بسته پیشنهادی برای سفر در روزگار فرمانروایی کرونا
می‌خواهیم برایتان از اصول یک سفر ایمن به دل طبیعت بگوییم که هم حال دلتان رو‌به‌راه شود و هم حال عمومی‌تان در معرض خطر قرار نگیرد.
مریم شیعه زاده | شهرآرانیوز؛ از همان روز‌هایی که خبر شیوع کرونا در کشورمان پیچید تا امروز که یک‌سال و چندماه از حضور این ویروس در میانمان می‌گذرد، نگاه‌های غیرواقع‌بینانه به کرونا بسیاری را در معرض آسیب‌های جسمی و روحی قرار داده است؛ نگاه‌هایی که گاه وجود ویروس را کم‌اهمیت می‌شمرد و گاه حکم می‌کرد که افراد خودشان را برای مدت طولانی در خانه حبس کنند. امید‌ها به این بود که با گرم‌شدن هوا خیلی زود کرونا از بین برود، اما رفته‌رفته مردم آموختند که باید با ایجاد تغییراتی در سبک زندگی خود، از جانشان محافظت کنند تا واکسیناسیون همگانی محقق شود. این تغییرات کوچک و بزرگ، نجات‌بخش زندگی ما بوده و هست.
تغییراتی که نمی‌گذارد از زندگی فاصله بگیریم و خودمان را در انزوا و ناامیدی غرق کنیم. از ۶ ماه نخست همه‌گیری کرونا تا ۶ ماه دوم آن، آمار ابتلا به افسردگی و اضطراب شدید چندین‌برابر شد و تقاضای مردم برای انجام مشاوره تلفنی به بیش از دوبرابر رسید. حملات پانیک که با علائمی نظیر نفس‌تنگی و افزایش ضربان قلب ظاهر می‌شوند، با افزایش معناداری روبه‌رو شده است و در این میان کودکان و سالمندان بیش از دیگر رده‌های سنی در معرض آسیب‌های روانی قرار دارند. امروز با شرح این مقدمه، می‌خواهیم درباره سفر با شما گفتگو کنیم. درحالی‌که روند ابتلا به کرونا نزولی است و مردم جسته‌وگریخته راهی سفر هستند، می‌خواهیم برایتان از اصول یک سفر ایمن به دل طبیعت بگوییم که هم حال دلتان رو‌به‌راه شود و هم حال عمومی‌تان در معرض خطر قرار نگیرد. می‌خواهیم برایتان از پناهگاهی به نام طبیعت بگوییم که هم امکان گشت‌وگذار را به شما می‌دهد و هم برای مدتی سایه کرونا را از سرتان کم می‌کند.
به دل زمین بزنید
اگر تابستان نبود و هوا همچنان خنک بود، توصیه می‌کردم کوله‌هایتان را ببندید و به سمت جنوب کشور راه بیفتید. ۳ استان بوشهر، هرمزگان و سیستان‌وبلوچستان بستر جاذبه‌های طبیعی بسیاری هستند که بی‌شک شما را حیرت‌زده می‌کنند و درعین‌حال گردشگران اندکی دارند. با این حال، می‌خواهم بخشی از هرمزگان را برایتان معرفی کنم که دره‌ها، تنگه‌ها، چشمه‌ها و آبشارهایش در این موقع از سال هم دمای متعادلی دارند.
رسیدن به آن‌ها در چنین وضعیتی ممکن است کمی سخت باشد، اما همین‌که به مقصد برسید، همه‌چیز را فراموش می‌کنید. مزیت استان هرمزگان نسبت به دیگر استان‌ها این است که نقاط گردشگری غرب آن همچنان بکر و دست‌نخورده باقی مانده‌اند و برخلاف جاذبه‌های طبیعی شناخته‌شده تردد زیادی ندارند. هرمزگان بی‌شک یکی از زیباترین استان‌های کشور است که بیشتر آن را با جزایر و بنادرش می‌شناسند، اما آنچه در این استان تکرارنشدنی است، مناطق غربی هستند و کوهستان‌هایش. اولین مقصدی که می‌توانید با خیال راحت به آن سفر کنید، ۲ جاذبه طبیعی آب‌دبه یا اودبه و شوتاریکو یا به قول محلی‌ها شوتاریکون است.
اسم این ۲ جاذبه طبیعی را در کنار یکدیگر می‌آوریم. زیرا مسیر این‌دو تا حد زیادی مشترک است. برای بازدید از این‌دو به راهنمای محلی نیاز دارید و باید یک صبح تا عصر زمان بگذارید. شوتاریکو و آب‌دبه حوالی روستای چک‌چک و شهر پارسیان قرار دارند و پس از پیمودن مسیری نزدیک به یک‌ساعت، به یک چندراهی خواهید رسید که یکی از این راه‌ها به آب‌دبه ختم می‌شود و دیگری به شوتاریکو. شوتاریکو اعجاب‌انگیز و بی‌نظیر است؛ زیباترین تنگه‌ای که می‌توانید در همه زندگی‌تان ببینید. انحنای دیواره‌ها، زلالی آب، خنکای آن و تاریکی‌اش حیرت‌زده‌تان می‌کند و احتمالا احساسات متناقضی نظیر ترس و لذت، دلهره و اشتیاق و هیجان و آرامش را تجربه خواهید کرد.
آب‌دبه نیز دست کمی از شوتاریکو ندارد. مکانی مناسب برای شنا که عمق آن تا ۴ متر هم می‌رسد. رسیدن به چشمه جوشان آب‌دبه در دل کوهستان و منطقه گرم‌وخشکی که زمینش از تشنگی ترک خورده است، احساس فوق‌العاده‌ای دارد. از دیواره‌های دورتادور چشمه آب سرازیر می‌شود و درختان نخل را می‌توانید بالای سرتان ببینید. در شکاف کوهی بلند شنا می‌کنید و از دمای همیشه‌متعادل آب لذت می‌برید. آب‌دبه منشأ آ‌ب‌گرم دارد و همین موضوع باعث می‌شود تا در طول سال دمایی یکسان داشته باشد.
از دیگر جاذبه‌های غرب هرمزگان می‌شود به تنگه بوچیر و درزو اشاره کرد که هردو آن‌ها فنی محسوب می‌شوند و نیازمند تجهیزات حرفه‌ای هستند و برای کسانی که عاشق هیجان‌اند، گزینه خوبی است. پیمایش این ۲ دره، هریک به‌صورت جداگانه، صبح تا شب زمان نیاز دارد و پیمودن آن‌ها بدون حضور راهنمای تخصصی و تجهیزات دره‌نوردی ممکن نیست. بلندترین دیواره‌ای که در بوچیر باید از آن فرود بیایید، ۲۴ متر است و بلندترین فرود درزو چیزی حدود ۴۰ متر است. پس اگر فوبیای آب یا ارتفاع دارید، هیچ‌وقت به سراغ درزو و بوچیر نروید. اگر پس از حضور در تنگه پشیمان شوید، هیچ راه برگشتی وجود ندارد و باید تا انتهای مسیر را بپیمایید و از خروجی تنگه بیرون بروید. همان‌طور که معلوم است، درزو و بوچیر برای حضور خانواده‌ها چندان مناسب نیست، اما غرب هرمزگان دیدنی‌های طبیعی و بکر بی‌شماری دارد که این ۴ تنگه فقط بخشی از آن هستند.
کمپ دل‌نشین در همین حوالی
دره فیروزه یکی از مقصد‌های گردشگری طبیعی و جذاب در خراسان‌شمالی است. روستای فیروزه دارای آب‌وهوایی خنک و دوست‌داشتنی در حوالی شهر شیروان است و اگر تابه‌حال این روستا را ندیده‌اید، بهتر است برای یک آخر هفته جذاب خودتان را آماده کنید. در کنار این روستا رودخانه‌ای پر آب وجود دارد که با پیمایش مسیر آن به‌طرف دره فیروزه هدایت می‌شوید. در این دره که تا همین ۲ سال پیش حجم آب آن چندین‌برابر امروز بود، دالانی وجود دارد که مکان مناسبی برای کمپ‌های شبانه است. معمولا طبیعت‌دوستان برای حضور در فیروزه، برنامه‌ای شب‌خواب تدارک می‌بینند تا از محیط آن لذت کافی را ببرند. از ابتدای مسیر پیمایش تا دالان چیزی حدود ۲ ساعت راه است و بهتر است خودتان را برای یک پیمایش حسابی آماده کنید. در دالان که بافت آن با دیگر نقاط دره بسیار تفاوت دارد، کوه به‌یک‌باره خالی می‌شود و حفره‌ای وسیع ظاهر می‌شود که برای طبیعت‌دوستان مسحورکننده است.
مسیر پیمایش دره مملو از گونه‌های متفاوت گیاهی است و اگر چیزی حدود نیم‌ساعت مسیر را از دالان ادامه دهید، به نقطه‌ای می‌رسید که گروه‌های طبیعت‌گردی برای آب‌بازی آنجا را انتخاب می‌کنند. جایی که آب شدت دارد و حجم آن زیاد است و اگر قصد تیوب‌سواری یا آب‌تنی دارید، باید علاوه بر آشنایی با فنون شنا، از یک طناب ایمنی نیز استفاده کنید. در این بخش از دره، دیواره‌ها به یکدیگر نزدیک می‌شوند و در بالای این دیواره‌ها، چندین چشمه وجود دارد و مسیری شیب‌دار که آب از آن به پایین سرازیر می‌شود. محلی‌ها آن را آبشار می‌نامند. اگرچه شباهت زیادی به آبشار ندارد، این بخش از دره هم زیبایی‌های خاص خودش را دارد. در روستای فیروزه خانه بومگردی وجود دارد و اگر تمایل به کمپ ندارید، می‌توانید در آنجا اقامت کنید. دره فیروزه مکانی نزدیک، خلوت، دور از ازدحام و ایمن است که می‌تواند حال‌وهوایتان را خوب کند و برنامه‌ای جذاب و کاملا خانوادگی برایتان رقم بزند.
سفر به سرزمین آبشارها
اگر هنوز به سرزمین آبشارها، استان زیبای لرستان، سفر نکر‌ده‌اید، بهتر است در اولین فرصت سری به این استان بزنید. استانی که رنگ سبز آن منحصربه‌فرد است و روشنی و درخشش چمن‌زار‌ها و جنگل‌هایش را هیچ‌کجای دیگر پیدا نمی‌کنید. لرستان علاوه بر طبیعت زیبا، دارای آب‌وهوای خوبی است و می‌تواند مقصد مناسبی برای فصل تابستان باشد. فارغ از تاریخ و قدمت این استان، آنچه لرستان را متمایز می‌کند، طبیعتی است که به‌ندرت حضور گردشگران را به خود می‌بیند. حوالی شهرستان دورود و نزدیکی دریاچه گهر، آبشار بلندی به‌نام ازنادر وجود دارد.
آبشاری کم‌نظیر و بی‌نهایت زیبا در دل کوهستان، با آبی که معمولا در همه فصل‌های سال خنک است و حجم آن شگفت‌زده‌تان می‌کند. برای رسیدن به ازنادر، باید ابتدا به سمت دریاچه گهر برانید. پس از قرارگرفتن در جاده اختصاصی گهر، به سمت جاده فرعی روستای دره اسپر بروید و خودرو را در روستا پارک کنید. از اینجا تا دشت بی‌نظیر و سرسبزی که به آشبار ختم می‌شود، راهی نیست. این دشت مکان مناسبی برای کمپ‌های شبانه است و چشم‌انداز بی‌نظیری دارد. از اینجا تا آبشار زیبای ازنادر فقط ۴۰ دقیقه فاصله است.
۴۰ دقیقه پیاده‌روی به‌نسبت سبک که پاکوب آن مشخص است و به‌راحتی می‌توانید مسیر را بپیمایید. اگر هنوز تصوری از بهشت ندارید و دلتان طبیعتی استثنایی از این جنس می‌خواهد، به تنگه لی‌لی شهرستان دورود بروید. تنگه لی‌لی را به نام تنگه سورپیلو هم می‌شناسند. این تنگه حیرت‌انگیز که طول آن را می‌بایست با قایق پیمود یا شنا کرد و دست به سنگ شد، جایی میان ۲ روستای چمنار و سیرم است.
این تنگه از صخر‌ه‌های کوچک و بزرگ تشکیل شده است و بافت بسیار جذابی دارد. لی‌لی هم از طبیعت‌های زیبایی است که گردشگران کمی از وجود آن خبر دارند. از دیگر جذابیت‌های استان لرستان هم می‌شود به آبشار چشمه‌گوش اشاره کرد. چشمه‌گوش در حوالی شهر پل‌دختر است و چیزی حدود ۱۵ دقیقه از این شهر فاصله دارد. با این حال در همه فصل‌های سال خلوت است و نکته شگفت‌آور درباره آن، این است که چشمه‌گوش دوطبقه است. زمانی که بر یال کوه‌های اطراف آن قرار بگیرید، هر دوطبقه را در یک قاب می‌بینید و اگر شناکردن در طبیعت را دوست دارید، هر دوطبقه برای آب‌تنی مناسب است. چشمه‌گوش عمیق و شفاف و جزو زیباترین آبشار‌های کشور است.
جنگل‌ها را پیمایش کنید
از شرق و غرب و جنوب کشور که بگذریم، نوبت به شمال کشور می‌رسد. از آنجا که استان‌های گیلان و مازندران در همه روزهای کرونایی حال‌وروز خوبی نداشتند، دور این ۲ استان را خط می‌کشیم و به سراغ استان زیبای گلستان می‌رویم. گلستان مملو از آبشارها و چشمه‌های بکر است که می‌توانید از آن‌ها بازدید کنید. یکی از این آبشارها، آبشاری زیبا به نام بهشت‌باران است. بهشت‌باران درحقیقت به بهشت می‌ماند و کوهی است که بر سراسر آن قطرات آب جاری است و منظره‌ای بی‌نهایت زیبا را رقم می‌زند.
برای رفتن به بهشت‌باران از راهنمای محلی استفاده کنید، اما اگر اهل گشت‌وگذار در طبیعت هستید و می‌توانید از نرم‌افزار‌های حرفه‌ای مسیریابی استفاده کنید، مشکلی برایتان به‌وجود نمی‌آید. بهشت‌باران می‌تواند یک برنامه خانوادگی باشد، اگر همراهانتان بپذیرند که چیزی حدود یک‌ساعت‌ونیم در جنگل‌های بکر استان گلستان پیمایش کنند. تجربه تماشای دریاچه‌های صورتی اگر در استان‌های شیراز و سیستان‌وبلوچستان برایتان رقم نخورده است، شاید بتوانید در استان گلستان به این تجربه کم‌نظیر دست پیدا کنید. دریاچه‌های صورتی‌رنگ و درخشنده به‌واسطه زیست نوعی جلبک در آب‌ها به وجود می‌آیند، اما چشمه گل‌فشان گمیشان در سال‌های اخیر به‌علت وجود نوعی ماده معدنی به این رنگ درآمده است.
این چشمه صورتی روی دهانه کوهی قرار دارد که به‌دلیل فعل و انفعالاتش مدام در حال خارج‌کردن گاز است. گمیشان منطقه‌ای اعجاب‌انگیز است که می‌توانید با خودرو تا نزدیکی آن بروید. آبشار پشمکی نیز از دیگر مکان‌های خانوادگی استان گلستان است که می‌شود با خودرو تا پای آبشار حرکت کرد. آبشار پشمکی در نزدیکی رامیان و روستای پاقلعه قرار دارد و اگر خوش‌اقبال باشید و ابر‌ها در آسمان باشند، آن‌قدر ارتفاع می‌گیرید که در کنار آن‌ها قرار بگیرید. به‌علت مسیر سخت این آبشار، کمتر گردشگری به سراغ آن می‌رود. از طرفی گلستان مملو از آبشار‌های صعب‌العبوری نظیر میان‌لنگه و شادان است و اگر حال یک پیمایش سنگین را دارید، حتما این ۲ آبشار را ببینید. بازدید هرکدام از این آبشارها به یک روز کامل زمان نیاز دارد و باید آن‌قدر از کوه بالا بروید که از شدت خستگی دیگر پاهایتان را احساس نکنید، اما تجربه شادان و میان‌لنگه، تجربه‌ای نیست که هرکجایی نصیبتان شود.
باور کنید که طبیعت همیشه درمان همه دردهاست و آرامش و لذتی که به شما می‌دهد، بی‌مانند است. اگر تا دیروز در هتل‌های لاکچری اقامت می‌کردید و با هواپیما جابه‌جا می‌شدید، وقت آن است که کمی تغییر در سبک سفرهایتان ایجاد کنید و برای درامان‌ماندن از کرونا و هم‌زمان تجربه سفر‌های لذت‌بخش به دامن طبیعت پناه ببرید. به سراغ ناشناخته‌ها بروید و با کمک یک راهنمای کاربلد، چیزی را به دست آورید که تا دیروز برایتان غیرممکن بوده است.
احتمال ابتلا به کرونا را پایین و پایین‌تر بیاورید
فهرست لوازمی که برای سفر در ایام کرونا لازم دارید، با فهرستی که پیش از این برای سفر تهیه می‌کردید تفاوت دارد. برخی از اقلام برای سفر در همه‌گیری کرونا ضروری است. مثلا اگر تا دیروز از ملحفه یا کیسه خواب شخصی استفاده نمی‌کردید، امروز لازم است که در همه سفر‌ها همراهتان باشد. امروز باید به تعداد اعضای خانواده اسپری حاوی محلول ضدعفونی‌کننده به همراه داشته باشید و یک بطری کوچک مایع دست‌شویی و یک بطری کوچک مایع ظرف‌شویی را در کوله‌تان قرار دهید. پس از هربار استفاده از توالت‌های عمومی، دست‌های خود را به‌خوبی بشویید و سعی کنید از ظرف‌های شخصی خودتان استفاده کنید.
از قاشق و چنگال گرفته تا لیوان و بشقاب، بهتر است همه و همه مخصوص خودتان باشد. پیش از حرکت حتما یک جعبه بزرگ ماسک تهیه کنید و در طول روز بار‌ها ماسکتان را تعویض کنید. ماسک استفاده‌شده را در سطل زباله بیندازید یا کیسه‌ای کوچک حمل کنید و آن را در کیسه قرار دهید. از حضور در مکان‌های عمومی خودداری کنید.
کنسروجات و موادغذایی لازم را از مبدأ تهیه کنید و در این روزهای پرمخاطره، دور گشت‌وگذار در مراکز تجاری را به‌کلی خط بکشید. بازدید از مکان‌های پررفت‌وآمد را فراموش کنید و هرگز به سراغ مکان‌های تفریحی سرپوشیده نروید. اگر امکان پخت‌وپز‌های سریع و استفاده از کنسرو را ندارید، غذای آماده تهیه کنید، اما به‌هیچ‌وجه غذا را داخل رستوران میل نکنید؛ به‌خصوص اگر رستوران شلوغ باشد و کارکنانش ماسک به صورت نداشته باشند. تا جایی که می‌توانید، خودتان آشپزی کنید و درست مثل همه طبیعت‌گردان به آشپزی در دل کوه و دشت به چشم یک تفریح نگاه کنید.
از ماهیتابه یا قابلمه‌های کوچک و سبک کوهنوردی استفاده کنید و از آنجا که در این روز‌ها برپایی آتش در طبیعت کار بسیار خطرناکی است، به‌سراغ پیک‌نیک‌های جمع‌وجور کمپینگ بروید. اگر اهل کمپ در طبیعت یا خانه‌های بومگردی ساده و خلوت نیستید، از رفتن به هتل‌های شلوغ هم خودداری کنید. به‌علاوه در این روز‌ها استفاده از صبحانه سلف هتل به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود. دستکش‌های پلاستیکی نوعی احساس امنیت کاذب ایجاد می‌کنند. پس حتی اگر از این دستکش‌ها استفاده می‌کنید، بازهم باید دست‌هایتان را مدام بشویید. اگر در طول مسیر با گروه‌های طبیعت‌گردی برخورد کردید، سعی کنید در همسایگی آن‌ها قرار نگیرید. در آخر فراموش نکنید که شهر‌های قرمز و نارنجی ممنوعیت تردد دارند و سفرکردن از این شهر‌ها و به این شهر‌ها ممــــنوع است.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
