به گزارش شهرآرانیوز؛ چند وقت پیش کلنگ ساختمان چهارطبقه خیرساز برای رتقوفتق و درمان بیماران جادهای بیرون شهر مشهد و کنار اورژانس بیمارستان طالقانی بر زمین میخورد. روبان قرمز کلینیک ویژه جدید در سمت دیگر آن بریده میشود تا قولهای مسئولان برای تحقق وعدهها و افزایش سرانه کمبودهای حوزه درمان محقق شود این در شرایطی است که کمبود تجهیزات بیمارستانی و امکانات مورد نیاز نارضایتی برخی بیماران و همراهانشان را به دنبال دارد.
بیمارستان سوانح طالقانی مشهد به عنوان دومین بیمارستان سوانح در خراسانرضوی و نخستین مرکز درمانی امداد جادهای استان، این روزها با گرههایی دستوپنجه نرم میکند؛ از نبود یک دستگاه امآرآی تا نبود همراهسرا برای همراهان بیمار و ساختمان نیمهساز خیرسازی که راهاندازی آن در زمان کمتر، جان دوبارهای به این مرکز درمانی اسمورسمدار میدهد. بازدید سرزده صدای مردم شهرآرا، این بار از تنها مرکز مجهز درمانی شمال شرق کشور است.
از آخرین باری که پا به این بیمارستان گذاشتهام سیزده سال میگذرد. بیمارستان طالقانی شکل و شمایل جدیدی پیدا کرده و بخشهای جدیدی به آن افزوده شده است. نونواری از سر و رویش میبارد و جاده صاف وتر و تمیز و آسفالت مقابل بیمارستان ظاهری خوب از این بیمارستان را به تصویر میکشد.
یکی از کارکنان آن اطلاعات دقیقی از بخشهای مختلف آن دارد: هشت بخش بستری و بیش از دویست تخت فعال شبانهروزی در حال خدمت به زائران و مجاوران هستند. البته آمار پذیرش مجروحان حوادث جادهای در این مرکز بیش از دیگر بیماران است.
در کلینیک ویژه این مرکز درمانی، ازدحام جمعیت به چشم میآید. پزشکان متخصص، بیمار را آن هم با ثبت نوبت اینترنتی پذیرش میکنند. شافعی، یکی از بیماران میگوید: تعداد دکترها و متخصصها، کم است. شاید پنج تخصص بیشتر نداشته باشد. در حالی که باید اینجا متخصصهای مختلف حضور داشته باشند. پیشنهادهایش برای حضور پزشک متخصص اطفال و زنان است. این زن جوان ادامه میدهد: اگر هیچ تخصصی را نمیتوانند به این مرکز اضافه کنند حداقل این دو تخصص را به مجموعه متخصصانشان بیفزایند.
حرفهای همراهیان بیمار که در محوطه بیمارستان نشستهاند، متفاوت است.
سرگزی، یکی از آنها که از گلبهار مریضش را به این مرکز برای مداوا آورده است. میگوید: بوفه بسته است و از آبجوش خبری نیست. سمیعی، یکی دیگر از بیماران است. او میگوید: چند باری که به این بیمارستان مراجعه کردهام، دستگاه سیتیاسکن مشکلدار بود. در ضمن همین ساختمان سیمانی عریض و طویل چرا این همه مدت بدون استفاده مانده است؟ اگر این ساختمان زودتر سروسامان بگیرد قطعا امکانات نیز اضافه میشود.
بیماری که اهل شهرستان قوچان است نبود همراهسرا را مشکل اصلی این بیمارستان سوانح میداند و میگوید: جایی برای خوابیدن همراهان بیمار وجود ندارد و همه همراهان باید شب را در ماشین بخوابند؟
سعیده صباغ سجادیه، رئیس بیمارستان سوانح طالقانی است. او در مورد تعداد کم پزشکان به شهرآرا اینطور پاسخ میدهد: با توجه به اینکه اولویت بیمارستان بیماران سانحه دیده است، تخصصهای مرتبط با سوانح را باید در این بیمارستان داشته باشیم. در واقع باید تخصصی که در کلینیک خدمات ارائه میدهد در پروانه بیمارستان درج شده باشد؛ بنابراین ما هر تخصصی را نمیتوانیم در کلینیک تخصصی داشته باشیم.
رئیس بیمارستان سوانح طالقانی ادامه میدهد: تخصصهای مرتبط را در کلینیک ویژه کاملا داریم، ارتوپد یکی از تخصصهای پرمراجعهکننده ماست و ما هر روز مراجعهکنندههایی داریم. جراح عمومی، قلب، داخلی، پوست، پزشکی قانونی و مسمومیت دیگر تخصصهایی است که بیمارستان مجوز حضور آنها را دارد.
صباغ در ادامه میافزاید: قبول داریم که بیمارستان باید در زمینههای تخصصی توسعه پیدا کند. به عنوان مثال اگر جراح اعصاب، بتواند بیماران را ویزیت کند خوب است، اما واقعیت این است که تعداد جراحان اعصاب، کم است و همان تعداد موجود در اتاق عمل مشغول جراحی و مداوای بیماران هستند. از طرفی معمولا بیمار ویزیتی در این زمینه نداریم، زیرا پیشبینی تخصصهای لحاظ شده بر اساس نوبتهای ثبتنامی سایت است.
رئیس بیمارستان سوانح طالقانی با بیان اینکه کلینیک روانپزشکی فعال است و خدمات خوبی به بیماران ارائه میدهد، میگوید: برخی تخصصهای موجود در کلینیک در مقایسه با سال گذشته حدود ۳۰، ۴۰ درصد افزایش پیدا کرده است، به عنوان مثال سال گذشته پوست و روانپزشکی نداشتیم، اما امسال افزوده شدهاند.
رئیس بیمارستان طالقانی خبر راهاندازی کلینیک تخصصی دیگری را هم میدهد و میافزاید: کلینیک دیابت به زودی راهاندازی میشود و مجوزهای لازم آن دریافت شده است. پروانه بهرهبرداری آن تأیید بشود، حدود یک ماه آینده افتتاح میشود.
ساختمان خیرساز موضوع دیگری است که صباغ در مورد آن توضیح میدهد: با راهاندازی این ساختمان خیرساز چهارطبقه، قرار است اورژانس گسترش پیدا کند. بخش اورژانس طالقانی، بسیار کوچک است و بیشترین مراجعه را دارد. بخشهای قلب، CCU و داخلی و جراحی به این مجموعه خیرساز اضافه میشود.
رئیس این مرکز درمانی درباره زمان راهاندازی این مجموعه با زیربنای ۳ هزارو ۵۰۰ مترمربع نیز بیان میکند: خیر به تعهداتش عمل کرده و ۵۰ درصد نیز پیشرفت فیزیکی داشته است. اما نیم دیگر آن بعید است که به این زودی به پایان برسد. به شدت پیگیر هستیم که از طریق دانشگاه علوم پزشکی، وزارتخانه مربوط، اورژانس کل کشور و خیران کارها پیش برود، به عنوان مثال لولهکشیهای ساختمان انجام شده است. نما و پنجرههایش که حدود سه چهار ماه زمان نیاز دارد در حال انجام است.
خرابی دستگاه سیتی اسکن مسئله دیگری است که رئیس این مجموعه درمانی در مورد آن توضیحاتی ارائه میدهد: دو عدد دستگاه سیتی اسکن داریم اگر یکی از این دستگاهها خراب شود دستگاه دیگر کار میکند تاکنون مورد خرابی گزارش نشده است. ممکن است برای اینکه دستگاه استراحت کند و حداکثر کارایی را داشته باشد، یک دستگاه را به صورت موقت بخوابانیم، اما این اقدام صدمهای به بیماران وارد نمیکند و خدمات قطع نشود.
ایجاد همراهسرا برای همراهان بیماران، دغدغه جدی صباغ نیز هست و آنطور که بیان میکند پیگیریهایی نیز انجام داده است. او در این باره میگوید: بیمارستان زمین کافی دارد، اما اینکه به این منظور اتفاقی بیفتد نیز به دانشگاه علوم پزشکی و آستان قدس، پیشنهادش را دادهایم که زائرسرا و همراهسرا بسازند. قطعا از محل هزینه دارو و سرم بیمار نمیتوان همراهسرا ساخت.
به گفته صباغ، از سوی دیگر شهرداری امکانات خوبی را در مقابل بیمارستان ایجاد کرده است و در این راستا سرویس بهداشتی و آلاچیقهایی که مناسب همراهان بیمار و تسکین دهنده درد و آلام آن ها باشد ایجاد کرده است، اما آنچه که مسلم است این مرکز درمانی برای خواب شب همراهان نیاز به همراهسرا دارد.
او همچنین درباره تعطیلی بوفه نیز میگوید: بوفه تعطیل نیست. فقط یک روز متصدی قبلی با نفر جدیدی که قرار بود عهدهدار امور بوفه و خدمات به همراهان بیماران شود، جابهجا شدند و پس از آن بلافاصله دوباره بوفه روبهراه شد. بوفه نیز در اختیار بخش خصوصی است و از طریق مزایده به صورت سالانه واگذار میشود.
«بیمارستان جایی برای جذب خیر دارد و شورای مشارکتهای مردمی نیز داریم که در فرمانداری مشهد ثبت شده و قانونی است.» رئیس بیمارستان طالقانی با بیان این نکته میافزاید: کمبود اصلی بیمارستان در حال حاضر، یک دستگاه امآرآی است و نیاز جدی به کمکهای خیران داریم؛ زیرا مجبوریم بیماری را که نیاز به امآرآی دارد سوار آمبولانس کنیم و به مراکز درمانی داخل شهر منتقل کنیم.