ویدیو | موسیقی استاد محمد نوری را باید با روح شنید، نه گوش! استوری هنرمند تئاتر مشهد دربارهٔ شرایط مجموعهٔ تئاتر شهر | کاش تئاتر مشهد بزرگ‌تر داشت + عکس تغییر چهره بازیگر نقش مومو سریال بچه مهندس + عکس ماجرای کتک خوردن جعفر دهقان در سریال «حکایت‌های کمال» مریم حسینیان، داستان‌نویس مشهدی، به کما رفت مستند «بامبی، داستان زندگی در جنگل» روی آنتن تلویزیون + شبکه پخش معرفی ویژه برنامه‌های اربعین در رادیو فرهنگ + زمان پخش ماجرای توقیف برنامه «ماجرای جنگ» به روایت جواد موگویی «مهران زینت‌بخش» مستندساز، در خاک آرام گرفت (۹ مرداد ۱۴۰۴) ساخت دنباله فیلم «شبکه اجتماعی» با حضور مایکی مدیسون و جرمی آلن وایت فصل ششم اکشن دلهره آور «دوشیزه اسکارلت و دوک» تولید می‌شود پژمان جمشیدی با کمدی «ناجورها» در راه اکران دلیل توقف در ساخت فیلم «چشمهایش» بهمن فرمان چیست؟ فیلم جدید سروش صحت با نام «استخر» ساخته می‌شود کتاب «گیتار اصالتاً یک ساز ایرانی است» در بازار نشر فیلم اقتباسی «شیاطین» به روایت «جیمز کامرون»
سرخط خبرها

حکایت تفاهم بلندمدت مورچه و گنجشک

  • کد خبر: ۱۴۶۸۷۷
  • ۰۳ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۸:۱۳
حکایت تفاهم بلندمدت مورچه و گنجشک
در روزگاران قدیم، در بیشه‌ای واقع در سرزمین‌های شمالی، گنجشک و مورچه‌ای با هم دوست شدند.

در روزگاران قدیم، در بیشه‌ای واقع در سرزمین‌های شمالی، گنجشک و مورچه‌ای با هم دوست شدند. شدت دوستی آن‌ها به حدی بود که صبح‌ها به دیدار یکدیگر می‌رفتند و درباره مفاهیم بنیادین هستی شناسانه و شناخت شناسانه و مسائل روز سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و بین المللی و آخرین تحولات منطقه با یکدیگر به بحث و تبادل نظر می‌پرداختند. پس از بحث و تبادل نظر، مورچه به جمع آوری آذوقه مشغول می‌شد و گنجشک نیز به جست و خیز بر روی شاخه‌های درختان می‌پرداخت.

روزی پس از بحث و تبادل نظر در موضوعات مورد علاقه، گنجشک به مورچه گفت: دوست من، تو چرا این قدر خودت را به زحمت می‌اندازی و روزی ده تا دوازده ساعت کار می‌کنی، بدون اینکه استراحتی داشته باشی؟ مورچه گفت: اولا من از کار لذت می‌برم. دوم اینکه زمستان سخت در پیش است. کاش تو هم آینده نگری می‌کردی و کمی آذوقه برای فردای خود ذخیره می‌کردی. گنجشک گفت: دوست من، حیف این وقت خوش و هوای عالی نیست که آن را با کار کردن و غم فردا خوردن از دست بدهیم؟ مگر نشنیده‌ای که گفته اند کار مال تراکتور است و نیز گفته اند چو فردا شود فکر فردا کنیم.

مورچه گفت: بسیار زیبا گفته اند، اما از من هم گفتن بود. دیگر خود دانی. روز‌ها و هفته‌ها و ماه‌ها گذشت و تابستان و پاییز رفت و زمستان فرا رسید و جبهه‌های کم فشار وارد بیشه شدند و بارندگی آغاز شد و همه جا را برف فرا گرفت، به طوری که هیچ چیز برای خوردن پیدا نشد. گنجشک در اثر شدت سرما و گرسنگی کم کم توان و نیروی خود را از دست می‌داد و ضعیف و ضعیف‌تر می‌شد. در این لحظه به یاد دوستش مورچه افتاد. با زحمت از لانه اش بیرون آمد و خود را به در ورودی لانه مورچه رساند و در زد. مورچه گفت: کیه کیه در می‌زنه؟ گنجشک گفت: حریفا، میهمان سال و ماهت پشت در، چون موج می‌لرزد.

مورچه گفت: اخوان تویی؟ گنجشک گفت: منم گنجشک. مورچه لای در را باز کرد و گنجشک را در حال نزار دید و گفت: آخی دوست من، یادت هست چقدر در باب آینده نگری با تو حرف زدم؟ یادت هست تو همواره از طرز فکر دم غنیمت شمری دفاع می‌کردی. گنجشک گفت: دوست من، یک چیزی بده بخورم جان بگیرم تا در ادامه در این باب گفتگو کنیم. مورچه گفت: ما با هم دوستیم و من نیز بسیار بیش از مصرف خودم آذوقه ذخیره کرده ام و به تو خواهم داد.

به این ترتیب مورچه گنجشک را به خانه خود برد و از غلاتی که ذخیره کرده بود به او داد و او را سیر کرد. آن‌ها سپس به بحث و تبادل نظر پرداختند و پس از ساعت‌ها بحث و تبادل نظر تفاهمی بلندمدت امضا کردند که طی آن مورچه بر اساس تفکر آینده نگری کار کند و آذوقه ذخیره کند و گنجشک نیز بر اساس دیدگاه لحظه را دریاب، بخورد و دم را غنیمت بشمارد و زمستان‌ها مهمان مورچه باشد. آن‌ها بر اساس این تفاهم سال‌های سال با لذت و خوشی و بهروزی و شادکامی در کنار هم زندگی کردند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->