نگاهی به تلاش کانادا برای تخریب ایران در سازمان ملل

به گزارش شهرآرانیوز؛ کشور‌هایی همچون ایالات متحده آمریکا با داشتن سابقه نقض حقوق بشر در حملات علیه آفریقایی تبار‌ها و مسلمانان، و رژیم صهیونیستی با وجود ریختن خون تعداد بی شماری از مردم بی گناه فلسطین، از امضا کنندگان این قطعنامه بوده و با این حال مدعی حمایت از حقوق بشر در مقابله با ایران شده اند؛ اما به گفته تحلیلگران، تنها هدف آن‌ها استفاده ابزاری از این قطعنامه و مقابله با ایران است. ایران همواره همه تلاش خود را در راستای حمایت از حقوق بشر به عنوان یکی از ارکان جمهوری اسلامی و آرمان‌های انقلاب به کار بسته و در مواجهه با نقض آن، هیچ گاه سکوت اختیار نکرده و همچنان در مقابله با آن نیز پیش قدم و پیشرو است.

واکنش صریح ایران

سعید خطیب زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان، پس از صدور این قطعنامه و در واکنش به آن، طرح این قطعنامه در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد را تکرار ادعا‌های بی اساس مبتنی بر اطلاعات نادرست با تعمیم‌های غیرصادقانه و فاقد وجاهت قانونی و از اساس مردود دانست.

زهرا ارشادی، سفیر و معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد، نیز این قطعنامه ضد ایرانی را مغرضانه دانست و روز ۲۶ آبان در کمیته سوم سازمان ملل متحد با ارائه بیانیه‌ای گفت: این قطعنامه نشان دهنده تحریف گزینشی و سیاسی واقعیت‌های موجود و نمایانگر سیاست خصمانه و تعمدی تحریک دیگران به ایران هراسی است.

پس از این واکنش‌ها از سوی مقامات دیپلماتیک ایران، معاون امور بین الملل قوه قضاییه و دبیر ستاد حقوق بشر نیز در دیدار با سفیر اتریش در تهران، قطعنامه حقوق بشری علیه ایران را نمونه بارزی از اقدام سیاسی در ساحت حقوق بشر خواند و گفت: در حالی که برخی کشور‌ها حتی سابقه برگزاری یک انتخابات هم ندارند، یا کشور‌های مدعی حقوق بشر که خود با نقض گسترده حقوق بشر مواجه هستند، از هر گونه انتقاد و اقدامی مصون هستند، به بهانه نقض حقوق بشر در ایران، گزارشگر ویژه برای این امر منصوب و قطعنامه تصویب می‌شود که از واقعیت‌های جامعه ایران دور است. کاظم غریب آبادی در این دیدار از آمادگی کشورمان برای گفتگو‌های حقوق بشری میان تهران-وین خبر داد.

کانادا به دنبال اشکال گرفتن است

گروه سیاست «شهرآرا»، برای بررسی قطعنامه‌های صادر شده از سوی سازمان ملل با محوریت موضوع حقوق بشر و قطعنامه ها، با افشین جعفری، استاد و کارشناس حقوق بین الملل، گفتگو کرد. این کارشناس در توصیف رویکرد کنونی سازمان ملل درباره حقوق بشر گفت: در گذشته، موضوع حقوق بشر درزمینه صلح و امنیت بین المللی چندان جدی گرفته نمی‌شد و در مجموعه شورای امنیت هم جایگاه چندانی نداشت. بهترین بخش برای پرداختن به این موضوع، مجمع عمومی سازمان ملل بود؛ به این دلیل که همه کشور‌ها عضو مجمع عمومی بودند؛ بنابراین با تلاشی که انجام شد، سرانجام در سال ۲۰۰۶ کمیسیون حقوق بشر به کار خود پایان داد و در زیر مجموعه مجمع عمومی قرار گرفت و با عنوان شورای حقوق بشر به فعالیت در این حوزه ادامه داد. این شورا هم اکنون کمی جدی‌تر مشغول به کار است و با دریافت گزارش‌های سالیانه از کشور‌ها در حوزه حقوق بشر فعالیت می‌کند.

این استاد حقوق بین الملل با اشاره به قطعنامه‌هایی که طی سال‌های اخیر از سوی سازمان ملل علیه ایران صادر شده و در پاسخ به این سؤال که این شرایط تا چه اندازه تحت تأثیر اهداف و سیاست کشور‌های مخالف ایران همچون آمریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی شکل گرفته است، می‌گوید: ایران چند مرتبه طی سال‌های متمادی و بر اساس رویکرد‌های سیاسی سازمان ملل در این شرایط قرار گرفته است؛ در آخرین آن ها، کمیته سوم این سازمان با عنوان کمیته اجتماعی بشر دوستانه و فرهنگی، قطعنامه نقض حقوق بشر علیه ایران را صادر کرد.

بنده نیز مفاد قطعنامه اخیر را تأیید نمی‌کنم. این نکته را نباید فراموش کرد که قطعنامه‌های این چنینی با اینکه الزام آور نیستند و بر پایه منطق صادر نشده اند، می‌توانند تا اندازه‌ای بر افکار عمومی بین المللی تأثیرگذار باشند. برای مثال تأثیر این قطعنامه‌ها را می‌توان در رأی نیاوردن ایران برای عضویت در سازمان‌های بین المللی و تحریم‌های پی در پی و همکاری نکردن برخی کشور‌ها در رفع تحریم‌ها مشاهده کرد.

او درباره رویکرد سیاسی کانادا به ایران و چرایی پیشنهاد چنین قطعنامه‌هایی علیه ایران گفت: ایران با کانادا در حوزه روابط بین المللی مشکلاتی دارد. در چنین شرایطی بی شک کانادا به دنبال گرفتن اشکالاتی در سیستم کشورمان است و هر روز به بهانه‌ای برای تخریب ایران در مقابل افکار عمومی و جامعه جهانی ظاهر می‌شود.