غزاله حسین‌پور| در ادامه معرفی نشریات دانشجویی، این‌بار به سراغ ارگان انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد رفته‌ایم. «بامداد» حوالی سال ۱۳۸۷ به کوشش شماری از دانشجویان دغدغه‌مند، به مدیرمسئولی دکتر سید جواد حسینی پا به عرصه وجود گذاشت. حدود ۲ سال بعد، وقتی اعضای جدید به انجمن اسلامی وارد شدند و مسئولیت نشریه را به عهده گرفتند، درصدد تغییراتی برآمدند. آن‌ها تفاوت‌هایی در فرم و رویکرد محتوایی ایجاد کردند و انسجام مطالب را در دستور کار قرار دادند.
به گفته کیوان‌توکلی، از همکاران و مشاوران نشریه، «بامداد» تاکنون ۲ بازنگری کلی را پشت سر گذاشته است. این دانشجوی ورودی ۸۹ پزشکی که از زمان بازنگری اول، یعنی آغاز دانشجویی‌اش، با این نشریه همراهی کرده است، در تبیین این روند می‌گوید: در بازنگری اولیه سرویس‌بندی کردیم و هرکس مسئولیت یک سرویس را برعهده گرفت و هیئت تحریریه‌ای از دبیران سرویس‌ها و همچنین یک شورای سردبیری تشکیل شد. بازنگری دوباره در سال ۹۴ انجام شد و از آن زمان تا سال گذشته حانیه علیزاده مدیرمسئول «بامداد» بود. این نشریه با رویکرد اجتماعی‌سیاسی و به صورت گاهنامه منتشر می‌شود. در سال‌های ۹۳ و ۹۴ که فضای دانشگاه بازتر شده بود، «بامداد» ستون فقرات نشریات انجمن اسلامی شمرده می‌شد و در کنار آن، نشریات پیرامونی نیز با رویکرد صنفی چاپ می‌شدند. توکلی با بیان این توضیحات ادامه می‌دهد: در اصلاح دوم، بخشی برای مصاحبه با مسئولان دانشگاه اضافه شد که بیشتر تمرکز مسائل صنفی، تحلیل‌های سیاسی و مصاحبه‌های نشریه روی این بخش بود، هرچند به طور کلی بار موضوعات صنفی را معمولا نشریات پیرامونی دانشکده‌ها به دوش می‌کشند. به گفته این پزشک جوان، در دوره‌ای که فضایی شاداب در دانشگاه‌ها جریان پیدا می‌کند، شمارگان نشریه به حدود ۱۴۰۰ نسخه می‌رسد. درعین‌حال نمی‌توان مشکلاتی را که در هر صورت نشریات با آن روبه‌رو می‌شوند انکار کرد: می‌توان انتشار این نشریه را به ۲ دوره کلی تقسیم کرد. یکی قبل از سال ۹۲ در دولت اسبق و دیگری بعد از آن. در دوره اول، محدودیت‌ها جدی‌تر بود. به همین علت، زمان زیادی را صرف اقناع مسئولان می‌کردیم. بعد از سال ۹۲ این مسائل و ملاحظه‌کاری‌های قبل از چاپ کمتر و به بعد از چاپ موکول شد، ولی به طور کلی می‌توان گفت پای ۲ نظر موازی در میان بود. مسئولان رسمی دانشگاه معتقد بودند مشکلی با نشریه ندارند و چندان اعمال نظر نمی‌کردند، اما گوشزد می‌کردند که برخی از مطالب ممکن است مورد نقد نهاد‌های خارج دانشگاه قرار گیرد و مشکل‌ساز شود. از این روی، باید حواسمان جمع باشد، مسئله‌ای که دیگر فعالیت‌های دانشجویی هم با آن روبه‌رو می‌شد. مشکلات مالی مسئله دیگری است که توکلی از آن نام می‌برد: بحث مالی همیشه وجود داشته است. فکر می‌کنم اخیرا این بحث‌ها جدی‌تر شده است و در حدی است که با بودجه اختصاصی دانشگاه فقط می‌توان ۲۰۰ نسخه چاپ کرد.
برای آشنایی بیشتر با نشریه، از حانیه علیزاده نیز سراغ گرفتیم. او که طولانی‌ترین دوره مدیرمسئولی «بامداد» را در کارنامه خود ثبت کرده است، از افتخاراتی می‌گوید که این نشریه به دست آورده است. طبق توضیحات او، «بامداد» در سال‌های ۹۲، ۹۵ و ۹۶ موفق به کسب رتبه اول نشریات سیاسی در جشنواره نشریات دانشجویی وزارت بهداشت شد. همچنین سال ۹۶ جایزه ویژه نشریات سیاسی را در میان نشریات وزارت بهداشت، وزارت علوم و دانشگاه آزاد به دست آورد.
به گفته کیوان‌توکلی، از همکاران و مشاوران نشریه، «بامداد» تاکنون ۲ بازنگری کلی را پشت سر گذاشته است. این دانشجوی ورودی ۸۹ پزشکی که از زمان بازنگری اول، یعنی آغاز دانشجویی‌اش، با این نشریه همراهی کرده است، در تبیین این روند می‌گوید: در بازنگری اولیه سرویس‌بندی کردیم و هرکس مسئولیت یک سرویس را برعهده گرفت و هیئت تحریریه‌ای از دبیران سرویس‌ها و همچنین یک شورای سردبیری تشکیل شد. بازنگری دوباره در سال ۹۴ انجام شد و از آن زمان تا سال گذشته حانیه علیزاده مدیرمسئول «بامداد» بود. این نشریه با رویکرد اجتماعی‌سیاسی و به صورت گاهنامه منتشر می‌شود. در سال‌های ۹۳ و ۹۴ که فضای دانشگاه بازتر شده بود، «بامداد» ستون فقرات نشریات انجمن اسلامی شمرده می‌شد و در کنار آن، نشریات پیرامونی نیز با رویکرد صنفی چاپ می‌شدند. توکلی با بیان این توضیحات ادامه می‌دهد: در اصلاح دوم، بخشی برای مصاحبه با مسئولان دانشگاه اضافه شد که بیشتر تمرکز مسائل صنفی، تحلیل‌های سیاسی و مصاحبه‌های نشریه روی این بخش بود، هرچند به طور کلی بار موضوعات صنفی را معمولا نشریات پیرامونی دانشکده‌ها به دوش می‌کشند. به گفته این پزشک جوان، در دوره‌ای که فضایی شاداب در دانشگاه‌ها جریان پیدا می‌کند، شمارگان نشریه به حدود ۱۴۰۰ نسخه می‌رسد. درعین‌حال نمی‌توان مشکلاتی را که در هر صورت نشریات با آن روبه‌رو می‌شوند انکار کرد: می‌توان انتشار این نشریه را به ۲ دوره کلی تقسیم کرد. یکی قبل از سال ۹۲ در دولت اسبق و دیگری بعد از آن. در دوره اول، محدودیت‌ها جدی‌تر بود. به همین علت، زمان زیادی را صرف اقناع مسئولان می‌کردیم. بعد از سال ۹۲ این مسائل و ملاحظه‌کاری‌های قبل از چاپ کمتر و به بعد از چاپ موکول شد، ولی به طور کلی می‌توان گفت پای ۲ نظر موازی در میان بود. مسئولان رسمی دانشگاه معتقد بودند مشکلی با نشریه ندارند و چندان اعمال نظر نمی‌کردند، اما گوشزد می‌کردند که برخی از مطالب ممکن است مورد نقد نهاد‌های خارج دانشگاه قرار گیرد و مشکل‌ساز شود. از این روی، باید حواسمان جمع باشد، مسئله‌ای که دیگر فعالیت‌های دانشجویی هم با آن روبه‌رو می‌شد. مشکلات مالی مسئله دیگری است که توکلی از آن نام می‌برد: بحث مالی همیشه وجود داشته است. فکر می‌کنم اخیرا این بحث‌ها جدی‌تر شده است و در حدی است که با بودجه اختصاصی دانشگاه فقط می‌توان ۲۰۰ نسخه چاپ کرد.
برای آشنایی بیشتر با نشریه، از حانیه علیزاده نیز سراغ گرفتیم. او که طولانی‌ترین دوره مدیرمسئولی «بامداد» را در کارنامه خود ثبت کرده است، از افتخاراتی می‌گوید که این نشریه به دست آورده است. طبق توضیحات او، «بامداد» در سال‌های ۹۲، ۹۵ و ۹۶ موفق به کسب رتبه اول نشریات سیاسی در جشنواره نشریات دانشجویی وزارت بهداشت شد. همچنین سال ۹۶ جایزه ویژه نشریات سیاسی را در میان نشریات وزارت بهداشت، وزارت علوم و دانشگاه آزاد به دست آورد.