زمان‌بندی مرحله دوم پرداخت وام قرض‌الحسنه بازنشستگان اعلام شد + جزئیات سرقت‌های سریالی کلان از خانه تهرانی‌ها با همدستی دو برادر قتل خونین، پایان بازی دوستانه در گیم‌نت قتل همسر به بهانه اختلاف خانوادگی در کلاردشت صید پشه «آئدس آلبوپیکتوس» در مازندران سازمان غذاودارو: گواهی بهداشت صادرات مواد غذایی و آشامیدنی برخط صادر می‌شود هوشیاری خارق‌العاده یک کودک ۸ساله و دستگیری ۱۳ داعشی در قم مادران در دوران شیردهی مجاز به دریافت چه مقدار کالری هستند؟ قتل هولناک پسر جوان با ضربات چاقو در تهران | قاتل دستگیر شد گرگِ مسلحِ خوزستان در دام پلیس خراسان | اعترافات هولناک از جنایت‌های کلاشینکفی، در بازجویی شبکه سازمان‌یافته فساد در حوزه خرید تضمینی گندم متلاشی شد (۱۹ خرداد ۱۴۰۴) کشف ۵۵ بسته هرویین از معده یک تبعه خارجی در تایباد (۱۹ خرداد ۱۴۰۴) رئیس دفتر رئیس جمهور: ارتقای کیفی آموزش و پرورش به گفتمان ملی تبدیل شده است دلیل افزایش آمار شهادت محیط‌بانان چیست؟ انهدام باند شرکت هرمی و دستگیری ۱۲ نفر از اعضای آن در مشهد (۱۹ خرداد ۱۴۰۴) یک فعال سیاسی: حدود ۱۰ سال از معطل ماندن لایحه مقابله با خشونت علیه زنان می‌گذرد همه عوامل مدارس غیردولتی باید متخصص باشند رئیس پلیس راهور فراجا: بیش از ۷۰ درصد جان‌باختگان حوادث رانندگی مربوط به جاده‌های برون‌شهری است برخی از رشته‌های آزمون استخدامی آموزش و پرورش حذف شد تأمین ارز واردات دارو و تجهیزات پزشکی از یک میلیارد دلار گذشت دوچرخه سواری باعث تقویت عضلات و بهبود تعادل افراد می‌شود نایب‌رئیس شورای شهر تهران تأکید کرد: لزوم تشکیل قرارگاه تاکسیرانی برای نظارت بر مسافرکشی در پایتخت تعهدات خیرین مدرسه‌ساز، مرز ۱۸ هزار همت را رد کرد توزیع ۴ میلیون واحد خون در کشور طی سال ۱۴۰۳ سکته‌های مغزی خفیف با خستگی طولانی‌مدت مرتبط هستند تهران در معرض طوفان تندری (۱۹ خرداد ۱۴۰۴) تأکید وزیر آموزش و پرورش بر اهمیت برگزاری دوره‌های توانمندسازی معلمان پیشرفت ۲۱ درصدی پروژه ذخیره‌سازی آب در ارتفاعات جنوبی مشهد (۱۹ خرداد ۱۴۰۴) آموزش در پیش دبستانی‌ها باید باعث کاهش شکاف آموزشی شود
سرخط خبرها

این روز‌های وسواسی ناتمام

  • کد خبر: ۲۴۸۴۰
  • ۰۶ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۱:۴۵
این روز‌های وسواسی ناتمام
مهدی عسکری
چشم‌ها را ببندیم و به گذشته‌های نه چندان دور برویم؛ اینکه خیلی روزها، ماه‌ها و سال‌ها برای خیلی از ما این مسئله اتفاق افتاده بود؛ از صبح تا شب، به جز چند باری که از سرویس بهداشتی استفاده می‌کردیم، در طول روز هیچ گاه دست و صورت‌ها را نمی‌شستیم. صبحانه را که می‌خوردیم، می‌زدیم بیرون تا شب، اگر برای تعمیر ماشین به تعمیرگاه می‌رفتیم، اگر با گچ و تخته سر‌و‌کار داشتیم، اگر میز و خودکار و رایانه و توپ و چمن و هرچیز دیگری هم که راسته کارمان بود، باز هم از شستن دست ابا داشتیم. اصلا انگار با این روش استریل شده بودیم. از مریضی هم خبری نبود. روح و روانمان هم آسوده بود و نگرانی‌ای از امکان بروز بیماری نداشتیم. حالا چشم‌ها را باز کنیم. در مخمسه‌ای گرفتار شده‌ایم که الکل، ضدعفونی‌کننده دست، ماسک، دست‌کش لاتکس و پلاستیکی یکی از شبه‌الگو‌های تثبیت‌شده رفتار روزمره ما شده است. اصلا اگر نباشد و نداشته باشیم، دیگران ترجیح می‌دهند از ترس بیماری و ابتلا، از ما دوری کنند و فاصله بگیرند. رفتار‌های وسواس‌گونه این روز‌ها حتی به همین تحریریه روزنامه شهرآرا هم کشیده شده است و البته به تحریریه خیلی از رسانه‌های دیگر. همکارانی را می‌بینم که صبح از راه می‌رسند و یک دور کامل صفحه کلید، مانیتور، میز، کیس، تلفن و روی میز را ضدعفونی می‌کنند. هربار که با یک مسئول تماس می‌گیرند، قبل و بعد از تماس یک بار با اسپری الکل یا ضدعفونی‌کننده تلفنشان را نوازش می‌دهند. آب که می‌خورند دست‌ها را ضدعفونی می‌کنند، بلند می‌شوند و می‌نشینند، دوباره ضد‌عفونی می‌کنند. این رویه البته تقریبا همه‌جا هست و دردی است که من و خیلی از همکاران و شهروندان دیگر هم در خانه یا محیط کار به آن مبتلا هستیم. خودم وقتی از راه به خانه می‌رسم، دم در باید بمانم تا یک دور کامل ضد‌عفونی شوم، بعد لباس‌هایم داخل کاور برود و به دورترین نقطه خانه (حمام) منتقل شود و بعد باید ۱۵ دقیقه در سرویس بهداشتی دست و صورت را بشویم، آب نمک قرقره کنم و دهان‌شویه استفاده کنم تا مجوز حضور در پذیرایی یا اتاق را داشته باشم. تازه بعد از آن هم تا چند ساعت پسرم اجازه نزدیک شدن به من را ندارد و اواخر شب می‌تواند برای تماشای سریال روی مبل کنارم بنشیند. مشابه این‌ها را همه ما این روز‌ها داریم تجربه می‌کنیم و چیز عجیبی نیست. جامعه ما که با سیستم هر چه پیش آید خوش آید پیش می‌رفت، این روز‌ها حداقل در بهداشت فردی برای خیلی‌ها به ثبات وسواس گونه‌ای رسیده است که ناچاریم آن را بپذیریم. روزگاری از شدت بی‌نظمی و جدایی از بهداشت، هرکس که مثل ما نبود از ما نبود و امروز هرکس الگو‌های بهداشت وسواس‌گونه کرونایی را نپذیرد از ما جداست. ترس عمومی‌مان هم این است که با عاقبت نامعلوم حضور کرونا در کشور، این وسواس به خیلی از چارچوب‌های زندگی شخصی‌مان هم سرایت کند.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->