چرا واحد پولی مشترک میان کشورهای سازمان همکاری‌های شانگهای مهم است

به گزارش شهرآرانیوز؛ به گفته این مقام وزارت خارجه اگر این ایده عملیاتی شود، می‌تواند مسائل تجاری میان کشور‌های عضو پیمان شانگهای و کشور‌های قدرتمندی همچون چین، هند، پاکستان و روسیه را حل کند.

ابوالفضل ابوترابی، نماینده مجلس، نیز در این زمینه گفت: ما می‌توانیم با پول واحد پیمان شانگهای به جنگ دلار برویم و به سلطه چندین ساله آن پایان دهیم.

سازمان همکاری شانگهای، سازمانی میان دولتی است که در سال ۲۰۰۱ توسط کشور‌های چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان برای همکاری‌های چندجانبه امنیتی، اقتصادی و فرهنگی پایه گذاری شد و پس از آن در سال‌های بعد، ایران، مغولستان، پاکستان، هند، افغانستان و بلاروس به عنوان اعضای ناظر به این سازمان پیوستند.

دو کشور چین و روسیه نقش اصلی و تعیین کننده را در این سازمان بازی می‌کنند؛ شهریور پارسال هم ایران پس از ۱۶ سال حضور به عنوان عضو ناظر در سازمان همکاری شانگهای توانست به عضویت دائم این سازمان درآید.

در واقع سازمان همکاری شانگهای یک سازمان اقتصادی امنیتی و برخلاف سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و پیمان ورشو سابق است که نزدیک به نیمی از جمعیت جهان را در خود جای می‌دهد و از ظرفیت بسیار بالایی برای تبدیل شدن به یک قطب بزرگ اقتصادی در جهان از جمله بهره مندی از نزدیک به ۳۵درصد خشکی‌های جهان، عضویت دو قدرت بزرگ شورای امنیت در درون خود و البته عضویت سه کشور قدرتمند گروه بریکس برخوردار است.

اما اعمال فشار‌های حداکثری آمریکا علیه ایران از طریق استفاده از ابزار تحریم‌های اقتصادی و نقض مکرر تعهدات خود با تهران و در ادامه آن، اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه روسیه درپی شروع درگیری‌های نظامی این کشور با اوکراین و رقابت تجاری چین برای ربودن گوی سبقت از آمریکا و آقایی در اقتصاد جهان باعث شده است حداقل این سه کشور تأثیرگذار در سازمان همکاری‌های شانگهای از همه این ظرفیت‌ها استفاده و طرح‌هایی اجرا کنند که به سلطه دلار بر جهان پایان دهد.

این کشور‌ها با اتخاذ رویکردی متفاوت از نظام مالی حاکم بر دنیا ظرفیت‌های تجاری و بانکی خود را فعال و روابط پولی مخصوص به خود را تعریف کرده اند و به سمتی حرکت می‌کنند که یک پول واحد مشترک تعریف کنند.

تجربه یورو

تجربه تشکیل اتحادیه اروپا، ایجاد واحد پولی مشترک و آزمون و خطای این کشور‌ها می‌تواند فرصت خوبی برای آسیایی‌های خواهان اتحاد باشد.

با ایجاد و رعایت مجموع شرایطی مثل آنچه گفته شد، می‌توان انتظار داشت کشور‌های آسیایی، گام بعدی یعنی ایجاد واحد پولی مشترک را هم محقق کنند.

اما ذکر این نکته هم شایان توجه است که با آنکه استفاده از واحد پولی مشترک با حذف نوسانات نرخ ارز و هزینه‌های مرتبط با آن، دسترسی آسان به بازار بزرگ با سیاست پولی یکسان و شفافیت قیمت را برای کشور‌های عضو اتحادیه اروپا به ارمغان آورده است، با اجرایی شدن پیشنهاد ایران به شانگهای، شکست دیگری برای دلار، این ابزار اقتصادی آمریکا برای تحریم ملت ها، رقم خواهد خورد. باوجوداین باید منتظر ماند و دید آیا اتحادی شبیه به آنچه در اروپاست، از دل سازمانی مثل شانگهای یا مستقل از آن شکل می‌گیرد تا بتوان از آن به واحد پولی مشترک پیشنهادی ایران رسید یا خیر.