میزبانی حرم مطهر رضوی از ۳۵۰۰ زائر افغانستانی در دهه پایانی صفر نخستین مدرسه فصلی «فلسفه اخلاق» در مشهد برپا می‌شود بخش بین الملل بنیاد امام رضا(ع) به زودی تقویت می‌شود معاون سازمان حج: بیش از ۵ میلیون نفر در نوبت اعزام به عمره مفرده هستند درباره «سید مجتبی حسینی»، نویسنده کتاب «حضرت سکینه (س)؛ اسطوره ادب و عرفان» رفاقت با امام رضا (ع) کلید بهار معنویت | چگونه اندوخته‌های معنوی ماه محرم و صفر را حفظ کنیم؟ آغاز نهادینه‌سازی فرهنگ نماز از مدارس تاکید بر طرح و تصویب قوانین در راستای ایجاد زیرساخت‌های مربوط به مساجد نگهداری تابلوی تمثال امام رضا(ع) در موزه آستان قدس رضوی تکذیب شد تلاش برای تحقق مسجد تراز اسلامی | فعال‌سازی ۲۰ هزار مسجد در طرح «محراب» حکم شرعی آموزش شعبده چیست؟ مسجد جمکران میزبان هیئات مذهبی در روز شهادت امام حسن عسکری(ع) ساماندهی شعب موسسات قرآنی سراسر کشور تا پایان سال ۱۴۰۴ مدیرکل بنیاد شهید خراسان‌رضوی: خدمات شهرداری مشهد برای اشاعه نام شهدا بسیار ارزشمند است تاریخچه‌ای از توسعه حرم امام رضا علیه‌السلام در عصر «وزیرنظام» در دوره قاجار خودتان را بزنید به آن راه آقا! خورشید، پشت این پنجره است عنایت خاص امام رضا (ع) به شیخ حبیب‌ا... آثار، برکات و چرایی زیارت امام رضا (ع) | عهدی که با زیارت ادا می‌شود گزارشی از نمایشگاه عکس های حسن توکلی از حرم مطهر رضوی در نگارخانه فردوسی | با عکس هایم از حرم، زندگی کردم
سرخط خبرها

نور بی‌خاموشی

  • کد خبر: ۲۳۹۶۷۷
  • ۲۸ تير ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۲
نور بی‌خاموشی
درخشش وجود مبارک اولیای الهی درمیان مردم زمانه‌شان، همواره باعث می‌شد حاکمان و کینه‌ورزان؛ یاران و دوستان ائمه‌اطهار (ع) و در بسیاری از مواقع خود آن حضرات را اذیت و آزار کنند.

درخشش وجود مبارک اولیای الهی درمیان مردم زمانه‌شان، همواره باعث می‌شد حاکمان و کینه‌ورزان؛ یاران و دوستان ائمه‌اطهار (ع) و در بسیاری از مواقع خود آن حضرات را اذیت و آزار کنند. در بسیاری از مواقع وقتی دستشان از آزار‌های علنی کوتاه بود، به نفرت‌پراکنی و شایعه روی می‌آوردند، اما همان‌طور که در قرآن کریم ذکر شده است: «آن‌ها می‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند، ولی خداوند نور خود را کامل می‌کند؛ هرچند کافران خوش نداشته باشند»، نور خداوند خاموشی ندارد و با همه این ترفند‌ها و تبلیغات سوء، این خاندان در بین مردم، شأن و مقام والایی داشتند.

در کتب تاریخی نقل شده است که هشام‌بن‌عبدالملک، از حکام بنی‌امیه، برای انجام حج عازم مکه شد. به وقت طواف، وقتی می‌خواست سنگ حجرالاسود را زیارت کند، به‌خاطر ازدحام جمعیت، موفق نشد. خادمان منبری درکنار حرم گذاشتند و هشام بر روی آن نشست و لشکریان دور او را گرفتند. در همین زمان امام‌سجاد (ع) وارد شدند، درحالی‌که عبایی بر دوش مبارکشان بود؛ «احسن الناس وج‌ها واطیبهم رائحه، بین عینیه سجاده: زیباترین مردم از نظر صورت و خوش‌بوترین مردم بود و در بین دو چشمش (محل سجده) علامت سجده نمایان بود». 

ایشان مشغول طواف و اعمال شدند. هشام دید که مردم به‌خاطر امام و تجلیل و احترام ایشان کنار رفتند تا حضرت حجرالاسود را استلام کنند. هشام از این موضوع خشمگین شد. یکی از اطرافیان او پرسید: این شخص کیست که مردم این‌گونه احترامش می‌کنند؟ فرزدق (شاعر معروف عرب) که آن حضرت را شناخته بود، گفت: «من او را می‌شناسم» و بالبداهه شروع به خواندن اشعاری کرد و ابیات زیادی را در فضایل امام بیان کرد که به چند بیت از آن اشاره می‌کنیم:

«این فرد کسی است که بطحا (نام مکانی در مکه معظمه) جای پایش را می‌شناسد و خانه کعبه و حرم و بیرون حرم با او آشناست/ این شخص، پسر بهترین تمام بندگان است و پرهیزکار، برگزیده، پاکیزه، نشانه و راهنماست/ هنگامی که قریش او را ببینند، گوینده آنها می‌گوید: کرم و جود، به مکارم او ختم می‌شود».

در این هنگام، هشام به‌شدت عصبانی شد و، چون نمی‌توانست با امام درگیر شود، دستور داد فرزدق را در مکانی به نام «عسفان» بین مکه و مدینه، زندانی کنند.

منبع: تهذیب‌الکمال، ص ۴۰۰؛ سیر اعلام‌النبلاء، ص ۳۹۸؛ مناقب ابن شهرآشوب، ص ۱۸۳؛ حلیه‌الاولیاء، ص ۱۳۹.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->