تاریخچه‌ای از توسعه حرم امام رضا علیه‌السلام در عصر «وزیرنظام» در دوره قاجار خودتان را بزنید به آن راه آقا! خورشید، پشت این پنجره است عنایت خاص امام رضا (ع) به شیخ حبیب‌ا... آثار، برکات و چرایی زیارت امام رضا (ع) | عهدی که با زیارت ادا می‌شود گزارشی از نمایشگاه عکس های حسن توکلی از حرم مطهر رضوی در نگارخانه فردوسی | با عکس هایم از حرم، زندگی کردم چایخانه‌های حرم رضوی؛ روایت ۲۰۰ خادم و هزاران فنجان چای برای زائران دروغ جدید معاندین درباره زیارتنامه برای رهبر انقلاب در حرم مطهر امام رضا(ع) مشهد میزبان کنگره بین المللی شعر پیامبر رحمت(ص) دارالشفای امام رضا (ع)، قدیمی‌ترین مرکز درمانی مشهد | وجود ۶۹ نسخه خطی از آثار زکریای رازی در مرکز اسناد آستان قدس رضوی آرزوی شهادتی که امام‌رضا(ع) پای آن را امضا کرد تاریخ دقیق آغاز امامت امام زمان (عج) در تقویم شمسی و قمری کنگره رهبران ادیان جهانی و سنتی برگزار می‌شود وزیر آموزش و پرورش: طرح «مسجد، مدرسه دوم» اجرا شد بررسی نقش شیعه در تاریخ تمدن اسلام حرم امامین عسکریین علیهم‌السلام سیاهپوش شد + فیلم رئیس دانشگاه بین‌المللی مذاهب اسلامی با امیر جماعت اسلامی پاکستان دیدار کرد همایش همدلی؛ پیوندی برای خدمت، مدرسه‌سازی و دستگیری از نیازمندان بهار حیات و زندگی بحارالانوار علامه مجلسی؛ دایره‌المعارفی بی‌نظیر از معارف شیعه
سرخط خبرها

حرص پسندیده و ناپسند در اخلاق رضوی

  • کد خبر: ۲۳۴۶۳۲
  • ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ - ۱۷:۰۵
حرص پسندیده و ناپسند در اخلاق رضوی
حرص موجب پیدایش و گسترش فساد اقتصادی و درنهایت سقوط اخلاقی و هلاکت است.

واژه حرص در کلام امام رضا (ع) در مفهوم و مصداق متقابل و متضاد به‌کار رفته است. عالم آل‌محمد (ع) هم از حرص، نهی کرده و هم بر آن امر کرده‌اند، بنابراین حرص در اخلاق و فرهنگ رضوی بر دو قسم است.

الف- حرص زشت و ویرانگر

علاقه بی‌حدوحساب به جمع‌آوری ثروت و رغبت شدید به اندوختن اموال، نیرومندترین و مشهورترین قسم از حب دنیاست. پول‌دوستی بی‌پایان و ثروت‌اندوزی بی‌نهایت، علت غرق شدن در دنیا و عامل هلاکت و نابودی انسان است.

امام‌رضا (ع) فرموده‌اند: «ازحرص و حسد بپرهیزید و دوری کنید؛ همانا آن دو، امت‌های پیشین را هلاک و نابود کرده‌اند» (الفقه‌الرضا (ع)، ۱۴۰۶ ه. ق: ۳۳۸؛ مجلسی، ۱۴۰۳ ق، ج ۷۸: ۳۴۶). مطابق این حدیث رضوی، زیان حرص آن‌قدر زیاد است که منتهی به هلاکت امت‌ها شده است. حرص در رفاه‌طلبی و سرمایه‌داری و افزون‌خواهی‌های مادی عمومی، تنها افراد را نابود نمی‌کند، بلکه سبب نابودی امت‌ها و حکومت‌ها و تمدن‌ها نیز می‌شود.

با دعوت به زهد و قناعت و تقوا و بازداشتن مردمان از روی آوردن به ذخیره ثروت و کالا و مبارزه با زرق‌وبرق دنیا و تجمل‌گرایی و تشریفات دنیوی، می‌توان قدری حرص آنها را محدود و کنترل کرد.

حرص موجب پیدایش و گسترش فساد اقتصادی و درنهایت سقوط اخلاقی و هلاکت است. این حرص، فضیلت‌ها و مکارم و ارزش‌های اخلاقی را از بین می‌برد. همین لوازم ایجابی و سلبی حرص بر دنیاطلبی که همواره با حرص است و از آن جدا نمی‌شود، از عوامل هلاکت امت‌هاست. امام‌رضا (ع) نیز با آگاهی و شناخت این لوازم تفکیک‌ناپذیر حرص، مسلمانان را از حرص برحذر داشته و اثر نهایی حرص‌ورزی عمومی را که هلاکت امت‌هاست، بیان کرده‌اند.

در حدیثی دیگر، امام‌رضا (ع) فرموده‌اند: «با خودتان از فقر و طول عمر سخن مگویید؛ هرکه به خودش از فقر سخن بگوید، بخیل شود و هرکه به خودش از طول عمر سخن گوید، حریص شود» (مجلسی، ۱۴۰۳ ق، ج ۷۸: ۳۴۶). مطابق این حدیث رضوی، ترس از فقر عامل بخل است و وحشت از ناداری، دستان انسان را می‌بندد و او را از سخاوت و انفاق در راه خدا محروم می‌کند. سخن گفتن از طول عمر نیز انسان را حریص بار می‌آورد. تلقین عمر طولانی به نفس رام‌نشدنی، موجب افزایش روحیه دنیاگرایی و خودخواهی انسان می‌شود و علاقه شدید به جمع‌آوری مال و ثروت و پاسداری از آن، انسان را از خدا و کار برای آخرت بازمی‌دارد. 

بدیهی است که علاقه شدید به مال، موجب جمع‌آوری ثروت می‌شود. آدم حریص تمام هدف زندگانی‌اش، گردآوری ثروت است و از هر راه نادرست و با هر وسیله و ابزاری برای رسیدن به همین هدف، شب و روز تلاش می‌کند و در آخر عمر، ثروت فراوان به‌دست‌آمده از راه‌های حرام را برای بهره‌برداری دیگران می‌گذارد و می‌رود.

ب- حرص زیبا و مقدس

حرص برای رسیدن به ثروت دنیا، ریاست، قدرت، شهوت و برای جلوه‌ها و مظاهر دنیاگرایی، جزو حرص حیوانی و پلید و منکر و از رذایل اخلاقی است، اما حرص برای دیگران و دلسوزی و علاقه شدید به کمک مالی به آنها و قضای حوائج مؤمنان و سودرسانی به آنها و حل مشکلات انسان‌ها و هدایت و نجاتشان، حرص مقدس، زیبا، معروف و از فضایل و مکارم اخلاقی است.

سیره و رفتار پیامبر خدا (ص) و اهل‌بیت (ع) بهترین سرمشق و نمونه برای بشر در این نوع از حرص زیبا و مقدس است. امام‌رضا (ع)، خود پیشگام در چنین حرصی بوده‌اند و مسلمانان را به آراستگی به آن فراخوانده و فرموده‌اند: «بر قضای حوائج مؤمنان و خوشحال کردن آنها و برطرف کردن مکروه و بدی از آنها، حریص باشید. همانا بعد از انجام واجبات، در پیشگاه خدا کاری بهتر از شاد کردن مؤمن نیست». (الفقه‌الرضا (ع)، ۱۴۰۶، ه. ق: ۳۳۹؛ مجلسی، ۱۴۰۳ ه. ق، ج ۷۸: ۳۴۷).

در این حدیث شریف رضوی، مسلمانان جهان امر به حرص شده‌اند و امام‌هشتم (ع) ازآن‌ها دعوت کرده‌اند که حریص باشند. اما نه حریص بر جمع‌آوری ثروت برای خویش، بلکه حریص بر کمک و یاری مؤمنان و بندگان خدا برای سه کار: «برآوردن نیاز‌های مؤمنان»، «شادکامی قلبی آنها» و «دفع هرگونه بدی از آنها».

امام‌رضا (ع) در این حدیث با واژه «احرصوا»، صیغه جمع فعل امر مخاطب به جهانیان، حرص بر «قضای حوائج مؤمنان» و «ادخال سرور بر مؤمنان» و «دفع مکروه از آنها» را آموزش داده‌اند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->