کوچ محلی‌ها

لیلی رحمانی - «دلقوی»ها یکی از چندین خانواده ای هستند که به دلیل معضلات اجتماعی نتوانستند زندگی شان در خیابان حر 19 (محله کشاورز) را ادامه دهند و حالا چند سالی است از آنجا مهاجرت کرده اند. 2‌دختر این خانواده وقتی خردسال بوده اند به وسیله یک سی دی زبان انگلیسی که به خانه شان راه پیدا کرده بوده است با کلمات انگلیسی آشنا می شوند. پدر با دیدن این استعداد شروع به خریدن سی دی ها و کتاب های زبان انگلیسی می کند و با همین کار دختران با استعداد او در عرض 2 یا 3 سال به حد استادی زبان انگلیسی می رسند و پدر و مادرشان را نیز در همین مسیر قرار می دهند و همگی به این زبان مسلط می شوند. خانواده دلقوی که از ابتدا ساکن حر 19 بودند تمایل داشتند بتوانند در محل زندگی خودشان افراد مؤثری باشند اما اوضاع اجتماعی و معضلات محل به حدی بود که آن ها حتی نمی توانستند به راحتی پایشان را از خانه بیرون بگذارند. وجود مواد فروش ها که همیشه سر کوچه ها در انتظار مشتری بودند، معتادانی که در کوچه و خیابان می نشستند، مزاحمت های اراذل و اوباش و... سبب می شود این خانواده یک روز اثاثیه خودش را بار ماشین و به محل دیگری مهاجرت کند. خانواده های دیگری هم غیر از آن ها از این محل رفته اند. یکی از اهالی محل می گوید: آن ها که توانش را داشته باشند دقیقه ای هم صبر نمی کنند و از محل می روند.» همین مسئله سبب شده است به تدریج اهالی قدیمی محل جایشان را به افرادی بدهندکه بیشترشان در کار خرید و فروش مواد مخدر هستند. افرادی که گرچه از سال ها پیش در این کوچه ریشه دارند اما امروز در حال افزایش هستند. آن ها به دلیل درآمد خوبی که از موادفروشی به دست می آورند خانه های ساکنان را می خرند. بر اساس آماری که اهالی به دست آورده اند امروز حدود 2000 نفر بدون شناسنامه در این خیابان زندگی می کنند که مسبب بسیاری از مشکلات و جرائم به شمار می روند.تراکم بالای جمعیت در مقایسه با مساحت، ساخت و سازهای قدیمی غیراصولی، کم عرض بودن خیابان، پیادروهای ناهموار، بوی شدید فاضلاب و ... از دیگر مسائل این خیابان اصلی در شهرک شهید رجایی هستند که در گزارش تریبون مردمی این هفته مان به آن ها می پردازیم.

مهم ترین دغدغه ها

کم عرض بودن خیابان
حضور افراد بی هویت
خرید و فروش مواد مخدر
ورزشگاهی که به محل امن معتادان تبدیل شده است
زمین‌های رها شده آستان قدس
بوی شدید فاضلاب

ورود بدون خروج
ورود به خیابان سخت است، ورودی کم عرض و بسیار شلوغ که با وجود یک طرفه بودن، خودروها از 2 طرف در حال رفت وآمد هستند. این مشکل را میرزایی، یکی از اهالی محل، مطرح می کند. او که سال هاست به دنبال حل مشکلات و گرفتن حقوق هم محله ای هایش است همراهمان می شود و می گوید: ورودی این خیابان آن قدر باریک است که با اشتباه یک خودرو، ترافیک گره می خورد و برای مدتی طولانی راه بندان ایجاد می شود. به گفته او این کوچه در انتها نیز راه خروجی درستی ندارد و همه فرعی هایش به بن بست می رسند و این وضعیت به ویژه در ورودی خیابان مانع از ورود خودروهای بزرگ خدماتی چون آمبولانس، آتش نشانی، جرثقیل های شرکت برق و ... می شود. او تعریف می کند: هفته گذشته یک جرثقیل برای نصب و ساماندهی ستون های برق وارد خیابان شده بود اما بعد از پایان یافتن کار نمی توانست بیرون برود و نهایتا با دخالت پلیس آن هم بعد از چند ساعت توانست خودش را از این خیابان خارج کند. حالا فرض کنید یک آتش سوزی در این محل اتفاق بیفتد!

50 خانواری که راضی شده اند املاکشان را برای تعریض واگذار کنند
در همان حال با ورود چند خودرو کوچه قفل می شود و چند نفری برای سروسامان دادن اوضاع به سمت آن ها می روند. 2 نفر از کسبه که تا پیش از این مشغول بازی شطرنج بودند با دیدن ما از جایشان بلند می شوند. یکی از آن ها می پرسد: واقعا این ها را منعکس می کنید؟ و بعد ادامه می دهد: همه عوارض شهرداری را به موقع پرداخت می کنیم اما دراین قسمت شهر نه اثری از مترو و اتوبوس است و نه خدمات آتش نشانی. کوچه هایمان نور مناسب ندارد، بوستانی که با جمعیت ساکنان هم خوانی داشته باشد نداریم و ناامنی هم اجازه نمی دهد از همان پارک کوچک محل هم استفاده کنیم. یکی از فعالان محل نیز می گوید: 2 سال پیش که متوجه شدیم شهرداری توان مالی خرید تمامی املاک محل را ندارد، به دنبال جلب رضایت ساکنان برای واگذاری املاکشان تنها با اخذ امتیاز، به شهرداری رفتیم و بعد از مدتی توانستیم نظر مثبت 50 نفر از ساکنان را جلب کنیم. در این زمینه مکاتباتی نیز با شهرداری داشتیم اما هنوز پاسخ درستی دریافت نکرده ایم. نگرانیم همسایه ها به این موضوع بی اعتماد شوند. به گفته او تعریض خیابان بخش مهمی از مشکلات را حل خواهد کرد.
جمعیت زیادی دورمان جمع می شوند و از شلوغی و نبود پیاده رو مناسب گله می کنند، هرکسی حرفی می زند و یکی از همسایه ها از ما می خواهد کمی جلوتر برویم تا با یکی از مشکلات اصلی این خیابان روبه رو
شویم.

ناخوانده هایی که صاحب خانه  می‌شوند
یکی از بانوان محل می گوید: فروشندگان مواد مخدرکسی نمی داند از کجا آمده اند و چه هویتی دارند از هیچ کار خلافی واهمه ندارند و تعدادشان هم روز به روز بیشتر می شود.
یکی دیگر از اهالی با بیان اینکه شغل بیشترساکنان انتهای حر 19 فروش مواد مخدر است می گوید: آن ها آسایش را از ما گرفته اند، همه جوانان را به دام اعتیاد و خانواده ها را به نابودی می کشانند، از آن طرف با خرید خانه ها در حال گسترش قلمرو خود هستند. شبیه به این حرف ها را از زبان زن سال خورده ای هم که در حال عبور از خیابان است می شنویم. برمی گردد سمت ما و می گوید: به انتهای خیابان بروید، همان جایی که جوانان ما را به بدبختی و اعتیاد می کشانند و به راهش ادامه می دهد.حضور فروشندگان مواد مخدر داد همه ساکنان را در آورده است، به گونه ای که در طول تهیه گزارشمان هر جا صحبتی از ناامنی و اتفاقات ناگوار می شود، نام آن ها را نیز می شنویم.

درد امنیت
«حر 19 کوچه ای بسیار پرجمعیت و طولانی است. طویل تر از چیزی که فکرش را بکنید؛ کوچه ای با 32 شهید نامدار که هیچ رسیدگی ای به آن نمی شود» این را یکی از ساکنان محل می گوید که سال هاست در زمینه کاهش آسیب های اجتماعی فعالیت می کند. عباسی امنیت را یکی از مسائل مهم این خیابان می داند و می گوید: مسئولان باید برای حل این مسئله اقدامی جهادی کنند، همچنان که یکی از بانوان محل نیز می گوید، هر روز صبح هنگام رفتن به سر کار به خاطر وجود افراد معتاد و مزاحمت هایشان به مشکل بر می خورد.
با یک دور ساده در محل می توان ناامنی در این خیابان را به روشنی دید؛ از موتورهایی که برای یافتن مشتری و فروش مواد مخدر دائما درحال گشت زنی هستند، تا جوانان نحیفی که با چهره های رنگ پریده پرسه می زنند.

پوشاندن دریچه های کانال با موکت
راست می گوید هر قدم جلوتر که می رویم بوی بد فاضلاب بیشتر و تحملش با وزش یک نسیم کوچک سخت تر می شود. جلوی برخی از مغازه ها روی دریچه های ویژه کانال فاضلاب را که از زیر این خیابان عبور کرده است با موکت و مقوا و ... پوشانده اند. یکی از اهالی در این باره توضیح می دهد: این خیابان ها فاضلاب شهری ندارند ما هم توقعی نداریم به همین زودی ها چنین طرحی در این محل عملی شود، اما دست کم این کال را لای روبی کنند و یا جدول کشی ها اصلاح شوند شاید این وضعیت بهبود یابد.
به گفته او اهالی محل برای فرار از بوی بد فاضلاب از هر وسیله ای استفاده کرده اند تا روی دریچه ها را بپوشانند اما با این کارها دردی دوا نمی شود. هرکس پا به این کوچه می گذارد می گوید: فکری به حال بوی لجن بکنید!

شیب های وارونه اروپایی!
جدول کشی های نامناسب تنها یکی از مسائل عمرانی محله است. این را مداح، یکی از کسبه محل، می گوید و ادامه می دهد: نمی دانم چرا شیب بندی این پیاده رو ها برعکس است. وقتی باران می بارد، آب به جای اینکه به سمت جوی ها برود، به داخل مغازه برمی گردد، این مسئله بارها به وسایل ما آسیب وارد کرده است.
او درحالی که نیشخندی بر لب دارد ادامه می دهد: وقتی به شهرداری مراجعه کردم گفتند این شیوه، برداشتی از پیاده روهای یکی از شهرهای اروپایی است! حالا نمی دانم این شوخی بود یا جدی. کاسب دیگری در تأیید حرف های همسایه اش یک بطری آب می آورد و آن را روی پیاده رو می ریزد و می بینیم که آب به طرف داخل مغازه متمایل می شود. می گوید: این مسئله هنگام بارندگی سبب اتصال سیم های برق می شود و امکان آتش سوزی به وجود می آید. برای همین گاه ناچاریم شبانه روز در مغازه بمانیم و مراقب این موضوع باشیم. ضمن اینکه کانال زیر خیابان نیز آسیب دیده است و آب فاضلاب مدت هاست که به خانه ها نشت می کند. اگر اتفاقی بیفتد چه کسی مسئول خواهد بود؟ در این میان مرشدی، ساکن یکی از فرعی های بن بست خیابان، از ما می خواهد نگاهی هم به شیب نامناسب جلوی خانه اش بیندازیم.
می گوید: شیب کوچه به سمت خانه هاست و به محض اینکه باران می آید کوچه پر از آب می شود.

تزریق به جای ورزش
در انتهای خیابان نرده های آبی رنگ ورزشگاهی خودنمایی می کند. ورزشگاهی که اهالی می گویند چند سال پیش اطرافش نرده گذاری بود و افراد معتاد به راحتی از میان نرده ها عبور می کردند و در محوطه به تزریق و استعمال مواد مخدر می پرداختند. از این رو با اینکه این مجموعه زیر نظر اداره تربیت بدنی است، با پیگیری های شهرداری نرده ها را برمی دارند و جای آن ها دیوارکشی می کنند. اما ضعف مدیریت و نبود نگهبانی که از عهده افراد خلاف کار برآید سبب می شود ناامنی در این ورزشگاه باقی بماند. مدتی هم شهرداری در پی در اختیار گرفتن مدیریت این مجموعه بود تا بتواند مسائل آن را از بین ببرد. همچنین شهرداری با توجه به گله های مردمی گاه اقداماتی کوچک چون نرده گذاری، دیوارکشی، روشنایی و... انجام داده اما هیچ نتیجه ای در تأمین امنیت نداشته است. اهالی معتقدند این محل بلااستفاده باید به گونه ای بازآفرینی شود.اطراف ورزشگاه را زمین های آستان قدس گرفته است. یکی از اهالی می گوید: کاش قسمتی از این اراضی را به نفع مردم، مجموعه های فرهنگی بسازند و یا برای تعریض خیابان اختصاص دهند. پشت این دیوارها محل تجمع معتادان و کارتن خواب هایی است که آسیب های زیادی برای اهالی به وجود آورده اند. یکی دیگر از اهالی نیز می گوید: زندگی کردن در این محل طاقت فرساست. به محض اینکه توانایی اش را بیابم از این محل می روم.

پاسخ گزارش کاری شهرداری

وقتی برای پیگیری مشکلات محله کشاورز با شهرداری منطقه 6 تماس می گیریم تنها فهرستی از خدمات عمرانی و خدمات شهری برایمان ارسال می شود که شامل اجرای تراش و روکش آسفالت در حر 19 به متراژ مجموعا 1990 متر مربع، تراش و روکش1050 متر مربع در دهنوی 3.16، زیرسازی و روکش آسفالت در کوچه سالاری 11 به متراژ 150 متر مربع و در سالاری 14 به متراژ 180 متر مربع است.
حجت ا... حیدری همچنین از نصب پلتفرم و باکس زباله مقابل دهنوی 47، احداث چاه جذبی در دهنوی 3، دهنوی 13، سالاری 4 و سالاری 16 به عنوان اقدامات صورت گرفته در حوزه خدمات شهری در سال 97 یاد می کند. به گفته او احداث چاه جذبی در دهنوی 4 و رنگ آمیزی جدول‌های حر 19 به متراژ 2100 متر نیز از جمله فعالیت های دیگر این اداره در حوزه خدمات شهری در سال 98 بوده است.
شهردار منطقه 6 در زمینه ترافیک نیز به اقداماتی چون نصب تابلو، رفلکتور و سرعت گیر در کوچه های دهنوی 35 و 51 اشاره می کند و از رنگ آمیزی دیوار در دهنوی 35 و نقاشی دیواری در انتهای حر 19 خبر می دهد.
حیدری درباره دغدغه مهم ساکنان در ارتباط با بوی شدید فاضلاب نیز می گوید: این لای روبی به وسیله خودروهای مکانیزه کانال به صورت یک هفته در میان و در روزهای چهارشنبه انجام می شود.
او در پاسخ مسئله تعریض خیابان و خواسته ساکنان نیز می گوید: در صورتی که مساحت عرصه ملک به حدی باشد که پس از رعایت عقب نشینی عرصه باقی مانده در حد ضوابط شهرسازی باشد، شهرداری آمادگی دارد برای اعطای امتیاز در باقی مانده ملک عقب نشینی را اجرا کند.
حیدری همچنین در زمینه معضلات ورزشگاه شهید رجایی نیز می گوید: در جلسه ای که سال 97 با فرمانداری برگزار شده بود مقرر شد مدیریت ورزشگاه به شهرداری منطقه 6 محول شود اما هیچ اقدامی از سوی اداره کل ورزش و جوانان صورت نپذیرفته است.به گفته شهردار منطقه 6 انجام اقدامات اساسی در این محله منوط به همکاری میان سازمان ها و ادارات مختلف است. برای مثال در صورت همکاری اداره آب و فاضلاب می توانیم طرح فاضلاب شهری را در این خیابان اجرایی کنیم.