انعطافپذیری یک ویژگی شخصیتی است که در افراد مختلف درجات آن متفاوت است. انعطافپذیری به میزان تجربهپذیری فرد در مقابل محرکات گفته میشود. به زبان سادهتر انعطافپذیری یعنی بدن شما میتواند بهطورکامل در بازه حرکتیاش حرکت کند بدون آنکه درد یا سفتی خاصی متوجه شما شود. درحالیکه حرکات کششی، یکی از اشکال فعالیت ورزشی است که میتواند منجر به افزایش انعطافپذیری شود. حرکات کششی بهمعنای کششدادن هر بخش از بدن است که بهواسطه آن دامنه حرکتی مفصل افزایش بیشتری نسبت به قبل پیدا کند.
اولین عقیده اشتباه این بوده که کشش زمانی درست است که هنگام انجام آن درد شدیدی احساس کنند، درحالیکه دردداشتن با احساس ناراحتی و سختی فرق میکند. ممکن است شما موقع کشش احساس ناراحتی و کمطاقتی کنید، چون عضلات هدف کشیده میشود؛ اما هنگامی که احساس درد کردید، زمانی است که باید کشش را متوقف کنید. زیرا ممکن است باعث آسیبهای جدی مانند رگبهرگشدن یا پیچخوردگی رباط، پارگی عضله و دررفتگی مفصل شود.
شاید زیاد متوجه ضرورت آن نباشید، اما اگر انعطافپذیری بیشتر میخواهید، باید روی تنفستان هم تمرکز کنید. این کار باعث آرامش ذهن و ایجاد شرایط مناسب برای عضله میشود تا بتواند تنشهای خود را آزاد کند، ریلکس باشد و بهتر در حالت کشش قرار بگیرد.
پیش از هرگونه حرکت کششی شدید، با استفاده از دوهای نرم و گامبرداری سریع یا دوچرخهسواری یا پرشهای آرام، خود را گرم کنید. برای افزایش انعطافپذیری، عضلات باید تحت فشار و اضافهبار قرار گیرند یا فراتر از دامنه معمولی وادار به کشش شوند؛ اما نه به حدی که باعث درد و ناراحتی شوند. تنها تا نقطه سفتی یا نقطه مقاومت، عمل کشش را انجام دهید.
از درد نباید غافل شد، چون نشاندهنده نادرستی انجام حرکت است.