آیت‌الله علم‌الهدی: اباالفضل‌العباس (ع) صاحب بصیرت نافذ بود | ایمان رسوخ‌ناپذیر در تراز شخصیت قمر بنی‌هاشم (ع)

به گزارش شهرآرانیوز، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در آیین سخنرانی و مقتل خوانی ظهر روز تاسوعا که در رواق امام خمینی (ره) حرم مطهر رضوی برگزار شد، در تشریح خصوصیات اخلاقی و ویژگی‌های عرفانی حضرت اباالفضل العباس (ع) اظهار کرد: مسئله معرفت‎شناسی از جمله ضرورت‌هایی است که باید همچون یک تراز در هر مطالعه تاریخی پیش روی ما قرار داشته باشد. اگر معرفت‌شناسی برای ما در اولویت امور باشد، آن‌گاه درک می‌کنیم که وجود اقدس اباالفضل العباس (س) منحصر در یک مرد جنگی و چهره‌ای مختص واقعه عاشورا نبود و ابعاد شخصیتی او بسیار فراتر از این مصادیق محسوب می‌شد.
وی افزود: وجود اقدس امام صادق (ع) در حدیثی می‌فرماید «کانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِىٍّ نافِذَ البَصیرَةِ صٌلبَ الإِیمانِ جاهَدَ مَعَ أبى عَبدِ اللّه ِ وأبلی بَلاءً حَسَناً ومَضی شَهیدا» یعنی عموی ما عباس بن علی (س) بصیرتی نافذ و ایمانی مستحکم داشت که در جهاد همراه با حضرت سیدالشهدا (ع)، در معرض ابتلائات و امتحانات خاص قرار گرفت تا اینکه به شهادت رسید.

اباالفضل (ع)، فقیه زمانه خود بود

امام جمعه مشهد خاطرنشان کرد: متأسفانه حقیقت این است که ما در عرصه معرفت‌شناسی اهل‌بیت (ع) کوتاهی کردیم؛ تا جایی که بسیاری از ما، تنها خصایصی که از حضرت اباالفضل (س) می‌شناسیم، منحصر در شجاعت، سینه ستبر، بازوی پهن، قد بلند و چهره زیبای اوست درحالی‌که انحصار شخصیت قمر بنی‌هاشم در این خصایص، نه‌تن‌ها معرفت نیست بلکه جسارتی به ساحت مقدس حضرت محسوب می‌شود، زیرا افزون بر این خصایص، قاضی ابویوسف که یکی عالم اهل سنت در زمان هارون‌الرشید بود، درباره قمر بنی‌هاشم می‌گوید «کانَ عَباس بنِ عَلی مِن فُقَهاءِ بنی‌هاشم» یعنی عباس بن علی از فقیهان بنی‌هاشم بود و هم‌چنین عبدالله مامقانی نویسنده کتاب گران‌قدر تَنقیحُ المقال هم که یک عالم شیعه است، می‌گوید «کانَ اَباالفَضلِ العَباس عَلیهِ السَّلام مِن فُقَهاءِ اَولادِ الاَئِمَّه» یعنی در میان فرزندان اهل‌بیت (ع)، اباالفضل العباس از جمله فقهای شاخص بوده است.

در ادامه حتما بخوانید مشهدالرضا(ع)؛ غرق در ماتم و عزای سقای دشت کربلا | عزاداران و هیئت‌های مذهبی در خیابان‌های اطراف حرم مطهر رضوی به سوگ علمدار کربلا نشستند + فیلم

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی در تبیین دو ویژگی بارز حضرت اباالفضل (س) گفت: ویژگی بارز اباالفضل العباس (س) یکی در وابستگی به مقام ولایت و امامت امام زمان خود و دیگری علم، دانش، فهم و بصیرت او بود؛ تا جایی که حتی دیانت او در خدمت ولایتمداری و وابستگی‌اش به امام زمانش قرار داشت و به همین خاطر، وقتی امام صادق (ع) بنای توصیف جایگاه والای قمر بنی‌هاشم را دارد، او را «نافِذَ البَصیرَه» می‌دانند؛ یعنی کسی که در بینش خود نسبت به امام زمانش رویه ارادی داشت.

وی تأکید کرد: با این حال، در میان شهدای کربلا تنها قمر بنی‌هاشم است که «نافِذ البَصیرَه» خوانده شده و جمعی از مفسران، این صفت را حتی از صفات حضرت سیدالشهدا (ع) دانسته‌اند که نشان می‌دهد شخصیت قمر بنی‌هاشم به حدی از تعالی نفسانی و روحانی رسیده بود که صفتی از وجود باکرامت یک معصوم به او اطلاق می‌شد.

تجلی قاطع‌ترین اراده‌ها در وجود قمر بنی‌هاشم

امام جمعه مشهد با اشاره به خطبه ۱۰۵ نهج‌البلاغه گفت: وجود مقدس امیرمؤمنان (ع) در نهج‌البلاغه می‌فرماید «اِنَّ اَبصَرَ الاَیصار ما نَفَذَ فی الخیرِ طَرفُهُ» یعنی بیناترین چشم‌ها از آنِ کسی است که در امور خیر نظر داشته باشد. اباالفضل العباس (ع) این‌گونه بود و اطلاق صفت نافذ البصیره به او به این خاطر بود که پیش از انجام کاری، در همه جوانب خیر آن کاوش می‌کرد و برای به ثمررساندن عملی، صاحب قاطع‌ترین اراده‌ها بود، اما این اراده قمر بنی‌هاشم در حمایت از حضرت سیدالشهدا (ع) به خاطر غیرت عشیره‌ای و حتی پیوند برادری نبود بلکه به این خاطر بود که اباالفضل العباس (س) با بصیرت نافذ خود می‌دانست که مسیر کمال عبودیت و دستیابی به عالی‌ترین درجات معنویت اخروی در گرو پیروی از امام حسین (ع) است.

وی ابراز کرد: در سایه همین ولایتمداری بود که امام سجاد (ع) درباره قمر بنی‌هاشم فرمود «اِنَّ لِلعَبّاسِ عِندَ اللَّهِ تَبارَکَ وَ تَعالی مَنزِلَةً یَغبِطُهُ بِها جَمِیعُ الشُّهَداءِ یَومَ القِیامَة» یعنی عباس بن علی (س) نزد پروردگار عالم جایگاهی دارد که در قیامت حتی شهدا به آن غبطه می‌خورند.

آیت‌الله علم‌الهدی در تبیین شاخصه‌های دیگر شخصیت حضرت اباالفضل العباس (س) اظهار کرد: امام صادق (ع) درباره عمویشان قمر بنی‌هاشم، او را «صٌلبَ الإِیمان» خطاب می‌کنند یعنی کسی که ایمان مستحکم و رسوخ ناپذیر داشت و برخلاف بسیاری از افراد که از پول‌پرستی گرفته تا قدرت‌طلبی و حتی علاقه به همسر و فرزند بر ایمان آن‌ها اثرگذار است، بنا به فرموده امام صادق (ع) هیچ موضوعی نمی‌توانست به ایمان اباالفضل العباس (ع) خدشه‌ای وارد کند.