۵۶۰۰ قربانی در سکوت؛ روایت تلخ جوانانی که در دام الکل گم شدند هشدار گرایش متخصصین زنان به انجام اعمال زیبایی | تعرفه‌ها هیچ تناسبی با مسئولیت خطیر این پزشکان ندارد اعترافات هولناک عامل جنایت برج مجلل دربند| قتل مرد افغان به‌خاطر فحاشی توصیه‌های تغذیه‌ای در شرایط آلودگی هوا: مواد غذایی فله‌ای نخرید و آب زیاد بنوشید فاز نخست آموزش هوش مصنوعی به ۲ میلیون دانش‌آموز کلید خورد معمای مرگ مشکوک دختر دانشجو در واژگونی خودرو شگرد مرموز باند سارقان زن برای دستبرد به فروشگاه‌های پوشاک در مشهد انهدام باند سرقت جغدهای پارکینگی توسط پلیس مشهد میهمان من باش در آستانه عید غدیر، ۶۲۱ نفر از زندانیان استان خراسان رضوی آزاد شدند نگاهی به آمار روز‌های نفس‌گیر مشهد در سال ۱۴۰۳ | شاخص آلودگی هوا رکورد یک دهه را شکست مراقبت بهداشتی مرزی از حاجیان در مشهد آغاز شد مراحل تعویض پلاک بدون معطلی در مشهد | تعویض پلاک در ۴۵ دقیقه طلایی! رئیس اداره جنگل اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان رضوی: در سطح استان یک میلیون و ۲۶۰ هزار کانون بحرانی فرسایش بادی وجود دارد اعمال محدودیت‌های ترافیکی در جاده‌های کشور برای تعطیلات عید غدیر ۱۴۰۴ غذای سالم تاثیر مستقیم بر سلامت انسان دارد مراقب سکته قلبی خاموش باشید واگذاری هزار و ۷۳۵ هکتار از اراضی ملی در خراسان رضوی برای ساخت نیروگاه خورشیدی و ۲۱۷ هکتار برای نیروگاه بادی فرمانده یگان حفاظت اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان رضوی: تاکنون ۵۰ هکتار منطقه درگیر آتش شده است هر هکتار آبخیزداری سالانه ۵۳۰ مترمکعب در هکتار استحصال آب دارد حرکت سریع خراسان رضوی به سمت بیابانی شدن| وجود ۳۰ کانون بیابانی بحرانی در ۲۲ شهرستان معرفی چند نمونه از ارزان ترین هتل های مشهد نزدیک حرم ۳ فوتی و ۲ محبوس بر اثر حریق کشتی در بوشهر + فیلم (۲۱ خرداد ۱۴۰۴) گلایه برخی شهروندان مشهدی از انتظار طولانی پشت خط «صدای مشاور» سد‌های مشهد در  آستانه تابستان، تشنه‌تر از  همیشه پیش‌بینی هوای مشهد و خراسان رضوی امروز (چهارشنبه، ۲۱ خرداد ۱۴۰۴) | تداوم بارش باران تا فردا صبح پرونده ترک فعل وزارت میراث فرهنگی روی میز دادسرای دیوان محاسبات کشور انتخاب رشته کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد تمدید شد چگونه خطر چاقی دوران کودکی را پیش‌بینی کنیم؟
سرخط خبرها

این روز‌های وسواسی ناتمام

  • کد خبر: ۲۴۸۴۰
  • ۰۶ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۱:۴۵
این روز‌های وسواسی ناتمام
مهدی عسکری
چشم‌ها را ببندیم و به گذشته‌های نه چندان دور برویم؛ اینکه خیلی روزها، ماه‌ها و سال‌ها برای خیلی از ما این مسئله اتفاق افتاده بود؛ از صبح تا شب، به جز چند باری که از سرویس بهداشتی استفاده می‌کردیم، در طول روز هیچ گاه دست و صورت‌ها را نمی‌شستیم. صبحانه را که می‌خوردیم، می‌زدیم بیرون تا شب، اگر برای تعمیر ماشین به تعمیرگاه می‌رفتیم، اگر با گچ و تخته سر‌و‌کار داشتیم، اگر میز و خودکار و رایانه و توپ و چمن و هرچیز دیگری هم که راسته کارمان بود، باز هم از شستن دست ابا داشتیم. اصلا انگار با این روش استریل شده بودیم. از مریضی هم خبری نبود. روح و روانمان هم آسوده بود و نگرانی‌ای از امکان بروز بیماری نداشتیم. حالا چشم‌ها را باز کنیم. در مخمسه‌ای گرفتار شده‌ایم که الکل، ضدعفونی‌کننده دست، ماسک، دست‌کش لاتکس و پلاستیکی یکی از شبه‌الگو‌های تثبیت‌شده رفتار روزمره ما شده است. اصلا اگر نباشد و نداشته باشیم، دیگران ترجیح می‌دهند از ترس بیماری و ابتلا، از ما دوری کنند و فاصله بگیرند. رفتار‌های وسواس‌گونه این روز‌ها حتی به همین تحریریه روزنامه شهرآرا هم کشیده شده است و البته به تحریریه خیلی از رسانه‌های دیگر. همکارانی را می‌بینم که صبح از راه می‌رسند و یک دور کامل صفحه کلید، مانیتور، میز، کیس، تلفن و روی میز را ضدعفونی می‌کنند. هربار که با یک مسئول تماس می‌گیرند، قبل و بعد از تماس یک بار با اسپری الکل یا ضدعفونی‌کننده تلفنشان را نوازش می‌دهند. آب که می‌خورند دست‌ها را ضدعفونی می‌کنند، بلند می‌شوند و می‌نشینند، دوباره ضد‌عفونی می‌کنند. این رویه البته تقریبا همه‌جا هست و دردی است که من و خیلی از همکاران و شهروندان دیگر هم در خانه یا محیط کار به آن مبتلا هستیم. خودم وقتی از راه به خانه می‌رسم، دم در باید بمانم تا یک دور کامل ضد‌عفونی شوم، بعد لباس‌هایم داخل کاور برود و به دورترین نقطه خانه (حمام) منتقل شود و بعد باید ۱۵ دقیقه در سرویس بهداشتی دست و صورت را بشویم، آب نمک قرقره کنم و دهان‌شویه استفاده کنم تا مجوز حضور در پذیرایی یا اتاق را داشته باشم. تازه بعد از آن هم تا چند ساعت پسرم اجازه نزدیک شدن به من را ندارد و اواخر شب می‌تواند برای تماشای سریال روی مبل کنارم بنشیند. مشابه این‌ها را همه ما این روز‌ها داریم تجربه می‌کنیم و چیز عجیبی نیست. جامعه ما که با سیستم هر چه پیش آید خوش آید پیش می‌رفت، این روز‌ها حداقل در بهداشت فردی برای خیلی‌ها به ثبات وسواس گونه‌ای رسیده است که ناچاریم آن را بپذیریم. روزگاری از شدت بی‌نظمی و جدایی از بهداشت، هرکس که مثل ما نبود از ما نبود و امروز هرکس الگو‌های بهداشت وسواس‌گونه کرونایی را نپذیرد از ما جداست. ترس عمومی‌مان هم این است که با عاقبت نامعلوم حضور کرونا در کشور، این وسواس به خیلی از چارچوب‌های زندگی شخصی‌مان هم سرایت کند.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->