آیت‌الله علم‌الهدی: «دِل» منشأ و مبدأ تمام رفتار‌های انسان است | توصیه امام علی (ع) به «زنده بودن دل»

به گزارش شهرآرانیوز، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی روز پنجشنبه در نخستین نشست طرح بصیرت افزایی سپاه پاسداران که در دفتر نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی برگزار شد، اظهار کرد: در آموزش اخلاق هیچ استادی نیرومندتر از حضرت علی (ع) نیست، بنابراین شایسته است برای درس اخلاق در محضر ولایت مولا زانو بزنیم و مبانی اخلاق را از ایشان درخواست کنیم.

وی افزود: با بیان اینکه ما اخلاق را برای اصلاح رفتار خود لازم داریم، ابراز کرد: به همین منظور باید روی بحث‌های رفتاری اخلاق مانند صبر، بردباری، سخاوت و ... تمرکز کنیم که به‌عنوان یک بنده خوب خدا جریان رفتاری ما بایستی چگونه باشد. 

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی ادامه داد: حضرت علی (ع) در وصیت خود به امام حسن (ع) می‌فرمایند «پسرکم، دل تو با موعظه زنده کن»؛ زنده کردن دل به‌عنوان یک اصل اخلاقی اولین مسئله‌ای است که ایشان با امام مجتبی (ع) در میان می‌گذارند.

در ادامه حتما بخوانید آیت‌الله علم‌الهدی: صاحبان و سرمایه‌های اصلی انقلاب اسلامی خانواده‌های شهدا هستند

علم‌الهدی اضافه کرد: تمام تفاوتی که یک انسان موفق در زندگی خود با یک فرد شکست‌خورده دارد، در همین زنده‌بودن دل است و یا تمام تفاوتی که یک انسان مؤمن، متدین، عابد، زاهد و دلداده حق که تا مرز جان دادن در مسیر عبودیت حرکت می‌کند با انسان کافر، مرتد و معاند دارد نیز در همین «زنده‌بودن دل» است.

وی با اشاره به آغاز هفته بسیج خاطرنشان کرد: مسئله‌ای که در بسیج به‌عنوان یک اصل مطرح است، همین زنده‌بودن دل است، امام خمینی (ره) در مورد بسیج دو کلام دارند که در یکی از آنها ماهیت بسیج و در کلام دیگر اوج عظمت بسیج را مشخص می‌کنند.

عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه امام خمینی (ره) بسیج را لشگر مخلص خدا معرفی کردند، تصریح کرد: لشگر مخلص یعنی شما هر چیزی که نیاز به سرمایه‌گذاری تا پای جان و مجاهدت دارد را می‌توانید در بسیج پیدا کنید.

وی با اشاره به اینکه کسی که دلی زنده دارد به فکر مقام، درجه و جایگاه اجتماعی و سیاسی نیست، دل‌زنده تنها برای خدا کار می‌کند، تأکید کرد: امام خمینی (ره) در بیان اوج عظمت بسیج می‌فرماید که «خدایا مرا با بسیجیان محشور بفرما».

علم‌الهدی منشأ و مبدأ تمام رفتار‌های انسان را «دِل» او دانست و اضافه کرد: ببینید عزیزان امیرالمؤمنین (ع) ابتدا در مورد قلب و نه عقل سخن گفتند، زیرا ما در فکر خودمان هر تصمیمی می‌گیریم تابع دِل ما است، تمام رفتار ما با اراده صورت می‌گیرد، چرا ما برای انجام کار اراده می‌کنیم، زیرا اراده مبتنی بر «خواست» است و دِل کانون «خواسته‌ها» می‌باشد.

وی با بیان اینکه اگر بنا شد در کانون خواسته‌های ما خداوند قرار گرفت، دل‌زنده می‌شود، تصریح کرد: اگر کانون این خواسته‌ها درست شد، غیر از خدا چیزی نمی‌خواهیم و عقل، اعضا و جوارح ما نیز به دنبال اصول اخلاقی می‌رود.

امام‌جمعه مشهد مقدس گفت: خداوند متعال در سوره مبارکه طه می‌فرماید «ما با آدم عهدی بستیم و او عهد را فراموش کرد، برای او تصمیم محکمی نیافتیم که مطابق عهد ما عمل کند» و در سوره بقره می‌فرماید «آدم از خدا ابتدا کلماتی را تلقی کرد، بعد توبه کرد، خداوند توبه او را پذیرفت».

وی با اشاره به تفاوت «خواستن» و «انجام ندادن» ابراز کرد: وقتی این دو آیه را کنار هم بگذاریم، این سؤال مطرح می‌شود که انسان چه عهدی را با خدا بسته بود و فراموش کرد، آن عهد این بود که هرچه من نمی‌خواهم تو هم نخواه و هرچه را می‌خواهم تو نیز بخواه.

علم‌الهدی عنوان کرد: وقتی آدم از میوه آن درخت خورد، از بهشت رانده شد و تا ۲۰۰ سال در دشت و دریا سرگردان بود که چه شد، سپس خداوند به او پنج کلمه (به معنای حقیقت بزرگ) را نشان داد که با آنها آدم فهمید چه اشتباهی کرده است و توبه کرد.