صفی یزدانیان از اکران آنلاین تازه‌ترین ساخته‌اش، «ناگهان درخت»، خبر داد

یزدانیان درباره چگونه فیلم دیدن در این روز‌ها گفت: هرقدر آدم آزادانه‌تر فیلم ببیند، کتاب بخواند و با یک اثر هنری ارتباط بگیرد، می‌تواند بهتر وارد دنیای آن‌ها شود. من هیچ‌وقت در هنگام تماشای فیلم به دنبال این نبودم که می‌خواهم درباره آن چه بگویم یا هیچ‌وقت فیلمی را به هدف اینکه درباره‌اش نقدی بنویسم ندیده‌ام، چون در مرحله تماس با اثر هنری من مهم نیستم، آنچه اهمیت دارد این است که اثر با من چه می‌کند.

او خاطرنشان کرد: به نظرم بهترین شکل فیلم دیدن این است که به دنبال اتفاقی در آن نباشید نه دنبال معنا و نه قضاوت. این کارگردان با اشاره به اینکه مشکل دنیای امروز تولید و عرضه انبوه است یادآور شد: متأسفانه در این شلوغی‌ها خیلی از آثار دیده نمی‌شود. درواقع بیشتر ما به سراغ فیلم‌های روز و یا آثاری که به ما پیشنهاد می‌شود می‌رویم و فیلم مشخصی را می‌بینیم. اما آثاری هم وجود دارد که در اینستاگرام و نتفلیکس پیدا نمی‌شوند و فیلم‌های خیلی خوبی هم هستند. یزدانیان تأکید کرد: آن فیلم‌هایی که همه تحسینشان نمی‌کنند را پیدا کنید و ببینید یا آن کتابی که نوبل نبرده است را بخوانید تا بتوانید سلیقه خودتان را پیدا کنید.

یزدانیان در بخش دیگری از این گفتگو درباره وضعیت اکران آخرین ساخته‌اش «ناگهان درخت» توضیح داد: دو اتفاق برای «ناگهان درخت» در این دو سال رخ داد. اول اینکه خیلی از پخش‌کننده‌ها با این نگاه که کارگردان «در دنیای تو ساعت چند است؟» آن را ساخته است، درباره آن پیش‌داوری کردند. درست است که این فیلم هم از دل و جان و رگ و ریشه خودم سرچشمه می‌گیرد، ولی «ناگهان درخت» فیلم دیگری است و یک جنبه دیگری از من را برملا می‌کند. او همچنین یادآور شد: دومین اتفاق مسائل سال ۹۸ بود، ما می‌خواستیم «ناگهان درخت» را پاییز پارسال اکران کنیم که شرایطش فراهم نشد. از این‌رو من و پیمان معادی (بازیگر و تهیه‌کننده فیلم)، تصمیم گرفتیم «ناگهان درخت» را آنلاین اکران کنیم.

به گفته یزدانیان کار‌های رسمی پخش آنلاین انجام شده و این فیلم در هفته‌های آینده اکران خواهد شد. این کارگردان با بیان اینکه اکران نشدن فیلم حس بدی برایش دارد خاطرنشان کرد: اصلا مهم نیست بعد از نمایش چه اتفاقی برای آن رخ می‌دهد مهم این است که فیلم باید دیده شود، چون افراد زیادی برای آن زحمت کشیده‌اند.

او که هر چند سال یک‌بار اثری را جلوی دوربین می‌برد درباره اینکه فیلم دیگری در دست ساخت دارد یا نه گفت: من عجله‌ای ندارم که یک عده آدم را با ماسک و نقاب در شرایط امروز جلوی دوربین ببرم تا فیلمم را به فلان جشنواره برسانم. از این‌رو امیدوارم این روز‌ها بگذرد تا من در فضایی که هر دو فیلم قبلی‌ام را ساختم یعنی فضای تأمل و مجال اثر جدیدم را هم بسازم.

یزدانیان کتابی را هم آماده انتشار دارد. کتابی درباره فیلم‌های «پدرخوانده» و تاریخ سینما. او در پاسخ به اینکه چطور ایده آشنا کردن مخاطب با تاریخ سینما از طریق فیلم‌های پدرخوانده به ذهنش رسیده است توضیح داد: من نمی‌خواستم درباره پدرخوانده‌ها به دیگران چیزی بگوییم. در واقع می‌خواستم برای خودم دلیل جذابیت و بی‌زمانی پدرخوانده‌ها را پیدا کنم. اینکه چرا فیلمی که در سال ۱۹۷۱ ساخته شده هیچ ربطی به دیگر آثار آن دوران ندارد در واقع انگار این اثر وابستگی به زمان ندارد و هنوز تازه است.

او با اشاره به اینکه اسم فعلی کتاب «جریان جاری فیلم» است گفت: من می‌خواستم ببینم چطور یک فیلم می‌تواند تو را به همه جا ببرد، حتی می‌تواند تو را به خودت برگرداند.