آیت‌الله علم‌الهدی: مبارزه با طاغوت، بزرگترین رسالت امام موسی بن جعفر(ع) بود

به گزارش شهرآرانیوز، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در مراسم عزاداری شهادت امام موسی بن جعفر (ع) که در حرم مطهر رضوی برگزار شد، ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت جانکاه امام هفتم (ع) اظهار کرد: بزرگ‌ترین سعادت نصیب شما عزیزان شده است که در حرم امام رضا (ع) عزای پدر مظلوم ایشان را اقامه کردید و با اشک‌های خود مظلومیت امام موسی بن جعفر (ع) را به امام هشتم (ع) نشان دادید.

وی افزود: امام موسی بن جعفر (ع) در میان تمام ائمه (ع) به لقب باب‌الحوائج شناخته شده‌اند و توسل به ایشان در برآورده شدن حاجات مؤثر است. در این محفل عزاداری، ان‌شاءالله شما برادران و خواهران با توسل به این امام همام، به تمامی خواسته‌ها و حاجات خود دست خواهید یافت.

مبارزه با طاغوت در اندیشه امام موسی بن جعفر (ع)

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی با بیان اینکه حاکمیت طاغوت فساد را در جامعه ترویج می‌دهد، افزود: پیامبران در هر امتی برای دو هدف برانگیخته شدند: نخست، برای تربیت امت و پرستش خداوند، و دوم، برای مبارزه با طاغوت. طاغوت حاکمیتی است که نتیجه آن فساد و حرکت‌های ضد انسانی است.

وی ادامه داد: مبارزه با طاغوت بزرگترین رسالت امام موسی بن جعفر (ع) بود. ایشان در دوران امامت خود با چهار طاغوت از خلفای عباسی مواجه شدند و همیشه در مقابل ظلم و فساد ایستادند.

چهار طاغوت دوران امام موسی بن جعفر (ع)

علم‌الهدی به چهار طاغوت اصلی دوران امام موسی بن جعفر (ع) اشاره کرد و گفت: منصور دوانیقی، مهدی عباسی، هادی عباسی و هارون‌الرشید چهار طاغوتی بودند که امام موسی بن جعفر (ع) در دوران امامت خود با آنها مبارزع کردند. این مبارزه، اولویت اصلی امام هفتم (ع) بود.

وی خاطر نشان کرد: زمانی که منصور دوانیقی امام صادق (ع) را به شهادت رساند، یک نفرت عمومی نسبت به این جنایت در میان امت اسلامی ایجاد شد. منصور، از ترس واکنش مردم، سعی کرد رفتار خود را در قبال شیعیان نرم‌تر کند و امام موسی بن جعفر (ع) را با احترام به بغداد منتقل کرد.

امام جمعه مشهد مقدس همچنین به ظلم بنی‌عباس نسبت به ائمه (ع) اشاره کرد و گفت: بنی‌عباس و بنی‌امیه در سرکوب ائمه مشترک بودند، اما بنی‌عباس ظلم‌های بیشتری مرتکب شدند. آنها سعی کردند ائمه (ع) را در حکومت خود به کار گیرند تا جنایات خود را توجیه کنند. منصور دوانیقی در یک اقدام نمایشی امام موسی بن جعفر (ع) را وادار کرد تا در جلوس نوروزی بنشیند و مردم هدایا را به ایشان تقدیم کنند. امام هفتم (ع) ابتدا به این اقدام اعتراض کرد و گفت که چنین عیدی در اسلام وجود ندارد، اما در نهایت، تمامی هدایا را به ماموران حکومت بخشید و ثابت کرد که این حکومت را نمی‌پذیرد.

در ادامه حتما بخوانید آیت‌الله علم‌الهدی: نقطه مقابل «امید» در زندگی اجتماعی «یاس» است | وحدت رمز پیروزی در مقابل دشمن است

زندانی شدن امام موسی بن جعفر (ع)

وی در ادامه افزود: در زمان مهدی عباسی، به اعتبار اینکه فرزند منصور بود، مردم نسبت به او بغض داشتند، لذا با شیطنت و برای دلجویی از مردم مقدار زیادی از اموال امام صادق (ع) که توسط پدرش مصادره شده بود، را آزاد کرد، اما بعد ثابت شدن پایه‌های حکومت خود و برای حفظ قدرت، امام موسی بن جعفر (ع) را دستگیر کرد و ایشان چهار سال در زندان بودند.

جریان فدک و طاغوت‌ستیزی امام موسی بن جعفر (ع)

علم‌الهدی همچنین به جلسه‌ای که هارون‌الرشید در مدینه با امام موسی بن جعفر (ع) برگزار کرد، اشاره کرد و گفت: هارون‌الرشید به امام هفتم (ع) پیشنهاد داد که حاضر است به مظلومیت اهل بیت (ع) و فرزندان علی (ع) و فاطمه (س) و مخصوصاً قضیه فدک را خاتمه دهد. امام موسی بن جعفر (ع) در پاسخ به این پیشنهاد، مرز‌های فدک را به‌طور دقیق تعیین کردند که شامل تمام مرز‌های کشور می‌شد که این پاسخ، طاغوت‌ستیزی امام را نشان می‌دهد.

وی گفت: هارون‌الرشید که از پاسخ امام هفتم (ع) مأیوس شده بود، تصمیم به دستگیری ایشان گرفت. امام موسی بن جعفر (ع) در حالی که مشغول نماز بودند، توسط ماموران دستگیر و به بغداد منتقل شدند. این زندانی شدن، نتیجه مقاومت امام در برابر ظلم و فساد طاغوت‌های زمان خود بود.