دستگیری زن جوان سارق و دو فرزند ۶ و ۱۰ ساله‌اش به جرم سرقت انتقام با سلاح سرد و آتش | ماجرای قتل فجیع جوان ۱۹ ساله به دست سه جوان دیگر در سبزوار صدور حکم برای شکارچی کودکان در تهران | دست‌درازی مرد شیطان‌صفت به ۳۰ کودک بی‌گناه درگیری مسلحانه در معدن طلای سقز با یک کشته و ۳ زخمی (۲۴ شهریور ۱۴۰۴) چگونه کودک را برای رفتن به مدرسه مشتاق کنیم؟ رونمایی از نخستین ربات وکیل ایران نایب‌رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس: کاهش موالید ناشی از کاهش جمعیت زنان دارای سن باروری است آزمون استخدامی وزارت بهداشت ۲۷ شهریورماه | استخدام ۲۷۰۰۰ نفر الزام سیاست‌گذاری دقیق برای کاشت یک میلیارد درخت آشنایی با انواع خرما، خواص، شیوه نگهداری و نکات مرتبط با خرید | جادوی سلامتی در نخلستان راه‌های افزایش «زباله‌نریزی» در شهر محکومیت ۱۸ میلیاردی قاچاقچیان سوخت در خراسان رضوی (۲۴ شهریور ۱۴۰۴) تأکید وزیر آموزش و پرورش بر بازنگری محتواهای درسی ۳۳ هزار و ۵۴۳ کلاس درس خراسان رضوی استانداردسازی شده است کشف ۶۵ هزار لیتر سوخت قاچاق در دریای عمان کشف ۸۳ گوشی مسروقه در مشهد | باند قاچاق به افغانستان متلاشی شد (۲۴ شهریور ۱۴۰۴) قلب نوجوان مرگ مغزی اهل تربت‌حیدریه در سینه‌ای دیگر تپیدن گرفت (۲۴ شهریور ۱۴۰۴) اعلام نتایج آزمون کارشناسی ارشد علوم پزشکی تا چهارشنبه (۲۶ شهریور ۱۴۰۴) سفر افراد زیر ۱۸ سال به این جزایر، بدون رضایت والدین، ممنوع شد چشم‌انداز تاریک باران پاییزی در خراسان رضوی | ذخایر آبی سد‌های مشهد تنها ۵ درصد! چالش‌های دفاتر خدمات مسافربری خراسان رضوی | رقابت سنگین دفاتر استان با پلتفرم‌های آنلاین تدبیر جدید سازمان محیط زیست برای حفاظت از گونه‌های درمعرض‌خطر | تجهیز مرال‌های مازندران به ردیاب‌های ویژه پشه آئدس دوباره خبرساز شد! نظارت بر نحوه فعالیت مدارس تا پایان سال تحصیلی ادامه دارد | ممانعت شدید از فعالیت مدارس بدون مجوز اهدای عضو بیمار مرگ مغزی در مشهد به ۴ بیمار زندگی دوباره بخشید (۲۴ شهریور ۱۴۰۴) پرواز‌های مستقیم کیش - اردبیل از دهه دوم مهر ۱۴۰۴ برقرار خواهد شد نابودی حدود ۱۰ هزار تن مواد مخرب لایه اوزون در کشور جزئیات بیمه‌پردازی معلمان مدارس غیردولتی | کارکرد مشمولان چطور محاسبه می‌شود؟ آیا ناترازی‌های برق در فصل‌های سرد سال ۱۴۰۴ تمام می‌شود؟
سرخط خبرها

آغوش همیشه گرم بابا

  • کد خبر: ۸۴۴۴۷
  • ۲۶ مهر ۱۴۰۰ - ۱۱:۵۴
آغوش همیشه گرم بابا
محمدرضا امانی - نویسنده

درحالی که ۲ انگشت بابا را در مشت می‌فشردم و هراسی در رگ هام جاری بود، به جاده خالی چشم دوخته بودم و فکر می‌کردم اگر هوا تاریک بشود و مینی بوس از راه نرسد، می‌خواهیم چه بکنیم؟

کلاس سوم ابتدایی بودم و کمی از سگک کمربند بابا بلندتر بودم. آن روز، غروب پنجشنبه‌ای در اواخر تابستان بود و من و بابا کنار جاده فرعی ایستاده بودیم تا مینی بوس روستا برسد و ما را سوار کند؛ مینی بوسی که برایم یک کشتی نجات بود.

آن زمان‌ها مثل حالا نبود که حتی وسط برهوت هم قطار خودرو‌ها را ببینی که آن دور‌ها می‌گذرند. روستا فقط یک مینی بوس داغان و فرسوده داشت که صبح‌ها به شهر می‌رفت و عصر‌ها هم بر‌ می‌گشت.

هوا داشت تاریک می‌شد و شک داشتیم که مینی بوس گذشته است یا نه. غرق در خیالات کودکی به دسته گرگ‌ها فکر می‌کردم که به زودی به ما حمله خواهند کرد. هر لحظه که می‌گذشت، از ترس بیشتر خودم را به پا‌های بابا می‌چسباندم.

زمستان قبل در سحرگاه یخ بندانی که برف تمام دشت را سفید کرده بود، از روی پشت بام گرگ‌ها را دیده بودم که آن دور‌ها بر سر لاشه الاغ همسایه مان جست و خیز می‌کردند. هوا به قدری سرد بود که وقتی نفس می‌کشیدم، سینه ام را می‌سوزاند. زوزه گرگ‌ها تمام اهالی روستا را روی پشت بام‌ها کشانده بود تا شاهد ضیافت هولناک گرگ‌ها باشند.

نمی‌دانم آن لرزی که به جانم افتاده بود، از سرما بود یا از دیدن گرگ ها. بابا بغلم کرد و میان پوستینی که بر شانه انداخته بود، جایم داد. گرم شدم و همان جا به خواب رفتم.

اما آن غروب تابستانی هیچ پشت بامی نبود تا ما را از شر حیوانات وحشی در امان بدارد؛ فقط جاده‌ای بود وسط بیابان که عین مار سیاهی پیچ وتاب می‌خورد و در پشت کوه‌ها ناپدید می‌شد. خانه امن ما پشت همان کوه‌ها بود.

دیگر طاقت نیاوردم و آن پرسشی را که در ذهن کودکانه ام به بزرگ‌ترین سؤال دنیا بدل شده بود، به زبان آوردم: «اگر مینی بوس رفته باشد چه؟!» تنها لحظاتی بعد از این حرف بود که قلبم آرام گرفت. بابا لبخندی زد و انگار که ترسم را فهمیده باشد، دست هایم را گرفت و من را روی پشت خودش جا داد و پیاده به راه افتاد.

چشمم به زمین بود و در تاریک روشنای دم غروب خار‌هایی را می‌دیدم که از وسط آسفالت سر بر آورده بودند. وقتی بیدار شدم، در اتاق خانه خودمان در روستا بودم. هیچ کس در اتاق نبود، اما صدای خنده جمعیتی را از حیاط می‌شنیدم.

بعد‌ها که بزرگ‌تر شدم، خیلی اوقات می‌شد که آن جاده را پیاده تا روستا رفتم. آن قدر‌ها هم که خیال می‌کردم طولانی نبود، اما برای همیشه در زندگی هر وقت خودم را وسط یک برهوت تنها می‌بینم، ترس به سراغم می‌آید که اگر هوا تاریک بشود چه؟! به بابا فکر می‌کنم و حتم دارم که هرطور شده است، من را به خانه می‌رساند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->