نیت‌ها محترم، اما قفل فقط با کلید باز می‌شود

خبر‌ها را می‌خوانیم. فراوانی افرادی که برای ریاست جمهوری ثبت نام کرده اند نه چشمگیر که دل گیر است. واقعا این همه آدم توان اداره کشور بزرگی مثل ایران را در خود می‌بینند که پا پیش گذاشته اند؟ آیا علم کار را دارند؟ مرور کوتاه تجربه برخی‌ها خلاف این را ثابت می‌کند. این‌ها اگر نیتِ خیر و صالح هم داشته باشند، اما به دانش، توانمند نباشند نتیجه نخواهند گرفت. این کلامِ راهبردی حضرت امام جواد (ع) است که می‌فرمایند: من عَمَل علی غیر علم ما یفسد أکثر مما یصلح؛ کسی که کاری را بدون علم و دانش انجام دهد، افسادش بیش از اصلاحش خواهد بود. کار، کاردان می‌خواهد.

قفل، کلید می‌خواهد. بدون آن اگر هزار نیت خیر هم داشته باشیم، کار به موفقیت نمی‌رسد.  نیت المومن خیر من عمله که در کلام معصوم (ع) می‌خوانیم، ناظر به کارکرد‌های فردی است. مثلا، کسی نیت مهمان کردن چهل نفر را دارد، اما وسعت سفره اش به اندازه چهار نفر است. او اجر معنوی نیت خیر خود را می‌برد، اما ۳۶ نفرِ دیگر سیر نمی‌شوند. برای هر کاری، تأکید می‌کنم، هر کاری باید به دانش و توان مورد نیاز مجهز بود و الا به نتیجه نمی‌توان رسید. 

تجربه زیسته ما این را فریاد می‌زند که بسیار ند افراد پرادعا و حتی با نیت صادقانه خدمت هم قدم‌ها را ساز می‌کنند، اما نتیجه کارشان می‌شود ناسازگاری روزگار و بی سر و سامانی زندگی. عدالت اقتضا می‌کند، هرکس به اندازه دانش و توانش مسئولیت بپذیرد. مگر این افراد حاضرند، بیش از توانِ جسمی شان بار بردارند؟

مگر می‌توانند چنین کنند که خود، چون باری سنگین، شانه مردم را هدف گرفته اند؟ کسی که دانش و توان پذیرفتن مسئولیتی را نداشته باشد، اما برای رسیدن به آن بکوشد، مرتکب ظلم شده است. یاری کنندگان او برای رسیدن به این منصب به صرف هم جناحی بودن و حزبی نگریستن هم در تعریفِ این حدیث امام محمد تقی (ع) قرار می‌گیرند که می‌فرمایند: ألعالم بالظلم و المعین علیه و الراضی به، شرکاء. کسی که آگاه به ظلم است و کسی که کمک کننده بر ظلم است و کسی که راضی به ظلم است، هر سه شریک اند.

در ادامه حتما بخوانید زندگی باشکوه با مهندسی معرفتی امام رضا (ع)

  ما مردم باید بکوشیم ضلع سوم نباشیم. ان شاءا...، احزاب و جریانات هم براساس شایستگی‌های قابل احصا، به معرفی نامزد‌ها بپردازند. کاندیدا‌های محترم هم راه را برای شایسته تر‌ها باز کنند تا کشور با انتخابی برتر به سوی فردا‌های بهتر قدم بردارد. این حق ملت است که روزگارش بهتر شود. این هم روزی هر روز خلق باشد تا در شرایطی بهتر و ایمانی وثیق‌تر فراتر از عبادت، به عبودیت حق، برخیزند.