فیلم شریفی ساختم | گفتگو با محسن جسور کارگردان فیلم «شکار حلزون»

به گزارش شهرآرانیوز، این فیلم با نگاهی پیرامون خانواده زندانیان، در جشنواره شرکت کرده و آخرین نقش‌آفرینی زنده‌یاد حسام محمودی را بر پرده‌های جشنواره فیلم فجر شاهد هستیم. محسن جسور که پیش از سابقه فعالیت حرفه‌ای در زمینه تئاتر و عکاسی سینما را داشته است با برداشتی آزاد از نمایشنامه مشهور «مرگ و دوشیزه» نوشته آریل دورفمان "شکار حلزون" را ساخته است.

 چه شد برای سراغ این سوژه حساس برای نخستین ساخته سینمایی تان رفتید؟

در دوران دانشجویی‌ام نمایشنامه «مرگ و دوشیزه» را خواندم و به‌شدت به آن علاقه‌مند شدم. با یک نگاه آزاد به این قصه، یک قصه ایرانی‌ای را با یک طرح دیگری که داشتم تلفیق کردم و به قصه «شکار حلزون» رسیدم.

تعامل تان با تهیه کننده در تولید این اثر به عنوان فیلم اول شما چگونه بود؟

مصطفی سلطانی از دوستان قدیمی من است. نگاه همدیگر را می‌شناسیم. این‌که او فیلمساز است حسن بزرگی بود، چون کسی که خودش فیلمساز است وقتی در جایگاه تهیه‌کننده قرار می‌گیرد، به کارگردان فضای بیشتری می‌دهد و به نوعی همه مناسبات را می‌داند. همه عوامل «شکار حلزون» دوستانی هستند که سال‌ها در پروژه‌های مختلف با هم کارکرده بودیم که همگی لطف و به من اعتماد کردند، آمدند پای کار و با حداقل دستمزد کار به سرانجام رسید.

اغلب کارگردان‌ها برای بازگشت سرمایه سراغ چهره‌های معروف و شناخته شده می‌روند. اما شما به سراغ چهره‌های کم‌تر دیده شده رفتید. 

دوست داشتم برای بهتر دیده شدن فیلمم سراغ چهره‌ها بروم، ولی آدم وقتی داشته‌هایش را در یک ظرف قرار می‌دهد، مجبور است که اولویت‌ها را در نظر بگیرد. به دلیل بودجه محدودی که داشتم این اتفاق نیفتاد.

درباره «سام محمودی» که الان در قید حیات نیست، چه صحبتی دارید؟

 زنده یاد حسام محمودی خیلی دوست داشت فیلم دیده شود اما متأسفانه دست روزگار او را زود از ما گرفت و واقعاً یکی از حسرت‌هایم این است که حسام نیست. برای این نقش خیلی زحمت کشید و با دلش آمد. روحش شاد.

پیش‌بینی خودتان از بازخورد «شکار حلزون» در چهل و دومین دوره جشنواره چیست؟

من فیلم شریفی ساختم. فکر می‌کنم شعر حافظ این جا مصداق پیدا می‌کند که هر آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند. واقعاً «شکار حلزون» را با همه وجود و اعتقادم ساختم.

برنامه‌ای برای اکران عمومی "شکار حلزون" دارید؟

معتقدم تماشاگر از تماشای «شکار حلزون» لذت می‌برد. چون سراغ مفهومی رفتم که واقعیت است و خیلی از ما‌ها شاید با این قضیه درگیر باشیم، در یک موقعیتی قرار بگیریم که دوست نداریم قضاوت مان کنند. در موقعیتی قرار بگیریم که دوست داریم شرایط و مناسبات و پیش‌فرض‌های ما را ببینند، بعد در موردمان قضاوت کنند.

در ادامه حتما بخوانید گفت‌وگو با «خیرالله تقیانی‌پور» کارگردان «قلب‌رقه» | «قلب‌رقه» یک پیام عاشقانه است

راهیابی فیلم تان در جشنواره فیلم فجر چقدر برای تان اهمیت داشت؟

معتقدم جشنواره فیلم فجر برای فیلمساز‌های ایرانی خیلی مهم است. فجر واقعاً برآیند سینمای ما و ویترین‎مان است. در واقع قله دیده شدن است، آن‌جاست که خودت را می‌توانی عرضه کنی. این‎ها واقعیت جشنواره فیلم فجر است. در سینمای ما، همه نگاه‌ها به جشنواره فیلم فجر همین است.

در پایان گفت و گوی مان اگر صحبتی باقی مانده است بفرمایید؟

فکر نمی‌کنم از بین چند فیلم پذیرفته شده‌ام بلکه خودم را نماینده خیلی از بچه‌های فیلمسازی می‌دانم که در دوره‌های قبل یا این دوره فرصت این را پیدا نکردند که در جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشند. به ما اجازه دهید دیده شویم. همه بزرگواران و اساتیدی که اکنون هستند روزی فیلم اولی بودند. به آن‌ها هم یک روزی، یک کسی اعتماد کرده و فرصت داده که بسازند.