۰۱:۳۸ احتمال بارش شدید فلافل و خاطره‌های غصه‌دار
خیلی‌ها رفتنشان به شهرک شهید بهشتی یا همان شهرک عرب‌ها یا شهرک مهاجرین یا شهرک جنگ‌زدگان حالا فقط برای یک هدف است: فلافل خوردن و سمبوسه خوردن و ماهی خریدن و خرما خریدن.
خیلی‌ها رفتنشان به شهرک شهید بهشتی یا همان شهرک عرب‌ها یا شهرک مهاجرین یا شهرک جنگ‌زدگان حالا فقط برای یک هدف است: فلافل خوردن و سمبوسه خوردن و ماهی خریدن و خرما خریدن. خیلی هم عالی. مقصد خوبی است.
از همان اول هم شهرک بهشتی در این فقره گزینه خوبی بود و همچنان می‌تواند آخرهفته‌های شما را بسازد و کلی خوش بگذرد، اما این‌بار اگر رفتید فقط سری به بازار‌ها و دکان‌های ته‌لنجی‌اش نزنید. این‌بار بروید یک لایه آن طرف‌تر. تجربه بالا رفتن از پله‌های بلوک‌های شهرک تا طبقه پنجم و دیدن پوستر‌های انتخابات مجلس پنجم و ششم و... اساسا دیدن این کهنگی‌ها در نظر اول بدیع است و لذت‌بخش و البته دردناک.
این شهرک متعلق به جنگ‌زدگانی است که تا قبل از جنگ داشتند توی خانه‌هایشان در جنوب کشور زندگی می‌کردند. احتمالا خیلی‌هایشان صاحب نخلستان بودند و گاومیش داشتند و کشاورز بودند ولی جنگ همه‌چیز را تغییر داد. حالا باید از سر ناچاری می‌آمدند شرق کشور و توی خانه‌های کوچک جمع‌وجوری زندگی می‌کردند و آداب آپارتمان‌‍نشینی یاد می‌گرفتند.
برای همین پیشنهاد می‌کنم، مثلا، موقع نماز مغرب، بروید چند دقیقه توی مسجدش بنشینید و پیرمرد‌های دشداشه‌پوش را ببینید و حتی سر صحبت را با آنها باز کنید. آنها برای حرف زدن درباره گذشته در آماده‌باش کامل به‌سر می‌برند. یا حتی موقع جشن‌های مناسبتی و تقویمی، حتی شده وسط هفته، یک تک‌پا بلند شوید بیایید شهرک و شکل جشن گرفتنشان را تماشا کنید. حتی شاید افتادید وسط یک عروسی گرم و مهمان نی‌انبون و ضرب‌تیمپوی منصور بندری شوید.
تصویر توریستی این سال‌های فضای مجازی از شهرک، در کل، چیز قشنگی است و ارزشمند، اما همه واقعیت نیست. قرار نیست با خودتان فکر کنید دارید می‌روید موزه دفاع مقدس. نه، آنجا موزه نیست آنجا هنوز شهروندان جنگی با صد‌ها جور مشکلات ریز و درشت زندگی می‌کنند که فلافل و سمبوسه بی‌رحمانه آنها را پوشش داده است. این‌بار که رفتید یک جور دیگری بروید. یک جور به‌خصوص.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
