انقلاب، روستا را  از حاشیه به متن آورد

انقلاب، معجزه خود را در تغییر رویکرد‌ها به منصه ظهور رساند. این چیزی است که از همان روز اول پیروزی به چشم آمد. موفقیت‌ها را اگر در گذر زمان و با متر و معیار باید سنجید، رویکرد را‌ می‌شود همان اول فهم کرد. تأکید من بر روز اول برای این است که دقیقا همان روز اول، بُردار‌ها تغییر مسیر دادند.

بین بیست ویکم و بیست ودوم بهمن، یک شب فاصله بود، اما در عمل با مسیر نویی که باز  شد روستا و کشاورز که تا ۲۱ بهمن، حاشیه نشین حسرت کشیده امکانات وطن بودند، از ۲۲ بهمن، در متن توجهات و برنامه ها، جایگاه شایسته احترامی یافتند. نیرو‌های انقلاب، به دور از بروکراسی اداری و گرفتاری در قیدوبند حکم و حق مأموریت و... به میدان می‌آمدند و کار را به سوی بهتر شدن سامان می‌دادند. روستای ما تا آن روز سازندگی را و مهربانی را به خود ندیده بود. جوانان که از شهر به یاری روستا می‌آمدند، دیوار‌های خسته را هم انگار جانی تازه می‌بخشید، درختان که جای خود داشتند. 

آدم‌ها که حالشان از آب و درخت هم بهتر شده بود. همان ماه‌های اول، بهینه سازی قنات‌ها و اصلاح استخر و مسیر آب، انجام می‌شد. روستای ما سه قنات و مزارع وابسته داشت که یک به یک آباد شدند. حاصل کار هم، همان سال اول در خرمن کردن محصولات به چشم می‌آمد. لبخند رضایتِ قاب شده بر لبان خسته، امید در افزایش را روایت می‌کرد. محرومیت زدایی، وجهه همت نظام برخاسته از انقلاب، فراموش شده‌ترین افراد را در دوردست ها، زیر چتر می‌آورد. کارگزاران حکومتی هم که‌ می‌آمدند، انگار قاصد مهر بودند. 

در ادامه حتما بخوانید هم نان، هم استقلال، هم آبادی!

دیگر از تبختر دولتی‌ها خبری نبود. «امنیه» هراس نمی‌آورد که امنیت روانی مردم، قربانی حضورش شود. آرامش روانی رهین هر قدمی بود که برمی داشت. حال مردم ما هر روز بهتر می‌شد. لوله کشی آب بهداشتی، حتی شده از دیار دور، سال‌های بعد هم برق کشی و گازکشی و تلفن کشی و فیبر نوری و جاده آسفالته و... نشان از عادلانه ترشدن توزیع امکانات ملی داشت. الان هم در همان روستا با وجود طولانی شدن خشک سالی، با حمایت نظام برآمده از انقلاب، وضعیت زندگی مردم با شهر فاصله‌ای ندارد. در خانه که بسته شود، معلوم نمی‌کند در روستا هستید یا شهر. تأکید می‌کنم بر اینکه رویکرد‌ها اصلاح شد. 

همین برای تعریف و تبیین نگاه انقلاب کافی است. اگر تفرقه و هوس تجزیه و جنگ و تحریم و ندانم کاری برخی مسئولان و رقابت‌های فرساینده جناحی نبود، قطعا به لحاظ عملکرد و کارنامه کردن فعالیت ها، صدبرابر پیش‌تر می‌رفتیم. اما سختی شرایط و قصور‌ها و تقصیر‌ها را‌ می‌دانیم و امیدواریم بعد از این هر روز ایران و ایرانی بهتر از دیروز شود. این شدنی است اگر توان‌ها و ظرفیت‌ها هم افزا شود.