نگاهی به قسمت اول سریال «بازنده»

سریال «بازنده» در ژانر معمایی جنایی روایت داستان یک کارآگاه است که پرونده دزدیده شدن یک نوزاد ۱۸ ماهه به او داده می‌شود.

به گزارش شهرآرانیوز؛ سریال «بازنده» که جایگزین «زخم کاری» شده است در ژانر معمایی جنایی روایت داستان کارآگاه کیانی با بازی علیرضا کمالی است که بعد از پیدا کردن قاتل یک دختر ۱۸ ساله پرونده جدید دزدیده شدن یک نوزاد ۱۸ ماهه به او داده می‌شود.

فضای داستان در قسمت اول را می‌توان به چند بخش تقسیم کرد که با خود کشی پدر ارغوان (سارا بهرامی) شروع می‌شود او که آدمی پولدار بوده با شلیک اسلحه به زندگی خود پایان می‌دهد بعد از آن دانشگاه رفتن ارغوان و آشنایی او با کاوه (صابر ابر) و ازدواج این دو و در آخر خانه خریدن و رفتن به خانه همسایه روبرویی برای مهمانی که پس از برگشتن زن و شوهر از این مهمانی شبانه به آپارتمانشان متوجه می‌شوند فرزند شیرخواره آنها دزدیده شده و به همین خاطر با پلیس تماس می‌گیرند.

سریال «بازنده» را می‌توان در ژانر نوآر یا نئو نوآر و یا به قول فرهنگستان زبان «فیلم‌های سیاه» قرار داد چرا که اکثر عناصر این ژانر در آن وجود دارد همانند: شب، چون در اکثر سکانس‌ها به‌جز سکانس دانشگاه و خرید خانه تمامی اتفاقات در شب روی می‌دهد و تنها در یک صحنه ما در زمان غروب خورشید هستیم و در کلاس و سالن مطالعه از نور مصنوعی استفاده شده است.

خانه‌های شیک و جذاب که در اینجا آپارتمان خریداری شده به سبک آپارتمان‌های اسپانیایی در دهه‌های گذشته ساخته شده و حتی آسانسور آن هم همانند آسانسور‌های قدیمی درب کشویی داشت.

پلیس یا کارآگاه که به واسطه اتفاقی مثل قتل و یا آدم ربایی حضور دارد، در این سریال با همان کارآگاهان همیشگی روبرو هستیم که در زندگی شخصی خود دچار معضلات فراوانی هستند و انسان‌هایی تنها و منزوی که سعی می‌کنند تمام تلاش خود را برای حل مشکلات مردم به کار گیرند ولی از پس مشکلات خود بر نمی‌آیند در اینجا هم همسر کارآگاه کیانی بعد از تصادف و فوت فرزندشان طلاق گرفته و او تنها با خاطرات خوش گذشته زندگی می‌کند.

تضاد اخلاقی و نیهیلیستی که می‌توان به رابطه کاوه با زن همسایه (صدف اسپهبدی) اشاره کرد که به او گفت: اگر قبل از ارغوان او را می‌دید با او ازدواج می‌کرد و این تضاد اخلاقی است که نشان از سرد شدن یا همان نیهیلیسم (بی ارزش شدن چیزی که قبلاً دارای ارزش بوده) رابطه او با همسرش دارد.

البته در این سریال مواردی هم وجود دارد که می‌شد با کمی دقت آنها را برطرف کرد مثلاً صحنه.‌ای که کارآگاه قوطی قرص‌ها را در روشویی می‌بیند و درب کمد بالای آن را باز می‌کند و ما با انبوهی از قوطی قرص پر روبرو هستیم وجود این همه قرص در یک خانه نشانه چیست؟ آیا داروخانه‌ها هم این مقدار قرص دارند؟ یا هدفتان این بود که بگویید چقدر ارغوان بیمار است؟ با دو بسته قرص هم ما به این نتیجه می‌رسیدیم یا همان آینه شکسته و قرص‌های ریخته شده در روشویی کفایت می‌کرد.

در صحنه دیگری همکار کارآگاه کیانی با اسلحه‌ای در دست کنار او روی پله‌ها می‌نشیند که مقصود این حرکت مبهم است.

در صحنه‌ای که لباس بچه از ماشین لباسشویی بیرون می‌آید آن هم بعد از چند ساعت جستجو توسط تعداد زیادی از پلیس‌ها که همه جا را گشتند به نظر شما هم این صحنه نباید کمی زودتر اتفاق می‌افتاد و این پیراهن به عنوان یک عامل تحریک کننده و کمک‌کننده عمل می‌کرد؛ و سوال آخر اینکه هدف از عدد ۱۸ در «بازنده» چیست؟ آیا به صورت اتفاقی بیان شده و یا فکر و اندیشه‌ای پشت آن بوده و می‌خواهد ما را به جایی برساند؟ که باید منتظر قسمت‌های بعدی بود که آیا این عدد مجدد تکرار می‌شود؟

سریال «بازنده» با کارگردانی و نویسندگی امین حسین‌پور، تهیه کنندگی احسان ظلی‌پور است از ۳۰ شهریور ۱۴۰۳ پخش خود را آغاز کرد و علیرضا کمالی، سارا بهرامی، صابر ابر، صدف اسپهبدی، رویا جاویدنیا، امیر غفارمنش، پیمان قاسم‌خانی و محمد علی‌محمدی از بازیگران این مجموعه هستند.

منبع: صبا