به نظر با وجود عمری طولانی که از تأسیس شرکت‌های یادشده و شهرداری می‌گذرد، هنوز هم چنان که باید هماهنگی لازم بین آن‌ها شکل نگرفته است که نتیجه آن به وجود آمدن شرایط فعلی آسفالت‌های خیابان است.

 

گفتن از اینکه باید مدیریت شهری یکپارچه در شهرهایمان داشته باشیم، رؤیایی دست‌نیافتنی و امری فراتر از درخواست‌های شهروندی است، اما آنچه باید به آن اشاره کرد، ارائه راهکار‌های لازم برای ایجاد هماهنگی بیشتر بین شهرداری و شرکت‌های خدماتی است که می‌تواند راهکاری باشد برای برون‌رفت از وضعیت فعلی، به‌نحوی که هر روز شاهد این نباشیم که شرکت‌های مختلف آسفالت را شکاف دهند و از طرفی ترمیم آن هم به زمان‌هایی نامشخص موکول شود.

شکل‌گرفتن کارگروهی برای برنامه‌ریزی حفاری و ترمیم آسفالت در شکل کلان لازمه امروز مشهد است تا کمکی شود برای اینکه بتوان شهر را با هزینه کمتر و شکل بهتر اداره کرد و رضایت شهروندان را به‌دست آورد.