به گزارش شهرآرانیوز؛ نقل است روزی حکیمی به شاگردانش میگوید: «فردا هرکدام از شما با خودش کیسهای بیاورد و در آن به تعداد آدمهایی که از آنها کینه به دل دارد در آن پیاز قرار دهد.» روز بعد همه چنین میکنند و حکیم ادامه میدهد: «هرکجا که میروید این کیسه را با خود حمل کنید.» شاگردان نیز چنین میکنند، ولی پس از چند روز خسته شده و به حکیم شکایت میبرند که پیازها گندیده و بوی تعفن گرفته و ما را اذیت میکند. حکیم پاسخ زیبایی میدهد و میگوید: «این درست شبیه وضعیتی است که شما کینه دیگران را در دل نگه میدارید. این کینه افزون براینکه قلب و دل شما را فاسد میکند، خودتان را هم بیشتر از دیگران میآزارد.»
اگر این داستان پندآموز کوتاه را تاپیش از این شنیدهاید که هیچ، وگرنه فرصت خوبی است تا دوباره آن را بخوانید و قدری در آن تأمل کنید. واقعیت این است کینه و کدورتی که ما از دیگران به دل داریم، اولین کسی را که میآزارد، خود ما هستیم؛ نه تنها روح و روانمان را بلکه جسممان را، بنابراین خیلی مهم است که بدانیم چرا باید دیگران را ببخشیم و چگونه ببخشیم؟
آن هم با بهانههای خوبی که در روزهای پیش رو در دست داریم؛ فرارسیدن ماه مبارک رمضان و سال جدید. برای همین پیشنهاد میدهیم اگر شما هم کینهای از دیگران به دل دارید یا احتمال میدهید که کسی از شما کینه به دل دارد و این موضوع مدت هاست که آزارتان میدهد، حتما مطلب امروز ما را بخوانید.
معمولا کینه به دنبال خشم و ناراحتی ما از دیگران به وجود میآید و بیشتر هم زمانی بر دل مینشیند که نتوانیم از کسی که به ما آسیب رسانده یا ما را ناراحت کرده است، انتقام بگیریم. منظورمان از انتقام هرپاسخ کلامی یا عملی است که میتواند آتش خشم ما را خاموش کند. در این بین آنچه اهمیت دارد، این است که ما نتوانستهایم پاسخ درخوری به ناراحت شدنمان بدهیم، ازاین رو کینه و ناراحتی آن فرد را به دل میگیریم.
به جز آموزههای دینی، منابع روان شناسی هم تأکید زیادی بر بخشش و گذشت دارند، چون کینه میتواند مانند هر رذیلت اخلاقی در گذر زمان روح و روان ما را به شدت بیازارد و سبب بیماریهای روان تنی بسیاری مانند زخم معده، اضطراب و افسردگی شود که نه تنها روح، بلکه جسم ما را هم درگیر خودش میکند. افزون بر این کینه آثار منفی دیگری هم دارد که به مرور زمان در ما پدیدار میشود، برای نمونه:
گاهی کینه به قدری در ما ریشه میدواند که نیاز است برای خلاص شدن از شر آن حتما از یک مشاور یا روان شناس کمک بگیریم، ولی خیلی وقتها میتوانیم پیش از اینکه کینهای آن قدر بزرگ شود که ما را اسیر خودش کند، خیلی راحت از خطای دیگران بگذریم. برای این منظور نیاز است چندگام مهم برداریم:
اگر تصمیم قطعی برای بخشیدن بگیریم، نصف بیشتر راه را رفتهایم، ولی برای اینکه ذهنمان به رهایی کامل برسد باید به طرف مقابلمان هم نشان بدهیم که کینهای از او در دل نداریم. برای این منظور این نکته را همیشه باید به خاطر بسپاریم که بخشش از بزرگان است و بخشیدن ما را بزرگتر میکند، پس باید همیشه این ما باشیم که گام نخست را برای بخشیدن دیگران بر داریم، به ویژه در این ماه مبارکی که پیش رو داریم و خداوند پاداش هرچیزی را چندبرابر با ما حساب وکتاب میکند. اگر به دنبال راهی هم برای این امر میگردیم، بد نیست یکی از این چند موقعیت پیشنهادی را امتحان کنیم.
ماه مبارک رمضان پر از فرصتهایی است که ما میتوانیم از آنها برای بخشیدن طرف مقابلمان استفاده کنیم. برای نمونه اگر کسی که از او دل خوری و کینهای به دل داریم، همسایه مان است، میتوانیم افطاری یکی از شبهای ماه مبارک رمضان را پُروپیمانتر بگیریم و یک ظرف غذا هم برای او کنار بگذاریم. فقط لبخند و روی گشاده را نباید فراموش کنیم و در نخستین برخوردی که با او داریم، حتما یادآور شویم که این ماه جای کینه و کدورت و ناراحتی از هم نیست.
ناراحتی همیشه امری دوطرفه است، یعنی طرف مقابلمان هم از شرایط ایجاد شده، حتما ناراحت و دلخور است؛ بنابراین اگر احساس میکنیم که یکی از دوستان یا بستگان از ما ناراحتی به دل دارد، بهتر است که بدون هیچ مناسبتی خاص برایش هدیهای بخریم و از دلش دربیاوریم. یادمان باشد که حتما درباره احساسمان هم با او صحبت کنیم و به او یادآور شویم که از دل خوری اش ناراحت هستیم. در کتاب کافی به نقل از پیامبرگرامی اسلام (ص) هم آورده شده است: «به یکدیگر هدیه بدهید، زیرا کینهها را از بین مى برد.»
پهن کردن سفره افطار یا صله رحم افزون بر اینکه ثواب دارد، بهانه بسیار خوبی برای آشتی و ازبین بردن کینهها و کدورتها بین فک و فامیل هم است، پس همیشه و در هر موقعیتی برای این کار پیشرو باشیم، ولی اگر احتمال میدهیم طرف مقابلمان دعوت ما را رد کند، بهتر است، افطارمان را برداریم و سرزده به سراغش برویم. با این کار او نیت خیر ما را بهتر درک خواهد کرد. میتوانیم هدیه کوچکی هم مانند یک جعبه زولبیا و بامیه یا چند شاخه گل هم همراه خودمان ببریم.
اگر دل خوری ایجاد شده بین ما و یکی از خواهر و برادرهایمان است، حتما از برکت وجود پدر و مادرمان برای این منظور باید کمک بگیریم. بهتر است با والدینمان هماهنگ باشیم و از آنها بخواهیم ما و آن خواهر یا برادرمان را باهم برای کمک به خانه تکانی پایان سال دعوت کنند. حتم بدانیم یک روز تعطیل که به یک دورهمی پای سفره افطار هم ختم شود، بهترین گزینه برای این منظور است. همچنین موقعیتهای زیاد برخورد باهم سبب میشود تا یخ دوطرف باز شود. به طورکل وجود پربرکت پدر و مادر همیشه بهانهای برای گردهمایی خواهر و برادرهاست.
برای ازبین بردن دل خوریها و پاک کردن کینه از دل افرادی مانند پدر و مادر یا همسر و فرزند که ارتباط روزانه باهم داریم، باید کوتاهترین راه را انتخاب کنیم. منظورمان گفت وگوی مستقیم و بی واسطه است. بدون هیچ بهانه جویی در زمانی که موقعیت آرام شده و تنشها تا حدودی ازبین رفته است باید از طرف مقابلمان بخواهیم که بدون هرگونه جبهه گیری حرفهای ما را بشنود. یادمان باشد برای ازبین بردن کامل دل خوریها و پاک کردن کینهها حتما درباره علت ناراحتی و انتظاراتمان از هم صحبت کنیم و شنونده خوبی هم برای حرفهای هم باشیم.