عضو هیئت علمی پژوهشکده محیط زیست جهاددانشگاهی گفت: تالاب انزلی قربانی یک عامل واحد نیست، بلکه بازتاب مجموعه‌ای از فشارها و نبود هماهنگی میان اقدامات است.
به گزارش شهرآرانیوز؛ دکتر محمد پناهنده با بیان اینکه تالاب بین‌المللی انزلی سال‌هاست که با تهدیدهای متعددی مواجه است، اظهار کرد: رسوب‌گذاری شدید ناشی از فرسایش در بالادست، ورود فاضلاب‌های شهری و صنعتی، گسترش سنبل آبی به عنوان گونه‌ای مهاجم و همچنین توسعه بی‌برنامه گردشگری و تغییر کاربری اراضی، هر کدام به تنهایی تهدیدهای جدی به شمار می‌آیند.
وی افزود: هیچ یک از عوامل مذکور به تنهایی نمی‌تواند وضعیت کنونی تالاب را توجیه کند. مشکل اصلی فقدان دیدگاهی کلان و یکپارچه است که بتواند همه عوامل و ارتباطات میان آنها را به صورت همزمان در نظر بگیرد.
عضو هیئت علمی پژوهشکده محیط زیست جهاددانشگاهی با بیان اینکه نگاه تک‌عاملی به موضوع تالاب انزلی ناکافی است، گفت: رسوب‌گذاری اگرچه باعث کاهش عمق تالاب شده اما حتی در صورت افزایش عمق، در غیاب مدیریت فاضلاب، کیفیت آب بهبود نخواهد یافت. حذف بخشی از آلاینده‌های فاضلاب شهری و صنعتی ضروری است، اما مادامی که ورود رسوبات ادامه داشته باشد، زیستگاه تالاب قادر به ایجاد شرایط پایدار نخواهد بود.
وی ادامه داد: کنترل سنبل آبی از طریق روش‌های مکانیکی یا شیمیایی بدون کاهش مواد مغذی حاصل از فاضلاب و رسوب، نمی‌تواند نتیجه‌ای پایدار به همراه داشته باشد. همچنین، توسعه گردشگری می‌تواند فرصت مناسبی باشد اما بدون مدیریت ظرفیت برد تالاب و ساماندهی فعالیت‌ها، به عاملی تشدیدکننده تهدیدها تبدیل می‌شود.
پناهنده بیان کرد: شواهدی از نبود دیدگاه کلان در مدیریت تالاب وجود دارد. پروژه‌های رسوب‌زدایی در بخش‌هایی از تالاب انجام شده، اما همزمان فاضلاب بدون تصفیه کافی وارد آن شده؛ کنترل سنبل آبی در چند مرحله انجام شده اما به دلیل تغذیه دائمی گیاه از پساب‌های غنی از مواد مغذی، دوباره با قدرت بازگشته است. همچنین، طرح‌های گردشگری در سواحل و اطراف تالاب اجرا شده‌اند، ولی بدون ارتباط با برنامه‌های حفاظتی، خود بر فشارهای وارد شده افزوده‌اند.
این پژوهشگر محیط زیست تصریح کرد: مسیر پیش‌رو نیازمند مدیریت جامع و هم‌افزا است؛ این شامل ترکیب مدیریت حوزه آبخیز با مدیریت داخلی تالاب است تا جریان رسوب و آلودگی به صورت ریشه‌ای کنترل شود. همچنین هم‌افزایی نهادی دستگاه‌های مختلف، از جمله آب منطقه‌ای، محیط زیست و شهرداری‌ها، در یک ساختار هماهنگ ضرورت دارد. مدیریت اکولوژیک سنبل آبی باید همراه با کاهش مواد مغذی و اصلاح هیدرولوژی انجام شود و توسعه پایدار گردشگری باید با توجه به ظرفیت برد زیست‌محیطی و استفاده از الگوهای بین‌المللی موفق انجام شود.
منبع: ایسنا
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
