روایت عاشقانه‌های شهدای ورزشکار | شهادت ناجی غریق با کلاه سیدی

به گزارش شهرآرانیوز؛ علی علاقه وافری به شنا داشت و همین موضوع سبب شده بود اوقات‌فراغت خود را در استخر بگذراند. سال‌۱۳۶۳ در آزمون نجات‌غریق درجه‌۲ شرکت کرد و موفق شد گواهی‌نامه ناجی‌غریق را بگیرد. بعد‌ها به‌عنوان مربی شنا در استخر سعدآباد مشهد مشغول‌به‌کار شد، حتی در عملیات والفجر‌۸ به‌عنوان ناجی‌غریق آماده بود تا چنانچه برای بچه‌های رزمنده مشکلی پیش آمد، به نجات آن‌ها بپردازد. وی به دوومیدانی نیز علاقه داشت و در این رشته بر سکوی مسابقات ایستاد. مهارت وی در شنا باعث شده بود تا عضو هیئت رزمی آبی خاکی شود و مربیگری شنا و غواصی سپاه و بسیج بر‌عهده‌اش گذاشته شود. علی‌اکبر صادقی در پنجمین روز از بهار سال‌۱۳۴۲ به دنیا آمد و پس از انقلاب عضو بسیج شد. سپس به استخدام سپاه در‌آمد و سال‌۱۳۶۳ ازدواج کرد که ثمره آن یک فرزند پسر است. وی ۳ بار در جبهه مجروح شد و آخرین‌بار در عملیات والفجر‌۸ شرکت کرد و در تاریخ بیست‌و‌چهارم بهمن ۱۳۶۴ در حال جا‌به‌جایی سنگر‌ها بودند که در منطقه فاو به شهادت رسید. یکی از همرزمانش می‌نویسد: علی‌اکبر همیشه دوست داشت با کلاه سیدی شهید شود و شب عملیات یکی از رزمندگان که سید بود، شهید شد. علی‌اکبر کلاه شهید را برداشت و بر سر گذاشت و گفت دوست دارم با همین کلاه شهید شوم... و با همان کلاهی که بر سر گذاشته بود، به شهادت رسید.