سعید روستایی و پیمان معادی در فهرست رای دهندگان اسکار هشدار وزیر فرهنگ درباره صداهای تفرقه‌افکنِ پس از جنگ چرا آهنگ «بوم، بوم، تل‌آویو»؛ در پاسخ حملات موشکی ایران به اسرائیل جهانی شد؟ + ویدئو نقدی بر وضعیت کنونی شعر آئینی | احساسات و گریه در شعر سوگ‌محور باید همراه محبت ولایت و شعور باشد برگزاری نشست انتقال تجربه با حضور عادل تبریزی در سینما هویزه مشهد شعر افشین علا خطاب به رژیم صهیونی | عاقبت بیت‌المقدس را رها خواهیم کرد فریبرز عرب‌نیا: ترجیح می‌دهم در کنار مردم کشور عزیزم باشم + فیلم سریال محرمی «جایی برای همه» روی آنتن شبکه دو + زمان پخش آمار فروش سینماها در روزهای جنگ بین اسرائیل و ایران اکران سیار فیلم‌های کودکانه در مشهد کارگردان فیلم بعدی «جیمز باند» مشخص شد «کاتیا فولمر» ایران‌شناس آلمانی درگذشت فصل پایانی سریال «اسکویید گیم» در راه است تکرار سریال «مختارنامه» از شبکه آی‌فیلم (محرم ۱۴۰۴) + زمان پخش قدردانی سخنگوی پلیس از اصحاب قلم در دوران جنگ رژیم صهیونیستی علیه ایران | عزیزان رسانه، گل کاشتید، دستانتان را می‌بوسم برنامه‌های حمایتی وزارت فرهنگ و ارشاد برای جبران خسارات گروه‌های موسیقی و نمایشی اجرای باشکوه ارکستر سمفونیک تهران در میدان آزادی حسام خلیل‌نژاد، بازیگر سینما و تلویزیون: اگر امروز هنری هست، میراث شهیدان است فیلم‌های آخر هفته تلویزیون (۵ و ۶ تیر ۱۴۰۴) + شبکه و زمان پخش
سرخط خبرها

یک «من» نو به سال نو ببریم!

  • کد خبر: ۶۱۸۷۴
  • ۲۸ اسفند ۱۳۹۹ - ۱۱:۰۱
یک «من» نو به سال نو ببریم!
حجت الاسلام محمدرضا زائری - پژوهشگر دینی
در روز‌های پایانی سال و در آستانه بهار که همه‌چیز در حال نوشدن و گردیدن است، جا دارد ما نیز به پشت سر خویش بنگریم و به گردیدن و نوشدن فکر کنیم. فرصت‌های زمانی و ظرفیت‌های تاریخی مانند پایان هفته و پایان ماه یا مناسبت‌هایی مانند روز تولد یا سالگرد ازدواج بهانه‌هایی هستند تا انسان تجربه خود را در مدتی که پشت سر گذاشته است، بررسی و گذشته خود را مرور کند و بر اساس آن برای پیش روی خویش تصمیم بگیرد و برنامه بریزد. تقارن پایان سال شمسی با پایان قرن، بیش از نوروز‌های پیشین و جدی‌تر از هر سال دیگر که در عمر خویش تجربه کرده‌ایم یا خواهیم آزمود، ما را به تأمل و اندیشیدن فرامی‌خواند.
 
همان‌طور که در آیین نیاکان ما و سنت اقوام ایرانی، خانه‌تکانی فرصتی برای بیرون‌ریختن کهنگی‌ها و آلودگی‌ها و بهانه‌ای برای سوزاندن لباس‌های چرک و رخت‌خواب‌های آلوده و شستن و روفتن خانه و تمیزکردن محل زندگی بود، جا دارد که در آستانه سال نو به دل‌وجان خویش بنگریم و به تکاندن خانه دل خود فکر کنیم. اگر در خانه تن چند سال مستأجر و مهمانیم، در خانه دل قرار است زندگی ابدی داشته باشیم و اگر آشفتگی و آلودگی خانه تن‌وجسم فقط قدری زیستن مادی ما را دچار اختلال و مشکل می‌کند، آلودگی و درهم‌ریختگی خانه دل‌وجان، حیات ابدی و زندگی جاودانی ما را دچار اشکال و ایراد می‌سازد.

اکنون که تحویل سال نو با ماه عظیم شعبان هم زمان شده و روز‌های آغازین سال جدید را در ماه مبارک رمضان به‌سر خواهیم برد، چه خوب است با دقت و نکته‌سنجی به احوال دل خود رسیدگی کنیم. باید ذره‌بین و چراغ‌قوه برداریم و با وسواس و حساسیت به کنج‌ها و گوشه‌های ناپیدای دلمان سر بکشیم، تار‌های عنکبوت غرور را پاک کنیم و غبار غفلت را بزداییم، خاک‌های تکبر و چرک و عفونت کینه را پاک کنیم و بعد پنجره‌های معنویت را بگشاییم تا هوای تازه ذکر خداوند و نور تابناک خورشید محبت به سراپرده‌های دلمان بتابد و با یک دل تازه و نو به سال نو قدم بگذاریم و یک «من» نو به سال نو ببریم.
 
آن «من» کهنه را که با کمترین اتفاقی برآشفته و عصبانی می‌شد کنار بگذاریم، آن «من» کهنه را که به دل‌های نازک همسر و خانواده‌اش بی‌توجه بود دور بیندازیم، آن «من» کهنه را که قدردان مهربانی‌ها و محبت‌ها نبود تکان بدهیم و پاکیزه کنیم و یک «من» تازه و نو به سال نو روانه سازیم؛ یک «من» تازه که وقتی خودمان روبه‌رویش می‌ایستیم و قدوبالایش را تماشا می‌کنیم، بتوانیم به بودنش ببالیم و از نفس‌کشیدن و حضورش شادمان باشیم.
این «من» تازه بر شما و سال تازه‌تان مبارک و این تازگی و طراوت و پاکی بر جان شما خجسته باد.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->