به گزارش شهرآرانیوز؛ فرقی نمیکند کنار قیمه باشد یا زیر تهچین. فرقی نمیکند کباب شود و برود در دل میرزاقاسمی یا سرخ شود و حلیمبادمجانش کنی. اصلا بگو ترشیبادمجان، بگو تهدیگ بادمجان. این بادمجان عزیز دل پایش به هر طعامی که باز شود، طعمی خوش و لذیذ پدید میآورد.
داستان بادمجان داستان کهنی است که از قدیم طرفدار داشته. در گذشته بادنگان، بادنجان، کهکب، انب، پاتشگا، پاتنگا و کهپرک هم نامیده میشده است. اصالت چینی دارد یا زاده مصر است، ولی معلوم است که از قدیم در آسیا وجود داشته است. اسمش در رسالههای چینی ۱۵۰۰ سال قبل آمده است. در شمال آفریقا به اسمهای متعدد عربی میشناسندش، ولی اسمی رومی یا یونانی ندارد و مشخص است اعراب در قرون وسطی آن را به مدیترانه بردهاند و از آنجا در کل اروپا پخش شده است.
در ایران این گیاه را به ۲ نوع قلمی و دلمهای میشناسیم. قلمیاش برای سرخکردن عالی است و دلمهای هم که از اسمش مشخص است چه کاربردی دارد. ولی بادمجان انواع متنوعتری دارد. هم در شکل، هم در رنگ. در دنیا بادمجان سفید، زرد و سبز کشت و خورده میشود. چین، هند، مصر، ترکیه و ایران بهترتیب بزرگترین تولیدکنندگان بادمجان هستند و این گیاه در فرهنگ غذاییشان هم جایگاه ویژهای دارد. مثلا در ایران بادمجان غذای محبوب شاهان بوده است و این ضربالمثلها که دربارهاش میشنویم مثل «بادمجان دور قاب چین» یا «من نوکر شاهم، نه نوکر بادمجان» شاهد مثال همین موضوع است که بادمجان غذای محبوب اغنیا و فقرا بوده است.
خرید بادمجان فوت و فن خاصی دارد و در کتابهای آشپزی بخش خاصی را به خود اختصاص داده است. نجف دریابندری در کتاب مستطاب آشپزی نوشته است: «میوه گیاه چندسالهای است که فقط میوه سال اول آن مرغوب است. میوه سالهای بعد را بادمجان دارکهنه مینامند و مزه آن تلخ و تند است. بادمجان خوب پوست تیرهرنگ و براق و مغز سفید و کمتخم دارد. هنگام خرید از بادمجان دارکهنه و نامرغوب باید پرهیز کرد.» تازه بودن بادمجان علاوه بر اینکه طعم غذا را تغییر میدهد، سلامت خورنده را هم تضمین میکند. در طب ابوعلیسینایی بادمجان کهنه مضر و آفت جان معرفی شده است: «کهن وی بد بود و تازه سالمتر بود.»
عجیب است که در ایام قدیم نگاه برخی از مردم درباره بادمجان بد بوده است. مثلا برخی قدیمیها میگفتند بادمجان فقط شکمسیرکن است و خواصی ندارد. شاید این حرف را از زبان مادر بزرگهایتان شنیده باشید. موضوعی که میدانیم درست نیست. بادمجان منبع ارزان و خوشمزهای برای دستیابی به ویتامینهای مختلف و دیگر ریزمغذیهاست. در ایتالیا عدهای گمان میکردند خوردن بادمجان باعث جنون و دیوانگی میشود! اما حالا میدانیم بادمجان کسی را دیوانه نمیکند، مگر آنها که عاشق طعمش هستند و وقتی یک ظرف بادمجان سرخشده و به روغنآمده میبینند، عنان از کف میدهند.