به گزارش شهرآرانیوز، نخستین نشست علمی سمپوزیوم ارتباطات زیارت با عنوان «زیارت و ارتباطات میان فرهنگی» با حضور جمعی از اساتید و پژوهشگران حوزه زیارت در بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد.
در ابتدای این نشست علمی که با دبیری علمی حجت الاسلام دکتر «علی الهی خراسانی» برگزار شد، «محمد نصراوی» از پژوهشگران حوزه زیارت به ارائه مباحثی با موضوع «زیارت پژوهی در آکادمیهای دنیا» پرداخت.
نصراوی گفت: در مطالعه کارکردهای زیارت به عنوان فرآیندی انسان شناختی، ۲ رویکرد «مطالعات فرقه گرایانه» و «مطالعه کارکرد گرایانه» به زیارت وجود دارد.
وی افزود: علاوه بر این، مطالعه متون زیارتی با عنوان «زیارتنامه ها» و کارکردهای ارتباطی و گفتمان سازی این زیارتنامهها را فراموش کرده ایم.
نصراوی خاطرنشان کرد: جهان شیعی خودش را در چارچوب امام میشناسد و زیارتنامه را باید با موضوعیت انسان شناختی بخوانیم.
در ادامه، حجت الاسلام والمسلمین دکتر «محمد مسجدجامعی» عضو هیئت علمی دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه و سفیر سابق ایران در کشورهای واتیکان و مغرب، با اشاره به اهمیت موضوع زیارت خاطرنشان کرد: طی سالهای اخیر، با وجود آن که شاهد رشد بی دینی در تمام دنیا هستیم، از سوی دیگر و علیرغم این رشد سریع، شاهد رشد مراجعه به زیارتگاهها هستیم و میزان زائران در بخشهای مختلف زیارتی افزایش پیدا کرده است.
وی افزود: بخش قابل توجهی از گرایش به زیارتگاهها به دلیل توجه به آداب و رسوم و مناسک است و جاذبه مناسک در این میان موضوعیت دارد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود، میراث فرهنگی و تاریخی موجود در حرم مطهر رضوی را بی نظیر دانست و گفت: آستان قدس رضوی، غنیترین و پرترددترین و متنوعترین و وسیعترین زیارتگاه حال حاضر است و جایی مانند حرم مطهر رضوی که در کنار زیارت شبانه روزی، مجموعهای موارد متعددی در آن مراعات شده، وجود ندارد. از سوی دیگر، در حرم مطهر رضوی یک تاریخ معماری، هنر و خوشنویسی وجود دارد.
دیگر سخنران این نشست، دکتر «احد فرامرز قراملکی» مدیر عامل بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی و استاد گروه فلسفه و کلام دانشگاه تهران بود که سخنان خود را در باب «خصلت فرهنگ شدگی زیارت» بیان کرد.
فرامرز قراملکی خاطرنشان کرد: زیارت به مثابه ارتباط، سفر و سلوک، عبادت، مراقبت، دیدار دوستدار است. از سوی دیگر، زیارت دیدار است که خاموش هم نیست. حتی اگر زائر در سکوت باشد.
وی افزود: در زیارت یک ارتباط ۴ وجهی به هم تنیده بین ارتباط قدسی، ارتباط درون شخصی، ارتباط برون شخصی و ارتباط برون شخصی وجود دارد که «هم سرنوشتی» پیدا میکنند. از سوی دیگر، لایههای باور و معرفت، هیجان و احساسات، هنجاری، مناسکی و تجربهای را در زیارت میتوان دید که همه این لایهها خصلت «عمومی شوندگی» دارند.
فرامرز قراملکی در ادامه گفت: از سوی دیگر، زیارت خصلت «انسجام بخشی» دارد و پیوندی بین افراد ایجاد میکند که میتواند بین آنها یک هویت و جریان اجتماعی ایجاد کند. در نتیجه زیارت میل به «فرهنگ شدن» نیز وجود دارد.
وی تاکید کرد: گفتگوی فرهنگی برآمده از زیارت با سایر فرهنگهای برآمده از زیارت، راه تفاهم و انسجام و کنار آمدن نیست. بلکه عین «فهم» است و ما به این فهم نیاز داریم. در غیر این صورت زیارت تبدیل به جنگ میشود.