زمان برگزاری کنکور سراسری ۱۴۰۴ اعلام شد تلاش‌های ماندگار استاد باقرزاده در توسعه دانشگاه فردوسی و رفاه دانشجویان اختصاص ۲.۲ هزار میلیارد تومان برای تکمیل طرح‌های نیمه‌تمام سیستان و بلوچستان آخرین اخبار از تأثیر معدل در کنکور توصیه‌هایی برای محافظت در برابر آلودگی هوا واژگونی خودرو در بولوار وکیل‌آباد مشهد بدون مصدوم و محبوس تنها نشانه پوکی استخوان «شکستگی» است ستاد حقوق بشر به تصویب قطعنامه پیشنهادی کانادا علیه ایران اعتراض کرد اختلافات مالی بین ۳ دوست در تهران منجر به قتل شد شمارش معکوس برای روشن‌شدن تنور نانوایی در محله عمار یاسر مشهد اعترافات مردی که همسرش را با کلنگ در مشهد به قتل رساند + عکس پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی (پنجشنبه، یکم آذر ۱۴۰۳) | تداوم بارش باران در غالب نقاط استان نگرانی وزیر بهداشت از روند نزولی زادوولد در کشور | ثبت کمتر از یک میلیون تولد در سال ۱۴۰۳ بازنشستگان تأمین اجتماعی فعلاً بیمه تکمیلی ندارند! (یکم آذر ۱۴۰۳) | لطفاً بیمار نشوید انجام ۱۵۰۰ عمل جراحی برای مجروحان حادثه لبنان در ایران تأکید معاون وزیر نیرو بر ضرورت اعمال مدیریت مصرف آب در مشهد افزایش مرگ‌ومیر ناشی از «هاری» در ایران کمبود برخی تجهیزات پزشکی در مشهد که حیات بیمار را به خطر می ‎اندازد ظفرقندی: موافق درمان رایگان سالمندان بالای ۶۵ سال نیستم رمزگشایی از صد‌ها پرونده سرقت در روزهای اخیر | دستگیری ۳۴۱ سارق، کلاهبردار و مالخر اهمیت سرمایه‌گذاری در تحقیقات و فناوری برای رشد علمی ایران| چرا جایگاه علمی‌مان را از دست دادیم؟ ثبت‌نام وام شهریه دانشجویان آغاز شد (یکم آذر ۱۴۰۳) وزیر بهداشت: زیرساخت افزایش ظرفیت پزشکی مهیا نشده است | توضیحات آقای وزیر برای جلوگیری از مهاجرت واکنش کمیسیون اجتماعی مجلس به ابطال بخش غیرقانونی آیین‌نامه متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان اشراف اطلاعاتی، زیرساخت فرایند موفقیت‌های عملیات انتظامی و توسعه امنیت اجتماعی است زمین لرزه نسبتا شدید در برازجان استان بوشهر (یکم آذر ۱۴۰۳) تأثیر قابل‌توجه ارتباط با دوستان بر بهبود سلامت روان ورود سامانه بارشی جدید به کشور از روز دوشنبه (۵ آذر ۱۴۰۳) کاهش افسردگی با خوردن ماهی برخی دارو‌های دیابت می‌توانند آسم را مهار کنند
سرخط خبرها

یک سلام ساده

  • کد خبر: ۱۹۰۴۹۸
  • ۰۲ آبان ۱۴۰۲ - ۱۰:۲۵
یک سلام ساده
تقریبا هر روز صبح اول وقت داخل پارک می‌آید، قدم می‌زند و  روزنامه می‌خواند. تمیزی، وقار، کلاس و صفای این پیرمرد را خیلی دوست دارم.

آرام و باوقار قدم برمی دارد. سرش پایین است. چند قدمی که عصازنان حرکت می‌کند، سرش را بالا می‌آورد، نگاهی به جلو و مسیر پیش رو می‌اندازد و دوباره سرش را پایین می‌اندازد و به راهش ادامه می‌دهد.

زیر لب زمزمه می‌کند؛ گاه شعر، گاه ذکر، گاه هم دعا برای عزیزانش. با وجود وزن و وقاری که دارد، همه وجودش گویی لرزشی آرام دارد که قدرت تندراه رفتن و تعادل بدون عصا را  از او می‌گیرد؛ اما باکی ندارد، چون به خوبی می‌داند این سرنوشت محتوم همه انسان هاست. انگار خسته شده است. به اولین نیمکتی که‌ می‌رسد، دستش را‌ می‌گیرد و به آرامی روی آن می‌نشیند. ابتدا گوشی تلفن همراهش را درمی آورد. فکر نمی‌کنم به  جز اعلان ساعت روی گوشی دنبال چیز دیگری باشد.

آن را  داخل جیبش می‌گذارد، عینکش را  عوض می‌کند و  روزنامه اش را باز‌ می‌کند و‌ می‌خواند. تقریبا هر روز صبح اول وقت داخل پارک می‌آید، قدم می‌زند و روزنامه می‌خواند. تمیزی، وقار، کلاس و صفای این پیرمرد را خیلی دوست دارم. خودم را به او رساندم و سلام کردم. گفت: به به، دوست سحرخیز من! خدا خیرت بدهد که هوای ما را داری، عاقبت به خیر شوی جوان، روزگار وفق مراد تو باشد و.... خدای من! این پیرمرد برای یک سلام ساده چه محبتی به من می‌کند!

انگشت عصا

آری دقیقا همین گونه است. کهن سالان و بزرگوارانی که در روز‌ها و سال‌های پایانی عمرشان قرار دارند و همچنان منشأ برکت و رحمت هستند. آن‌ها دیگر «آرد خود را ریخته و الک خود را آویخته اند» و دیگر به جز «سلامتی، آرامش و آبرو» هیچ چیز دنیا برایشان اهمیت ندارد. حال دیگر نوبت فرزندانشان است که همه آنچه را از زندگی به خاطر «حمایت و برکت» والدین و بزرگ تر‌های خود به دست آورده اند، قدر بدانند و در قبال آن‌ها قدرشناسی، تواضع و توجه نشان دهند.

به راستی چه زیباست نعمت قدردانی و قدرشناسی. بیدل دهلوی به زیبایی این گونه می‌سراید: «به انگشت عصا هر دم اشارت می‌کند پیری / که مرگ اینجاست یا اینجاست یا اینجاست یا اینجاست.»، اما چه سود که گذر سریع زمان را از یاد می‌بریم و همواره غفلت و فراموش می‌کنیم برابر بزرگ تر‌ها و والدین خویش چه وظایفی برعهده داریم، به ویژه اکنون در وضعیت پنجره جمعیتی کشور که به گونه‌ای به سرعت به سوی پیری حرکت می‌کنیم، شاید نیازمند آن باشیم که بیش از هر زمان دیگری نسبت به این موضوع آگاه و حساس باشیم و در مسیر حمایت، توجه، محبت و امیدبخشی به موسپیدان و سالمندان جامعه به ویژه آن‌هایی که به ما نزدیک ترند و بر گردن ما حق دارند، تلاش کنیم.

موی سپید

باور کنید بالاتر از سیاهی هم رنگ دیگری هست و آن «موی سفید» پدران و مادرانی است که همه عمر خویش را در راه قدکشیدن، تربیت و رفاه فرزندانشان صرف کرده اند و اکنون بعد از چند دهه زندگی سخت، آبرومندانه و عزتمندانه، فقط و فقط دل خوشی شان محبت، توجه و حمایت کسانی است که بی محابا برایشان فداکاری کرده اند.

پس اکنون نوبت شماست که سراغ آن‌ها بروید، برابرشان متواضعانه بنشینید و در دل به خود تذکر بدهید و این گونه سخن بگویید: پدرم، مادرم! بر دستانت بوسه می‌زنم اکنون که جبر روزگار بر چهره ات چین وچروک نشانده و گرد پیری بر صورتت پاشیده است. دست تو را‌ می‌بوسم اکنون که در سن بازنشستگی قرار داری، ولی همچون جوانی باانگیزه تلاش می‌کنی. مرا ببخشید اگر دغدغه‌های شما را‌ نمی‌شناسم. مرا حلال کنید اگر دغدغه‌های شما را‌ می‌شناسم، ولی کاری از دستم برنمی آید. می‌دانم برای شما که سال‌ها گره‌های زیادی را در زندگی مردم گشوده اید، سخت است تنهایی و نشستن بر نیمکت‌های بیکاری پارک‌ها و نگریستن به دوردست ها.

بعد تا‌ می‌توانید دور سرشان بچرخید، به آن‌ها کمک کنید، باری از روی دوششان بردارید و فراموش نکنید خدمتگزاری به والدین بالاترین جایگاه و مقام دنیاست؛ «موی سپید خندد بر آن کسی که گوید / بالاتر از سیاهی رنگ دگر نباشد.»

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->