وزیر آموزش و پرورش: توزیع شیر در سال تحصیلی جاری در دستور کار است هدایت تحصیلی از ابتدایی تا پایان دوره متوسطه دوم ادامه خواهد داشت ایجاد فضای «مهر و گفت‌و‌گو» ویژه سالمندان در محلات مشهد کلید خورد استاندار خراسان رضوی: استان‌ها باید متناسب با سهم جمعیتی‌شان در تصمیم‌گیری‌ها سهم داشته باشند اپیدمی خاموش سالمندان | این جمله‌ها عزت‌ نفسشان را نابود می‌کند علائم کم‌شنوایی در سالمندان | یک‌سوم افراد بالای ۶۵ سال، کم‌شنوایی دارند با بازگشت مالباخته از سفر، پلیس مشهد ۲ متهم جوان را به زندان فرستاد | دوستان ناباب همدیگر را لو دادند! پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (چهارشنبه، ۹ مهر ۱۴۰۴) | تداوم روند کاهش دما تا اواسط هفته آینده  گزارش پرحاشیه درمورد تبعات قانون جوانی جمعیت | دادستانی تهران علیه یک رسانه اعلام جرم کرد ظرفیت بومی خراسان رضوی می‌تواند از فقر جلوگیری کند راهکار مدیریت آتش هورالعظیم و آلودگی شدید اهواز چیست؟ تدابیر حفظ سلامتی در فصل پاییز از نگاه طب ایرانی استانداردسازی مدارس، اولویت برنامه رفع محرومیت آموزشی | تبدیل روش‌های آموزش منفعل به روش‌های خلاقانه در سال ۱۴۰۴ پلمب ۲۰ واحد دندان‌پزشکی متخلف در مشهد | انجام ۱۶۲ مورد بازدید در شش‌ماهه نخست سال ۱۴۰۴ زنگ کلاس «امید زندگی» در بیمارستان کودکان اکبر مشهد نواخته شد (۹ مهر ۱۴۰۴) آخرین جزئیات درمورد طرح ورود کودکان به مدارس از ۵ سالگی | مزایا و معایب این طرح چیست؟ آیا هزینه‌های بیمه تکمیلی بازنشستگان تا آخر مهرماه ۱۴۰۴ پرداخت می‌شود؟ رئیس‌کل دادگستری خراسان رضوی: پس از فعال‌شدن مکانیسم ماشه، با محتکران و اخلالگران، قاطعانه‌تر برخورد می‌شود ۲۵ سال دیگر، یک‌سوم جمعیت ایران سالمند هستند | روایتی از یک بحران جمعیتی که در آستانه آن هستیم تایوان، میزبان سومین دوره المپیاد بین‌المللی نانو | نتایج نهایی رقابت طی هفته آینده اعلام می‌شود ۱۶ هزار دُز واکسن آنفلوانزا برای ایثارگران خراسان رضوی تأمین شد (۹ مهر ۱۴۰۴) تراژدی مرگ سلول‌های مغزی | نگاهی به آلزایمر از دیدگاه دو مکتب پزشکی مدرن و طب ایرانی علائم افسردگی فصلی را بشناسید | راهی مؤثر برای پیشگیری از افسردگی پاییزی غربالگری قد و وزن دانش‌آموزان ۴ پایه تحصیلی | اثرگذاری برنامه شیرمدرسه در کاهش کوتاه‌قدی تغییرات اقلیمی می‌تواند باعث افزایش مصرف قند شود جزئیات یک تفاهم‌نامه معیشتی ویژه بازنشستگان تامین اجتماعی اعلام شد | وام ویژه خرید اقساطی تا سقف ۱۵۰ میلیون فیش حقوقی شهریورماه ۱۴۰۴ بازنشستگان تأمین اجتماعی چه زمانی صادر می‌شود؟ طعم تلخ یک عادت تازه | روایتی از فرصت‌ها و چالش‌های افزایش مصرف قهوه در ایران
سرخط خبرها

این روز‌های وسواسی ناتمام

  • کد خبر: ۲۴۸۴۰
  • ۰۶ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۱:۴۵
این روز‌های وسواسی ناتمام
مهدی عسکری
چشم‌ها را ببندیم و به گذشته‌های نه چندان دور برویم؛ اینکه خیلی روزها، ماه‌ها و سال‌ها برای خیلی از ما این مسئله اتفاق افتاده بود؛ از صبح تا شب، به جز چند باری که از سرویس بهداشتی استفاده می‌کردیم، در طول روز هیچ گاه دست و صورت‌ها را نمی‌شستیم. صبحانه را که می‌خوردیم، می‌زدیم بیرون تا شب، اگر برای تعمیر ماشین به تعمیرگاه می‌رفتیم، اگر با گچ و تخته سر‌و‌کار داشتیم، اگر میز و خودکار و رایانه و توپ و چمن و هرچیز دیگری هم که راسته کارمان بود، باز هم از شستن دست ابا داشتیم. اصلا انگار با این روش استریل شده بودیم. از مریضی هم خبری نبود. روح و روانمان هم آسوده بود و نگرانی‌ای از امکان بروز بیماری نداشتیم. حالا چشم‌ها را باز کنیم. در مخمسه‌ای گرفتار شده‌ایم که الکل، ضدعفونی‌کننده دست، ماسک، دست‌کش لاتکس و پلاستیکی یکی از شبه‌الگو‌های تثبیت‌شده رفتار روزمره ما شده است. اصلا اگر نباشد و نداشته باشیم، دیگران ترجیح می‌دهند از ترس بیماری و ابتلا، از ما دوری کنند و فاصله بگیرند. رفتار‌های وسواس‌گونه این روز‌ها حتی به همین تحریریه روزنامه شهرآرا هم کشیده شده است و البته به تحریریه خیلی از رسانه‌های دیگر. همکارانی را می‌بینم که صبح از راه می‌رسند و یک دور کامل صفحه کلید، مانیتور، میز، کیس، تلفن و روی میز را ضدعفونی می‌کنند. هربار که با یک مسئول تماس می‌گیرند، قبل و بعد از تماس یک بار با اسپری الکل یا ضدعفونی‌کننده تلفنشان را نوازش می‌دهند. آب که می‌خورند دست‌ها را ضدعفونی می‌کنند، بلند می‌شوند و می‌نشینند، دوباره ضد‌عفونی می‌کنند. این رویه البته تقریبا همه‌جا هست و دردی است که من و خیلی از همکاران و شهروندان دیگر هم در خانه یا محیط کار به آن مبتلا هستیم. خودم وقتی از راه به خانه می‌رسم، دم در باید بمانم تا یک دور کامل ضد‌عفونی شوم، بعد لباس‌هایم داخل کاور برود و به دورترین نقطه خانه (حمام) منتقل شود و بعد باید ۱۵ دقیقه در سرویس بهداشتی دست و صورت را بشویم، آب نمک قرقره کنم و دهان‌شویه استفاده کنم تا مجوز حضور در پذیرایی یا اتاق را داشته باشم. تازه بعد از آن هم تا چند ساعت پسرم اجازه نزدیک شدن به من را ندارد و اواخر شب می‌تواند برای تماشای سریال روی مبل کنارم بنشیند. مشابه این‌ها را همه ما این روز‌ها داریم تجربه می‌کنیم و چیز عجیبی نیست. جامعه ما که با سیستم هر چه پیش آید خوش آید پیش می‌رفت، این روز‌ها حداقل در بهداشت فردی برای خیلی‌ها به ثبات وسواس گونه‌ای رسیده است که ناچاریم آن را بپذیریم. روزگاری از شدت بی‌نظمی و جدایی از بهداشت، هرکس که مثل ما نبود از ما نبود و امروز هرکس الگو‌های بهداشت وسواس‌گونه کرونایی را نپذیرد از ما جداست. ترس عمومی‌مان هم این است که با عاقبت نامعلوم حضور کرونا در کشور، این وسواس به خیلی از چارچوب‌های زندگی شخصی‌مان هم سرایت کند.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->