سعید روستایی و پیمان معادی در فهرست رای دهندگان اسکار هشدار وزیر فرهنگ درباره صداهای تفرقه‌افکنِ پس از جنگ چرا آهنگ «بوم، بوم، تل‌آویو»؛ در پاسخ حملات موشکی ایران به اسرائیل جهانی شد؟ + ویدئو نقدی بر وضعیت کنونی شعر آئینی | احساسات و گریه در شعر سوگ‌محور باید همراه محبت ولایت و شعور باشد برگزاری نشست انتقال تجربه با حضور عادل تبریزی در سینما هویزه مشهد شعر افشین علا خطاب به رژیم صهیونی | عاقبت بیت‌المقدس را رها خواهیم کرد فریبرز عرب‌نیا: ترجیح می‌دهم در کنار مردم کشور عزیزم باشم + فیلم سریال محرمی «جایی برای همه» روی آنتن شبکه دو + زمان پخش آمار فروش سینماها در روزهای جنگ بین اسرائیل و ایران اکران سیار فیلم‌های کودکانه در مشهد کارگردان فیلم بعدی «جیمز باند» مشخص شد «کاتیا فولمر» ایران‌شناس آلمانی درگذشت فصل پایانی سریال «اسکویید گیم» در راه است تکرار سریال «مختارنامه» از شبکه آی‌فیلم (محرم ۱۴۰۴) + زمان پخش قدردانی سخنگوی پلیس از اصحاب قلم در دوران جنگ رژیم صهیونیستی علیه ایران | عزیزان رسانه، گل کاشتید، دستانتان را می‌بوسم برنامه‌های حمایتی وزارت فرهنگ و ارشاد برای جبران خسارات گروه‌های موسیقی و نمایشی اجرای باشکوه ارکستر سمفونیک تهران در میدان آزادی حسام خلیل‌نژاد، بازیگر سینما و تلویزیون: اگر امروز هنری هست، میراث شهیدان است فیلم‌های آخر هفته تلویزیون (۵ و ۶ تیر ۱۴۰۴) + شبکه و زمان پخش
سرخط خبرها

ذوق زدگی عجولانه! چرا سریال «دفتر یادداشت» تا این حد تحسین می‌شود؟

  • کد خبر: ۲۱۲۴۲۸
  • ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ - ۱۰:۳۷
  • ۱
ذوق زدگی عجولانه! چرا سریال «دفتر یادداشت» تا این حد تحسین می‌شود؟
یکی از عناوین پرطرف دار شبکه نمایش خانگی در هفته‌های گذشته، سریال متفاوت و خوش ساخت کیارش اسدی زاده به نام «دفتریادداشت» بوده است.

محمد عنبرسوز | شهرآرانیوز؛ این کارگردان جوان، موفق شده است اثری جذاب را به مخاطبان شبکه خانگی تقدیم کند؛ اما «دفتر یادداشت»، بسیار بیشتر از حد ظرفیت‌های حقیقی‎اش، تحسین و تمجید شده است. در واقع، این مجموعه به واسطه برخی عناصر بصری و امتیازاتش، گروهی از مردم و منتقدان را بیش از حد ذوق زده کرده است.

داستانی با پیرنگ عالی

سریال «دفتر یادداشت» در نگاه اول یک کمدی جنایی است که روایتش بر مدار شخصیتی به نام ایرج شکل می‌گیرد. ایرج پیرمردی است که از بیماری فراموشی رنج می‌برد و هر چندوقت یک بار همه چیز را فراموش می‌کند. داستان سریال از جایی وارد مسیر اصلی اش می‌شود که حمید، دوست ایرج، او را از آسایشگاه بیرون می‌برد؛ اما ایرج که یک کارآگاه قدیمی پلیس است، متوجه عناصر مشکوکی در مرگ خواهرش می‌شود و برای اینکه فراموش کردن وقایع، او را از مسیر کشف راز این مرگ دور نکند، از دفتر یادداشتی استفاده می‌کند که خواهرش برایش به ارث گذاشته است. از اینجاست که این شخصیت با مجموعه‌ای از قتل‌ها روبه رو می‌شود که کشف بخشی از راز آن ها، به واکاوی گذشته افرادنیاز دارد.

این یک پی رنگ بسیار عالی برای تولید محصولی باکیفیت و متفاوت است. فیلم نامه «دفتر یادداشت» در طراحی اولیه اش بسیار جذاب و متناسب با گونه کمدی جنایی به نظر می‌رسد؛ اما در بسط و گسترش معماهایش به دلیل یک ویژگی از کنترل خارج شده زمین گیر می‌شود.

ماجرا از این قرار است که وقتی درباره یک مجموعه کمدی جنایی حرف می‌زنیم، به طبع پیچیدگی معما‌های سریال باید در حدواندازه‌های انتظار مخاطبی باشد که تا حدی خودش را مهیای تماشای یک اثر کمدی (آن هم با نقش آفرینی یکی از محبوب‌ترین هنرپیشه‌های کمدی تاریخ سینمای ایران) کرده است.

«دفتر یادداشت»، اما در طراحی معما‌های جنایی اش کمی زیاده روی می‌کند و جوری جزئیات قتل‌ها را پیچیده و تودرتو می‌چیند که مخاطب عادی چندان از این مسیر استقبال نخواهد کرد. درواقع، کمدی سریال کیارش اسدی زاده نسبتی با بخش جنایی آن ندارد.

این مجموعه با درنظرگرفتن نوع مؤلفه‌های معمایی و جنایی اش، بسیار دقیق و در حد سریال‌های خارجی جنایی متوسط به بالا طراحی شده، اما کمدی این مجموعه نزدیک به کمدی فیلم‌ها و سریال‌های متوسط به پایین ایرانی است. بخش عمده‌ای از شوخی‌های این سریال، در ارتباط بین دو شخصیت ایرج و حمید، مراودات ایشان با زن ها، شوخی‌های کلامی دوپهلو، واکنش‌های دفعی و فی البداهه‌ای که مختص عطاران است و مواردی از این قبیل شکل می‌گیرد که نه تنها نوآورانه و جذاب نیستند، بلکه حتی نخ نما و زرد نیز به شمار می‌روند.

کپی ایرانی از آثار فانتزی جهان

مهم‌ترین نقطه قوت «دفتر یادداشت» به ویژگی‌های بصری این سریال بازمی گردد که این مجموعه را به گونه فانتزی نزدیک می‌کند. این سریال، مشخصا با الهام گرفتن از آثار تیم برتون و وس اندرسون مقابل دوربین رفته است؛ اما در بهترین حالت، کپی ایرانی آثار فانتزی مهم جهان به شمار می‌رود و نکته خلاقانه ویژه‌ای در آن به چشم نمی‌خورد.

مسئله از این قرار است که بخش بزرگی از منتقدان ایرانی و مخاطبان روشن فکرمآب آثار هنری در کشورمان، تمایز مشخصی بین اثر متفاوت در یک رسانه نوپا و اثر اصیلی که در مقیاس بزرگ تری ماندگار باشد، قائل نیستند و به همین دلیل است که از تماشای سریال «دفتر یادداشت» بیش از حد ذوق زده به نظر می‌رسند.

خوش ساخت با استاندارد‌های بصری خوب

اثر تازه کیارش اسدی زاده، بی شک یک سریال خوش ساخت با استاندارد‌های بصری خوب است؛ مجموعه‌ای که در برهوت سریال‌های درجه یک در رسانه خانگی، مشخصا بر اساس استوری برد ساخته شده است و فیلم نامه اش ساختار منسجمی دارد. همین چندی پیش، سریال «آکتور» با همین ویژگی‌ها و در ژانری متفاوت، با وقار و متانتی چندبرابر عرضه شد؛ اما حتی نیمی از این حجم تحسین را هم در فضای روشن فکری به دنبال نداشت.

با وجود همه این تحسین‌های اغراق شده، «دفتر یادداشت» همچنان یک اثر متوسط است که چند شخصیت آن در حدواندازه‌های کمدی‌های نودشبی دهه ۸۰ اغراق شده و گل درشت از آب درآمده اند و دو شخصیت اصلی و پابه سن گذاشته اش، گاهی شوخی‌هایی با هم می‌کنند که حتی برای نوجوانان نیز دون شأن به شمار می‌رود. جدا از همه این مسائل، «دفتر یادداشت» یک برگ برنده بی نظیر دارد و آن حضور رضا عطاران، پس از سال‌ها دوری از عرصه سریال و در نقشی کاملا متفاوت است.

واقعیت این است که حتی بدترین نسخه عطاران هم می‌تواند بدترین آثار نمایشی را به اوج محبوبیت برساند، چه برسد به یک رضا عطاران سرحال و از محاق برگشته در سریالی که انصافا از لحاظ ویژگی‌های بصری و شیوه روایت، جذاب و متفاوت است. با این همه، «دفتر یادداشت» در حافظه شبکه نمایش خانگی به عنوان یکی از آثار متوسط به بالا و نه به مثابه یک شاهکار، جایگاه قابل قبولی خواهد داشت؛ هرچند نه به اندازه شوق و واکنش‌های مثبتی که از برخی منتقدان در نشست‌های محفلی دریافت می‌کند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۴۸ - ۱۴۰۳/۰۳/۰۴
1
0
قشنگه
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->