تاریخچه‌ای از توسعه حرم امام رضا علیه‌السلام در عصر «وزیرنظام» در دوره قاجار خودتان را بزنید به آن راه آقا! خورشید، پشت این پنجره است عنایت خاص امام رضا (ع) به شیخ حبیب‌ا... آثار، برکات و چرایی زیارت امام رضا (ع) | عهدی که با زیارت ادا می‌شود گزارشی از نمایشگاه عکس های حسن توکلی از حرم مطهر رضوی در نگارخانه فردوسی | با عکس هایم از حرم، زندگی کردم چایخانه‌های حرم رضوی؛ روایت ۲۰۰ خادم و هزاران فنجان چای برای زائران دروغ جدید معاندین درباره زیارتنامه برای رهبر انقلاب در حرم مطهر امام رضا(ع) مشهد میزبان کنگره بین المللی شعر پیامبر رحمت(ص) دارالشفای امام رضا (ع)، قدیمی‌ترین مرکز درمانی مشهد | وجود ۶۹ نسخه خطی از آثار زکریای رازی در مرکز اسناد آستان قدس رضوی آرزوی شهادتی که امام‌رضا(ع) پای آن را امضا کرد تاریخ دقیق آغاز امامت امام زمان (عج) در تقویم شمسی و قمری کنگره رهبران ادیان جهانی و سنتی برگزار می‌شود وزیر آموزش و پرورش: طرح «مسجد، مدرسه دوم» اجرا شد بررسی نقش شیعه در تاریخ تمدن اسلام حرم امامین عسکریین علیهم‌السلام سیاهپوش شد + فیلم رئیس دانشگاه بین‌المللی مذاهب اسلامی با امیر جماعت اسلامی پاکستان دیدار کرد همایش همدلی؛ پیوندی برای خدمت، مدرسه‌سازی و دستگیری از نیازمندان بهار حیات و زندگی بحارالانوار علامه مجلسی؛ دایره‌المعارفی بی‌نظیر از معارف شیعه
سرخط خبرها

این رستخیز عام که نامش محرم است

  • کد خبر: ۳۴۵۴۵۷
  • ۲۵ تير ۱۴۰۴ - ۱۳:۰۱
این رستخیز عام که نامش محرم است
مشهد در روز‌های محرم، شهری است که در دل شلوغی و هیاهوی روزمرگی و زندگی عمیقا غمگین است؛ شهری که با چشمانی باز، اشک می‌ریزد و با گام‌هایی آرام، در دل ماتم قدم می‌زند.

در روز‌های ماه محرم، کوچه و خیابان‌های مشهد، حال‌وهوای دیگری دارند. آفتاب بی‌هیچ تردیدی خود را بر زمین شهر می‌گستراند، اما انگار غمی سوزان و پنهانی در هوا جاری است که حرارت خورشید در مقابل آن کم می‌آورد. شهر در عزایی بی‌پایان فرورفته و مشهد، در روشنای روز، صحنه‌هایی بی‌بدیل از همدلی و اندوه را به نمایش می‌گذارد.

پرچم‌های سیاه از سردر خانه‌ها و مغازه‌ها و برفراز خیابان‌های شهر آویزان‌اند و کتیبه‌هایی با نوشته‌هایی در سوگِ سالار شهیدان و یارانش، بر درودیوار‌ها نقش بسته‌اند. در کوچه پس‌کوچه‌های باریک محلات قدیمی، پیرمرد‌های مشکی‌پوش، روی صندلی‌های چوبی نشسته‌اند و زیر لب مرثیه‌های ماندگاری از محتشمِ کاشانی را می‌خوانند: «باز این چه شورش است که در خلق عالم است، باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است، گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست، این رستخیز عام که نامش محرم است ...».

صدای نوحه‌خوانی از بلندگو‌های هیئت‌های محل، با صدای طبل و سنج و زنجیر درهم می‌آمیزد و غوغایی به پا می‌کند. خیابان‌ها پرشده از دسته‌های عزاداری؛ پیراهن‌های سیاه، شانه‌هایی خمیده از اندوه و چشمانی سرخ از اشک. همه برای عرض تسلیت به‌سوی حرم می‌روند.

در نزدیکی حرم، جمعیت موج می‌زند. زائران با پای پیاده، بعضی علم بر دوش، بعضی پرچم‌های سرخ بر دست، پیر و جوان، زن و مرد و کودک، به سمت بارگاه مطهر روان‌اند. نگاه‌هایی خیره به گنبد طلایی، دل‌هایی پر از حاجت و حزن، چشم‌هایی خیس از اشک‌های سرخ. انگار مشهد، کربلایی دیگر است و سپاه حسین (ع)، دوباره خود را برای نبردی دیگر با یزیدیان، آماده می‌کند. این آتشی که در دل‌هاست، به این سادگی‌ها خاموش نمی‌شود. این اشک‌های سرخ، از دلی خون می‌جوشد و این چشمه، برای همیشه جاری است.

مشهد در روز‌های محرم، شهری است که در دل شلوغی و هیاهوی روزمرگی و زندگی عمیقا غمگین است؛ شهری که با چشمانی باز، اشک می‌ریزد و با گام‌هایی آرام، در دل ماتم قدم می‌زند. هر کوچه‌اش روضه‌خانه‌ای است و هر رهگذری، سوگوار کربلاست.

آن مشهدی‌هایی که در این ماه، هنوز فرصتی برای رفتن به حرم مطهر امام رضا (ع) و عرض تسلیت پیدا نکرده‌اند، هرکجای شهر که باشند، از خیابان نواب صفوی و خیابان شیرازی گرفته تا خیابان امام رضا (ع) یا خیابان طبرسی و حتی خیلی دورتر، بولوار فردوسی یا خیابان قرنی، یا هرکجای دیگری که نگاهشان به گنبد و گلدسته بیفتد، همان وسط بولوار رو به حرم می‌ایستند و دست بر سینه گذاشته و سر خم می‌کنند و زیر لب آهسته زمزمه می‌کنند: «السلام علیک یا علی‌بن موسی‌الرضا، عرض تسلیت داریم آقاجان، ما هم عزادار جدتان هستیم...»

عکس: فاطمه انتظار

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->