خدمت به عشق حضرت رضا (ع)

موسوی‌زاده - روز‌های پایانی ماه صفر که می‌شود حال و هوای مشهدالرضا تغییر می‌کند. اگر جاده‌های خراسان را نگاه کنید زائرانی را می‌بینید که با پای پیاده به عشق زیارت مولای خود راهی این شهر می‌شوند، اما مشهدی‌ها نیز در این روز‌ها خود را به نوعی دیگر آماده می‌کنند. آن‌ها می‌دانند که مهمان دارند مهمانان کوچک و بزرگ، مرد و زن، پیر و جوان با لهجه‌ها و گویش‌های متفاوت که آمده‌اند تا در کنار سرور و آقایشان اقامه عزا کنند.

چند سالی است که در نقاط مختلف شهر مشهد غرفه‌های استقبال از زائر برپا شده و هر کسی به نوعی تلاش می‌کند تا با هر کاری که از او ساخته است خستگی را از تن زائر بزداید، یکی با ماساژدرمانی، دیگری با ارائه مشاوره و برخی نیز با پخت نذری و...
یکی از بانوانی که چهارسالی است در این ایستگاه‌ها به زائر علی بن موسی الرضا (ع) خدمت می‌کند، «مریم احمدی» بانوی ۳۸ ساله محله امام خمینی (ره) است که علاقه زیادی به خادم‌شدن داشته، اما این امکان برای او میسر نشده و اکنون چهار سالی است که با حضور در ایستگاه استقبال از زائران به آن‌ها خدمت می‌کند.
او می‌گوید: از طریق مسجد محله و سپس شهرداری متوجه شدم که می‌توانم به عنوان نیروی افتخاری در این ایستگاه‌ها حضور داشته باشم و از آنجا که چند سالی بود علاقه زیادی به خادم شدن داشتم و برای این‌کار ثبت نام نیز کرده بودم پیگیر شدم تا به شکل دیگر به زائران خدمت کنم.
وی می‌افزاید: سه سالی در ایستگاه فلکه ضد در غرفه‌های راهنمای زائر، ماساژ درمانی، کودکان و... خدمت کردم و سال چهارم نیز در ایستگاه پایانه مسافربری امام رضا (ع) حضور داشتم و با وجودی که از صبح تا شب در این مکان مشغول خدمت بودم، اما هیچ گاه احساس خستگی نمی‌کردم و هر روز و هر سال شور و شوق بیشتری برای حضور دوباره داشتم.
احمدی ادامه می‌دهد: حس و حال خوش من به نوعی به خانواده‌ام نیز منتقل شد به طوری که سال دوم مادرم و سال سوم برادرزاده‌ام که دختری نوجوان است همراه من به‌عنوان خادم افتخاری ثبت‌نام و حضور پیدا کردند.
وی با بیان اینکه حس و حالی که در زمان حضور در ایستگاه دارم توصیف‌شدنی نیست، می‌گوید: احساس می‌کنم امام رضا (ع) افتخار خدمت را برایم فراهم کرده و این توفیق را به من و خانواده‌ام عطا کرده تا چند روزی را به زائران خدمت کنیم حتی اگر این خدمت کار اندکی باشد که از دست ما ساخته است.
احمدی لبخند و دعای خیر زائران را بهترین هدیه و پاداش خود در این روز‌ها می‌داند و بیان می‌کند: از هم‌اکنون برای حضور در ایستگاه استقبال از زائر امسال لحظه‌شماری می‌کنم و امیدوارم خداوند این خدمت را از ما بپذیرد.

عفت جلیلی‌فر دیگر بانوی این محله است که ۵۷ سال سن دارد و امسال، چهارمین سالی می‌شود که در ایستگاه استقبال از زائران خدمت می‌کند. او خادمی زائران در روز‌های پایانی ماه صفر را افتخاری برای خود می‌داند و می‌گوید: ما مشهدی‌ها خدمت به زائر را نه‌تن‌ها وظیفه خود می‌دانیم بلکه احساس می‌کنیم امام رضا (ع) خودشان ما را طلبیده است که خدمتگزاری ایشان را در این روز‌ها کنیم.
وی که بیشتر در ایستگاه ماساژدرمانی خدمت می‌کند، پی حرفش را این‌گونه می‌گیرد: زائران از راه‌های دور و نزدیک برای زیارت ثامن الحجج (ع) راهی مشهد می‌شوند و بسیاری از آن‌ها به خاطر احترام یا نذری که دارند با پای پیاده این مسیر طولانی را طی می‌کنند ما در ایستگاه سعی می‌کنیم علاوه‌بر ماساژ با صحبت‌کردن کمی غبار خستگی از تن آن‌ها بزداییم.
دلیلی‌فر با تأکید بر اینکه به عشق امام رضا (ع) برای خدمت حضور پیدا می‌کند، بیان کرد: بعضی وقت‌ها خادمان افتخاری دیگری که در غرفه حضور دارند به من می‌گویند فقط یک شیفت برای خدمت در ایستگاه باشم، اما شاید باورتان نشود با وجود اینکه میانسال هستم، اما زمانی که در ایستگاه حضور دارم احساس خستگی نمی‌کنم و از صبح تا شب حضور دارم.
او با اشاره به اینکه زائران دعای سلامتی و عاقبت به خیری برای ما می‌کنند که بهترین پاداش برای ما محسوب می‌شود، خاطرنشان می‌کند: حال و هوای ایستگاه استقبال از زائر در روز‌های پایانی صفر توصیف‌شدنی نیست، اما همین را بگویم که امام رضا (ع) خودش کمک می‌کند تا این حجم از زائر با رضایت زیارت کرده و سپس شهر را ترک کنند.