مردی با عبای نسکافه‌ای حضور در حرم به ما آرامش می‌دهد فضایل حضرت زهرا (س) در روایاتی از امام رضا (ع) | مادری که نورش برتر از ماه بود مشهدالرضا(ع)، میزبان دومین یادواره ملی شهدای دانشجوی مدافع امنیت آیین بزرگداشت حجت‌الاسلام راشد یزدی در مشهد برگزار شد (۲۳ آبان ۱۴۰۳) | «خطیب اخلاق و انقلاب» رونمایی از کتاب «لیلی منم» در حرم مطهر امام رضا(ع) ویدئو | سیاه‌پوش‌شدن حرم حضرت معصومه(س) رویداد هنری «پرچم بر زمین نمی‌افتد» در مشهد آغاز شد | پرچم مقاومت در دست هنرمندان خوش خرامان می‌روی‌ ای جان جان بی من مرو | یادی از «حسین هریری»، شهید مشهدی مدافع حرم دین و برادر بزرگ‌تری به نام «اخلاق» مادرانگی به سبک یاس نبی (س) | گفتگویی درباره تربیت صحیح فرزند افزایش ۴۵ هزار مترمربعی فضای زیارتی حرم امام‌رضا(ع) | پروژه رواق امیرالمؤمنین(ع) تا پایان سال ۱۴۰۴ به بهره‌برداری می‌رسد ماجرای توسل شهید حسن طهرانی مقدم به امام رضا (ع) انتشار ۴۰ اثر پژوهشی در حوزه تخصصی مطالعات اجتماعی اعتاب مقدس توسط بنیاد پژوهش‌های اسلامی برگزاری مراسم دهه اول فاطمیه در مسجد دانشگاه علوم اسلامی رضوی عزم راسخ انسانی مومن | یادی از سردار شهید حسن طهرانی مقدم، پدر موشکی ایران مدیرکل تبلیغات اسلامی خراسان رضوی: جهاد تبیین مقدمه امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر است اجتماع مردمی «بیعت با نصرالله» در حرم امام‌رضا (ع) برگزار شد مروری بر فعالیت‌های اجتماعی زنان در صدر اسلام | زنانی که الگو هستند لزوم توجه ویژه کشور‌های اسلامی به تحولات منطقه‌ و دفاع از کرامت انسانی
سرخط خبرها

دِینی که به گردنت است

  • کد خبر: ۲۰۵۱۰۵
  • ۱۹ دی ۱۴۰۲ - ۱۴:۲۲
دِینی که به گردنت است
ضایع کردن حقوق مردم، گناهی نابخشودنی است و تا آن‌ها راضی نشوند، خدا هم انسان را نخواهد بخشید.

«مشغول‌الذمه» از اصطلاحات عربی است که به فارسی راه پیدا کرده است و درباره کسی به‌کار می‌رود که تعهد خود را به‌جای نیاورده یا دِین خود را نپرداخته باشد. قدیمی‌ها و بزرگ‌تر‌های ما که حلال و حرام را بیشتر می‌شناختند و مراقبت از حق و سهم مردم را بر خود، خانواده و نزدیکانشان واجب می‌دانستند، از این واژه زیاد استفاده می‌کردند تا تذکر بدهند که عمر دنیا کوتاه است و به‌زودی انسان باید در دادگاه الهی، پاسخگوی رفتار و گفتار خود در قبال مردم باشد.

«مدیونی» همچون آواری بر سر انسان فرومی‌ریزد و همه حسناتش را از بین می‌برد و اگر آدمی نتواند یا عامدانه نخواهد دین مردم را بپردازد، روزی فراخواهد رسید که مجبور می‌شود به‌سختی تاوان آن را بپردازد، پس باید قبل از هر اقدامی، تمام جوانب و پیامد‌های آن را بسنجیم تا از روی کبر و غرور، سوءنیت و خشم یا به‌خاطر منافع و مصالح خویش، حقوق دیگران را ضایع نکنیم یا اینکه برخود واجب بدانیم قبل از سخن گفتن به‌اصطلاح زبان خود را دور دهان بچرخانیم، کمی درنگ کنیم و در اثراتی که سخن ما می‌تواند داشته باشد، به‌نیکی اندیشه کنیم تا فردی را آزرده نکند یا حقی ضایع نشود.

گناهی نابخشودنی

ضایع کردن حقوق مردم، گناهی نابخشودنی است و تا آن‌ها راضی نشوند، خدا هم انسان را نخواهد بخشید. به قول مشهور، همه می‌دانند که خداوند بخشنده و مهربان است و بار‌ها و بار‌ها گناه بندگانش را می‌بخشد و نادیده می‌گیرد، اما زمانی که پای حق‌الناس درمیان باشد، تا جلب رضایت مردم، بخششی در کار نخواهد بود. خارج شدن از دِین مردم و جلب رضایت آن‌ها، همیشه هم کار آسانی نیست؛ زیرا در مواقع بسیاری ممکن است اصلا جبران‌پذیر نباشد.

اگر کلام ما آبروی فردی را ببرد یا حقوق مادی او را به‌گونه‌ای ضایع کند که آرامش زندگی یا سلامتی‌اش به خطر بیفتد، این‌ها موضوعات مهمی هستند که شاید هرگز جبران‌پذیر نباشد و تنها با گذشت کردن و فداکاری دیگران، بتوان از آن عبور کرد که بی‌شک کاری مشکل و در برخی مواقع حتی غیرممکن است، پس قبل از هر کاری، مراقبت و وسواس داشتن درباره آنچه بر زبان جاری می‌کنیم یا آنچه انجام می‌دهیم، اهمیت دارد تا براساس آن از وقوع امری که ما را زیر دِین دیگران می‌برد، در امان باشیم؛ به‌خصوص افرادی که مصالح و منافع عموم مردم دراختیار آن‌هاست، باید بیشتر مراقبت کنند؛ مدیری که بیت‌المال را دراختیار دارد، استاد یا معلمی که بخش عظیمی از زمان، آموزش و آینده فرزندان مردم به نحوه عملکرد او بستگی دارد و خلاصه هر فردی در هر مقام و جایگاه، باید در این مسیر به‌صورت ویژه از خود مراقبت کند.

برای آن‌هایی که اعتقاد ندارند

عده‌ای هستند که شاید به زبان نیاورند، اما در دل و قلبشان و در رفتار و گفتارشان به آنچه ذکر شد، اعتقادی ندارند؛ همان ازخدابی‌خبرانی که حقوق مردم را ضایع می‌کنند، بیت‌المال را کابین زنانشان می‌کنند، به کارگران و زیردستان ستم می‌کنند، غش در معامله می‌کنند، قاچاق و کم‌فروشی می‌کنند، ربا‌خوارند یا زبان برنده و تیزی دارند که هیچ‌کسی از دست و زبان آن‌ها در امان نیست و در خیال خام خود می‌پندارند همیشه خر مراد را سوار هستند و به هرگونه‌ای که دلشان خواست، می‌توانند زندگی کنند. اینان بی‌شک روزی پاسخ غفلت، نافرمانی و دهن‌کجی خود به قوانین الهی و حق و سهم مردم را خواهند گرفت.

اگر انسان به خود نیاید و بر خویشتن نظارت و کنترل دقیق و جدی نداشته باشد، در سنین بالاتر که غبار اسب جوانی بر زمین می‌نشیند و آدمی دیگر سرمست و قدرتمند در زمین راه نمی‌رود، به‌یک‌باره به خود خواهد آمد و خواهد دید که پشت‌سرش مردمان بسیاری را آزرده یا حق و سهمشان را به یغما برده یا ضایع کرده است و دیگر نه فرصت و امکاناتی برای جبران دارد نه حتی امکان آن وجود دارد. چه بسیار افرادی که از دنیا می‌روند و دین مردم را بر گردن دارند و هیچ‌کسی از بازماندگان به یادشان نیست یا حتی برای آرامش و آمرزش آن‌ها اقدامی نمی‌کند. پس تا هستید، از خودتان مراقب کنید!

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->