نقاشی زائران خردسال غیرایرانی بر دیوار مهربانی | جشنی برای وحدت در حرم امام رضا (ع) ریشه‌های قرآنی و تاریخی وحدت مسلمانان | نقش راهبردی رهبر معظم انقلاب در همگرایی امت اسلامی امام صادق(ع)، احیاگر دین، اخلاق، غدیر و عاشورا ۳۰۰ اثر از بانوان هنرمند دارالقرآن کریم، در حرم امام‌رضا(ع) به نمایش درآمد وقت دعوتم کی می‌رسد؟ تو پیشگام هر سلامی، در نمازم سلام کردی و سِحر جهود باطل شد او برای همدلی‌ها آمده درباره ویژگی‌های شیعه از زبان امام صادق (ع) جلوه‌های رحمت پیامبر اکرم (ص) در گفت‌وگو با حجت‌الاسلام و المسلمین راشد یزدی | سیره پیامبر، میراث جاودان بشریت آخرالزمان، عصر توسعه نهضت نبوی خوشنویس فلسطینی و کتابت قرآن در مسجدالاقصی پیام دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی به مناسبت هفته وحدت چرا میلاد حضرت محمد(ص) بزرگترین رحمت الهی برای بندگان است؟ خدمت صادقانه به مردم، بزرگ‌ترین اقدام ضد آمریکایی و ضد صهیونیستی در ایران اسلامی است راوی صادق حقایق دفاع مقدس ۱۲ روزه باید باشیم نمایش ۱۵ اثر ارزشمند مرتبط با حضرت محمد(ص) در نمایشگاه «آیینه‌های نعت» افزایش چشمگیر نذورات مردمی به حرم مطهر امام‌رضا(ع) در ۶ سال اخیر اعمال شب و روز میلاد حضرت محمد(ص) توجه جدی آموزش و پرورش به اقامه نماز
سرخط خبرها

ندیدن دلیل نبودن نیست، هست؟

  • کد خبر: ۳۵۳۲۶۲
  • ۳۰ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۲:۴۷
ندیدن دلیل نبودن نیست، هست؟
می‌دانم ندیدن، دلیل بر نبودن نیست و دریچه‌های نامرئی دعا و توسل همه سطح دیوار را پوشانده‌اند، ولی دلم دیدن می‌خواهد و دل‌خوش است به زیارتی از دور.

قلبم در خودش مچاله شده‌است. بلندای دیوار را که می‌بینم، بی‌اختیار اشکم سرازیر می‌شود. به‌ناگاه خاطرات بی‌رمق سیزده‌سال پیش در ذهنم جان می‌گیرد. درست در همین نقطه ایستاده‌ام و تا مسافتی دور از قبرستان را می‌بینم. در خیالم آن یکی سنگِ دور، نشانی از مادر گم‌شده‌مان است. لابد آن یکی هم نوردیده‌اش حسن است و آن یکی‌ها، نوه و نتیجه و ندیده. آخ که چه قوم غریبی‌اند!

تصویر دیوار حائلی برایم زنده می‌شود که شهرک‌نشینان غاصب آن را حصار خودشان و فلسطینی‌ها کرده‌اند، فاصله‌ای ناپیدا که خیر و شر را از هم جدا کرده‌است. می‌دانم ندیدن، دلیل بر نبودن نیست و دریچه‌های نامرئی دعا و توسل همه سطح دیوار را پوشانده‌اند، ولی دلم دیدن می‌خواهد و دل‌خوش است به زیارتی از دور. دیدن همان تکه‌سنگ‌های ایستاده در دل خاک. دل‌خوشی‌ای که با خودش برای این‌طرف دیواری‌ها هراس به‌بار آورده است.

«شیعه، زنش بیشتر ترس دارد.» این جمله را روحانی کاروان می‌گوید، ولی آهسته. انگار همه گوش‌اند و فارسی می‌دانند. پیش از آمدن هم منع شده‌ایم از ایستادن و تجمع پشت دیوار «تک‌تک بایستید. هرحرکت شما را زیرنظر دارند. ساکنان خفته آن‌طرف دیوار برای این طرفی‌ها هم، وَهم برانگیزند. نسب آل‌علی (ع) ترس دارند و غربت و تنهایی‌شان میراث پدر است.»

لب‌های روحانی هنوز هم، به‌هم می‌خورد و من دیگر چیزی نمی‌شنوم. انگار کسی یا چیزی به قلبم چنگ انداخته‌باشد و آن را به هرسویی بکشد. صدایی گوشم را پر کرده‌است. گویی آن‌طرف دیوار، کسی چیزی زمزمه می‌کند با نوحه‌ای جگرسوز:

دلم گرفته؛ دلم برای بقیع بی‌حرم گرفته

حرم نداره مدینه؛ حتی یه مسافرم نداره

براش بمیرم که یه زائرم نداره؛ حرم نداره

ان‌شاءا... زائر بقیع شم.

یه آرزو مونده تو قلب من

خدا می‌دونه که چه حالیه روضه،

توی صحن امام حسن

ان‌شاءا... که می‌بینم اون روزی رو که

مدینه مثل کربلا می‌شه

عصر جمعه و غربت بقیع، یاد یکی از سکانس‌های فیلم مختار را در ذهنم تازه می‌کند. جایی که قرار است مختار نتیجه مذاکراتش با جعده، همسر امام را به عرض عمویش، حاکم مدائن برساند. یک جمله و تمام: «حسن درخانه خودش هم تنهاست!»

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->