محرم و صفر است که اسلام را زنده نگهداشته است. این کلام همواره حدیث حضرت روحا... است که در جان نسل ما هر روز فروزانتر میشود. ما باور داریم که برای احیای اسلام باید محرم را گرامی داشت. نسلهای بعد هم در این باور، گوی سبقت را از ما میربایند و ایمانشان به حقیقت روزافزون و امیدآفرین است. در محرمهای پیش بسیار دیدیم جوانان را و امیدمان رو به رونق نهاد و این محرم را هم در ادامه همان خط روشن میدانیم البته با خوانشی متفاوت. مطمئنیم که باورمندان امامت و محرم، عاقلترین مردماند و زندگی را از دریچه تکلیف و بر مدار «عقیده» نگاه میکنند. رفتار خود را هم با این نگاه راهبردی متناسب با زمان و زمینهها تنظیم میکنند. همین هوشمندی است که گوهر حقیقت را به روزگاران، درخشان نگه داشته است. یک روز باورمندان نهضت، برای زیارت سیدالشهدا، با همه وجود هزینه میپرداختند و میرفتند. یک روز با برپایی پرشمار مراسم، شکوه را معنا میکردند. یک روز با همافزایی توانها از محرم دفاع میکردند و یک روز از کوچههای محرم به جبههها میرفتند. قصه رابطه مردم ما و محرم ناگسستنی است. به جانشان بسته است این جهان معرفتی، این جامه که جانمایه ایمان است. چون جان هم عزیز میداریم آن را در شرایط امروز.
احساس هم در قالب عقل دارد تنظیم رفتار میکند. پرشورترین افراد هم نگاه به شیوهنامههای بهداشتی و شیوهنامههای زیست به قاعده شرایط خاص دارند. حتی از روستاهای دور هم خبر میرسد مردم فضا را جوری تدبیر میکنند که نفس به نفس نرسد اما دلها به هم گره بخورد. آنان که شور و شوق نذری دادن دارند هم «بهداشت گفتهها» را حرف به حرف رعایت و عزاداریها را نیز در فضای باز برگزار میکنند و گویندگان نیز با بازگویی توصیههای بهداشتی مردمان را به ضرورت رعایت شیوهنامهها توجه میدهند. از منظر دینی هم به ضرورت آن تأکید میکنند تا مردمان بدانند که در جغرافیای معرفتی دین، عقل است که حکم میکند. این را از فتاوا و رهنمودهای مرجعیت و ولایت یافته و بدان باور دارند که باید محرم را با رعایت شیوهنامهها پرشکوهتر از پیش برگزار کرد.