راه‌اندازی بیمارستان صحرایی عرفات برای خدمت به زائران صدور هشدار سطح نارنجی هواشناسی در خراسان‌رضوی (۱۴ خرداد ۱۴۰۴) | شهروندان مشهد منتظر بارش‌های رگباری باشند قتل دختر ۸ ساله توسط مادر | قاتل هم خودکشی کرد قتل مرد میانسال توسط ۶ دختر نوجوان چاقوکش در نازی‌آباد فرمانده یگان سازمان حفاظت محیط زیست: پیگیر شناسایی ضاربان شهید دیده‌بان هستیم معرفی هتل‌های نزدیک دانشگاه اصفهان ضرب و جرح محیط‌بان پناهگاه حیات وحش میاندشت خراسان‌ شمالی پایان عملیات اطفای حریق پارک ملی گلستان (۱۴ خرداد ۱۴۰۴) دستگیری اعضای شبکه تروریستی داعش در تهران + عکس و فیلم سردار رادان: مراسم سالروز ارتحال امام (ره) در امنیت کامل برگزار شد کاهش ۴۰درصدی بارش‌ها نسبت به سال قبل | خراسان رضوی هم با افت بارش همراه بوده است زمان پرداخت وام ۵۰ میلیون تومانی بازنشستگان کشوری مشخص شد وزیر آموزش و پرورش در مشهد: خراسان‌رضوی الگویی ملی در حوزه آموزش‌وپرورش است پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (چهارشنبه ۱۴ خرداد ۱۴۰۴) | کاهش محسوس دما در استان کد بیماری‌های ویژه برای تشکیل پرونده بازنشستگان صعب العلاج حذف شد توضیحات وزیر آموزش و پرورش درخصوص فوق‌العاده خاص و ویژه معلمان مشکل رتبه‌بندی ۱۲۰۰ معلم که در پوشه قرمز قرار داشتند، حل شد (۱۴ خرداد ۱۴۰۴) زورگیری با بطری شکسته، پلیس را مجبور به شلیک کرد شهادت یک محیطبان در درگیری با شکارچیان غیرمجاز در کهگیلویه رمزگشایی از قتل برادر با همدستی مادر! دستگیری قاتل مرد جوان در بیابان‌های جنوب تهران برخورد میکسر بتن با ۳ خودرو و یک ساختمان در سعادت‌آباد تهران حادثه آفرید جزئیات نجات گروگان‌های هندی از چنگ باند آدم‌ربایان خارجی در تهران شلاق و کار در خانه سالمندان، مجازات تعرض به دختر جوان ماجرای زورگیری وحشتناک قمه کش نقابدار از زنان در مشهد سخنگوی آموزش و پرورش پرداخت عیدی به معلمان در اعیاد پیش رو را تکذیب کرد دستور جدید معاون وزیر آموزش و پرورش برای بازسازی مدارس سنگی صدور هشدار هواشناسی در خصوص تشدید بارش در خراسان رضوی و ۱۳ استان دیگر (۱۳ خرداد ۱۴۰۴)
سرخط خبرها

گردن نگرفتن؛ عادتی مرسوم

  • کد خبر: ۳۱۱۸۷۷
  • ۰۱ بهمن ۱۴۰۳ - ۱۵:۱۵
گردن نگرفتن؛ عادتی مرسوم
«دستورالعمل است»، «بخش‌نامه از وزارتخانه رسیده»، «مأمورم و معذور». اینها برخی جملاتی است که بار‌ها شنیده یا گفته‌ایم.

«دستورالعمل است»، «بخش‌نامه از وزارتخانه رسیده»، «مأمورم و معذور». اینها برخی جملاتی است که بار‌ها شنیده یا گفته‌ایم. کافی است گذرمان به یکی از ادارات دولتی بیفتد؛ اضطراب و نگرانی از سرانجام کار در کنار چهره خون‌سرد کارمندی که به ما پاسخ می‌دهد، ترکیبی است که هر مراجعه‌کننده‌ای را بی‌اختیار به فکر فرومی‌برد.

اگر کمی دقیق‌تر شویم، این عادت همه‌چیز را به گردن بخش‌نامه و آیین‌نامه انداختن، مختص ادارات نیست. در زندگی شخصی و اجتماعی‌مان هم بار‌ها این رفتار را دیده یا حتی انجام داده‌ایم. چندبار پیش آمده است که در نقش همکار، همسایه، دانشجو یا حتی دوست، مسئولیتی را به‌درستی انجام نداده یا آن را پشت گوش انداخته‌ایم؟

در چنین موقعیت‌هایی، به‌جای پذیرش مسئولیت، ترجیح داده‌ایم حق به جانب بگیریم و پاسخ طرف مقابل را تهاجمی بدهیم. گاهی این روند آن‌قدر ادامه پیدا می‌کند که در پایان بحث، نه‌تنها خودمان را مقصر نمی‌دانیم، بلکه دیگران را به ناسپاسی متهم می‌کنیم: «با این همه دل‌سوزی من، این است قدردانی‌شان؟»،

اما ریشه این رفتار کجاست؟ یکی از دلایل اصلی، نبود فرهنگ مسئولیت‌پذیری است. افراد باید پاسخگوی کار‌های خودشان باشند، اما وقتی مسئولیت‌پذیری در ذهنیت و رفتار بخشی از جامعه نهادینه نشده، طبیعی است که افراد حاضرند به هر قیمتی، حتی با بافتن آسمان و ریسمان، از زیر بار مسئولیت فرار کنند. بااین‌حال، این فقط یک سوی ماجراست.

دلیل مهم‌تر، نهادینه‌نشدن مسئولیت‌پذیری در ساختار اداری و اجتماعی ماست. در بسیاری از ادارات، ارتقا و پیشرفت شغلی ارتباط چندانی با عملکرد افراد ندارد. افراد به‌جای تلاش برای بهبود کارنامه شان، به‌دنبال ایجاد شبکه‌ای از حامیان و پیروان هستند. آنها یاد گرفته‌اند که حمایت‌های این شبکه کلید پیشرفتشان است.

در نتیجه، خطاهایشان را به گردن بخش‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌ها می‌اندازند و هرگز پای حامیانشان را به میان نمی‌کشند. این رویه به‌مرور به جامعه نیز تسری می‌یابد. مردم با مشاهده چنین رفتاری، ترجیح می‌دهند برای حفاظت از خودشان همین الگو را در سطوح مختلف زندگی شخصی و اجتماعی به کار ببرند. نتیجه؟ حتی اگر پاداشی نصیبشان نشود، دست‌کم مطمئن هستند که اشتباهاتشان بی‌پیامد خواهد بود.

برای حل این معضل، لازم است روند ارتقا و پیشرفت در ساختار‌های اداری و اجتماعی برمبنای شایسته‌سالاری بازتعریف شود. طراحی معیار‌های شفاف برای ارزیابی عملکرد کارکنان بر اساس خروجی و کیفیت کار، نه صرفا میزان وفاداری یا ارتباطات شخصی، ممکن است مفید باشد. همچنین، ایجاد سازوکار‌های شفاف برای پیگیری و برخورد با تخلفات، به‌طوری‌که افراد نتوانند مسئولیت‌هایشان را به گردن دیگران یا بخش‌نامه‌ها بیندازند و برخورد قانونی با سیستم‌های غیررسمی حمایت و توصیه‌گری که به‌جای عملکرد، افراد را بر اساس روابط ارتقا می‌دهند.

در نهایت زمانی که افراد بدانند عملکردشان معیار رشد و پیشرفت است، دیگر نمی‌توانند از مسئولیت شانه خالی کنند. بااین‌حال، تا زمانی که این تغییر در نظام اداری و فرهنگی ما اتفاق نیفتد، طبیعی است که «گردن‌نگرفتن» همچنان یک عادت مرسوم باقی بماند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->