استرداد روزانه هزار و ۸۰۰ تبعه غیرمجاز افغانستانی از دوغارون به کشورشان پرداخت بیش از ۲.۵ همت مستمری به مددجویان خراسان رضوی | حدود ۶۷ هزار نفر، مشمول دریافت کمک‌های خاص هستند یادی از «ناصر دیوان کازرونی» نماد مقاومت ایران در جنگ جهانی اول | او ارتشی یک نفره بود علیه استعمار قطره قطره خون‌هایی که دریای عشق شدند فعالیت حدود ۳ هزار عطاری در مشهد | کمتر از ۱۵۰۰ عطاری مجوز فعالیت قانونی دارند راز عجیب پیداشدن اسکلت مرد روی تخت خانه متروکه در مشهد + عکس هشدار خود مراقبتی برای شهروندان در کلانشهر مشهد صادر شد (۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) وقتی «گریه واجب» می‌شویم! هرآنچه باید درباره روش های مصرف، نگهداری و پخت برنج بدانید | راه و رسم پلوخوری اماواگر‌های بیمه فرزند پسر بالای ۱۸ سال آغاز مرحله منطقه‌ای سیزدهمین دوره مسابقات مناظره دانشجویان در مشهد دفع انگل با این میوه خوشمزه! شاخص BMI | معیار دقیق سلامت یا گمراه‌کننده برای ورزشکاران؟ جست‌وجوی اسامی مصدومان انفجار بندرعباس به تفکیک مراکز درمانی با هوش مصنوعی مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی: سالانه ۸۰۰ نفر بر اثر سوانح کار در کشور جان خود را از دست می‌دهند دیار امام‌رضا(ع)، همدرد بندرعباس | آمادگی خراسان رضوی برای خدمت‌رسانی به حادثه‌دیدگان بندر شهید رجایی صدور هشدار سطح نارنجی هواشناسی در خراسان رضوی در پی پیش‌بینی بارش‌های رگباری (۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) نرخ مرگ‌ومیر نوزادان در بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد مشهد، ۵۰ درصد کاهش یافت نرخ باروری کل در خراسان رضوی ۳۶ درصد کمتر از حد مطلوب است بانوی مرگ مغزی به ۴ بیمار زندگی دوباره بخشید (۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (دوشنبه، ۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) | تداوم روند کاهش دما تا چهارشنبه با احتمال رگبار باران راهکار‌های از‌بین‌بردن بوی بد عرق بدن مدیرکل آموزش‌ و‌ پرورش خراسان رضوی: مدارس خشتی و کانکسی برچیده خواهند شد | پرونده معلم خاطی مشهدی در مرحله صدور حکم + فیلم رشد ۳۰ درصدی صادرات دارو‌های ایرانی کشف حدود ۷۵ کیلوگرم طلا در مرز‌های خراسان رضوی (۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) ویتامین‌هایی که سلامت پوستتان را تأمین می‌کنند وقوع طوفان در خراسان رضوی و ۲۰ استان دیگر طی امروز (۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) درمان بیش‌فعالی، بدون نگرانی محققان هشدار دادند؛ ترکیب سیگار و ویپ، سم مهلک‌تری می‌سازد
سرخط خبرها

معجزه‌ای به نام «مادر»

  • کد خبر: ۹۶۷۶۵
  • ۰۳ بهمن ۱۴۰۰ - ۱۴:۴۵
معجزه‌ای به نام «مادر»
شبنم کرمی - روزنامه‌نگار

کودکی: جنگ به شهر‌ها رسیده و بمباران و موشکباران، مردم را برای حفظ جانشان به بیابان‌ها و زندگی زیر چادر‌های مسافرتی رانده است. پدر جبهه است و خبر چندانی از او نداریم. من و برادرم باز هم قرار است مدتی با مادر، زیر چادر کوچک خاکی‌رنگمان که عمودش با کمک چند انسان مهربان استوار شده، زندگی کنیم تا ببینیم سرانجام، روزگار برایمان چه خوابی می‌بیند.

مادرم معلم است و باید در هر شرایطی سنگر مدرسه را حفظ کند. اضطراب در چهره مامان موج می‌زند. فرزندانش کوچک هستند، اما خانم ساکن خیمه همسایه هم مادر است. پس می‌تواند چند ساعتی من و برادرم را به او بسپارد و برود! درست است که یکدیگر را نمی‌شناسند.

اسم هم را به‌درستی نمی‌دانند، اما همین که مادر است برای اعتماد کردن و سپردن جگرگوشه‌هایش به او کافی است. با شرم می‌گوید: «ما از چادر کناری هستیم. من باید بروم مدرسه. اگر زحمتی نیست، چشمتان تا ظهر به بچه‌های من هم باشد تا برگردم.» با مکثی طولانی و حلقه‌ای اشک در چشم‌های روشن درشتش، همان‌طور که گوشه لبش را می‌گزد تا از فروافتادن قطره اشک جلوگیری کند، آرام می‌گوید: «اگر برگردم.»

خانم همسایه دست در گردن مادر می‌اندازد و او را در آغوش می‌فشارد و آرام کنار گوشش می‌گوید: «بچه‌های تو هم بچه‌های خودم هستند. نگران نباش. خدا خودش مراقب همه‌شان هست. من هم چشم ازشان برنمی دارم. برو به سلامت.»
مامان نگاهمان می‌کند، مانند کسی که برای آخرین‌بار عزیزی را به خدا بسپارند. بغضم را فرومی‌دهم و برادر کوچکم را که کنارم ایستاده به خودم می‌فشارم و در دل، از خدا می‌خواهم مامان زود و سالم برگردد.

نوجوانی: ساعت حدود ۶ عصر است و مامان کم‌کم باید برسد. چای را دم کرده و چند دانه میوه در ظرفی پهن چیده‌ام. به برادرم می‌گویم زود اسباب‌بازی‌هایش را جمع کند. از صبح که مامان سر کار رفته، با اینکه چراغ‌های هال روشن هستند، نمی‌دانم چرا احساس می‌کنم نور کم است. انگار دیوار‌ها خاکستری‌اند! زنگ می‌زند و برادرم دوان‌دوان در را به رویش باز می‌کند. نور به خانه بازمی‌گردد. به نظرم نه‌فقط خانه ما که دنیا پر از صدا و نور و شادی می‌شود. با همه خستگی، با انرژی حرف می‌زند و می‌خندد و در خانه می‌گردد. حال همه مان خوب خوب می‌شود.

جوانی: چند روزی است حرکات ریزی در درونم مرا به بهشت می‌برد. لذتی باورنکردنی روحم را پرواز می‌دهد. فرزندی از خون و وجود من با تکانه‌های پا‌های کوچکش وجود بی‌مانندش را به من یادآور می‌شود. ۹ ماه رنج شیرین سپری می‌شود و دردی باورنکردنی مرا به نعمت بی‌همتای مادرانگی می‌رساند. کودکم، تکه وجودم که با کمک یک قیچی از من جدایش کرده‌اند، با شیره جانم رشد می‌کند و مرا تا ابد ادامه می‌دهد. پیوسته از سر و دوشم بالا می‌رود و لبخندش دلم را غنج می‌برد و کسالتش تا سرحد مرگ می‌ترساندم.

محبت بی‌ریا و بدون چشمداشتش خستگی شب‌نخوابی‌ها را از تنم می‌زداید. انگار لحظه‌لحظه با او باز بزرگ می‌شوم و دوباره زندگی می‌کنم. حالا می‌فهمم چقدر برای مادرم سخت بود در بیابان گذاشتن و رفتنمان. می‌دانم خانه بدون مادر، تاریک و سوت وکور است و اکنون که مادر شده‌ام، من هم می‌توانم با معجزه حضور مادرانه‌ام حال عزیزانم را خوب خوب کنم.

کهن‌سالی: «پیری و هزار درد»، روز‌هایی پیش رو دارم که حتما با تکرار این جمله، کیسه قرص‌هایم را با خود این‌طرف و آن‌طرف می‌برم و از درد زانو و کمر خواهم نالید. اما می‌دانم که دخترم با همه درگیری‌های کاری‌اش به من سر می‌زند و مراقبم خواهد بود. پسرم با همسر و فرزندش کنارم می‌نشیند و لذت زندگی را برایم تکمیل می‌کند.
تنهایی فقط برازنده خداست. پس خدا را به نعمت مادری‌ام شاکرم و قدردانم که زن هستم و هم‌معنی زندگی و زایندگی. به لطف پروردگار، من ادامه حیات بشر را ضامنم و معجزه‌ای هستم به نام مادر.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->