مراسم نخستین سالگرد شهادت شهید سید حسن نصرالله در مشهد برگزار شد + فیلم (۸ مهر ۱۴۰۴) نماینده سابق مقام معظم رهبری در سوریه: جامعه باید با شهدا زندگی کند + فیلم یادواره شهدا فرصتی برای جلوگیری از تحریف تاریخ انقلاب است مراسم اختتامیه یادواره شهدای گوهرشاد، حرم مطهر رضوی، مکه و منا برای نخستین‌بار در مشهد برگزار شد (۸ مهر ۱۴۰۴) یک شیشه مربای دل‌تنگی زینت‌هایی که بلای جان شده‌اند | درباره کتاب «آرایش و زینت» خادمان زلال رضوان در حرم مطهر امام‌رضا(ع) تقدیر شدند سردار کارگر: جنگ ۱۲ روزه آموزه‌های زیادی برای ایران و جهان به همراه داشت ساخت مساجدی سازگار با محیط زیست در اندونزی جانبازان بی‌پرونده، ترکش‌های بی‌درصد! ارائه وام مسکن به ایثارگران در روزهای آینده + رقم وام کتاب جامع اشعار عاشورایی برای مداحان اهل بیت(ع) حکم شرعی شستن لباس نجس در ماشین لباس‌شویی چیست؟ مراسم بزرگداشت سالگرد شهادت آیت‌الله هاشمی‌نژاد در مشهد برگزار می‌شود(۱۰ مهرماه ۱۴۰۴) کربلا در آستانه ایام فاطمیه سیاهپوش شد اعلام ویژه‌برنامه‌های سالروز میلاد امام حسن عسکری(ع) در حرم مطهر امام‌رضا(ع) تشکیل ۵ کمیته تخصصی برای برگزاری اجلاس بین‌المللی پیرغلامان حسینی در مشهد تعویض فرش‌های حرم مطهر امام‌حسین(ع) مادر شهیدان «حسینی‌مزینانی» پس از سال‌ها صبوری به ۳ فرزند شهیدش پیوست برگزاری نخستین همایش ملی «حقوق و کرامت انسان در سیره سیاسی ـ اجتماعی حضرت امام‌رضا(ع)» در مشهد
سرخط خبرها

حکایت ما مدینه نرفته‌ها

  • کد خبر: ۳۵۲۸۴۳
  • ۲۸ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۶:۲۵
حکایت ما مدینه نرفته‌ها
چشم‌های گریه‌کن‌های دهه آخر صفر، جور دیگری زیباست. پنجاه شب و روز را میان روضه‌ها، برای حسین و خانواده‌اش به خون نشسته و حالا با نگاهی که زلال‌تر از همیشه است، دارد برای اولین غم آل‌ا...، اشک می‌ریزد.

چشم‌های گریه‌کن‌های دهه آخر صفر، جور دیگری زیباست. پنجاه شب و روز را میان روضه‌ها، برای حسین و خانواده‌اش به خون نشسته و حالا با نگاهی که زلال‌تر از همیشه است، دارد برای اولین غم آل‌ا...، اشک می‌ریزد. وسط روضه‌های چهل‌و‌هشتم، همیشه یک جای روضه وقتی روضه‌خوان می‌گوید: «آهای مدینه نرفته‌ها»، صدای شکستن دل نیم بیشتر جمعیت به آسمان می‌رسد. روضه‌خوان، دل پامنبری‌هایش را می‌برد مدینه و این مابین خیلی‌ها شبیه به من، هیچ تصوری از مسجدالنبی (ص) ندارند.

قبه‌الخضرا را فقط توی عکس‌ها دیده‌اند و از تمام آن صحن‌و‌سرا این را خوب می‌دانند که حرم بزرگ و باصلابتی است و باید آنجا بی‌صدا اشک ریخت و صورت به آستین گرفت، اما هنوز وقتی به نام حسن‌بن‌علی (ع) می‌رسد، آنجا که دل‌ها می‌رود پشت دیوار‌های قبرستان بقیع، حتی همان مدینه نرفته‌هایش هم زار زار گریه می‌شوند. غربت پسر ارشد امیرالمؤمنین (ع) میان روایت مدینه رفته‌ها و قاب‌های غبارآلود توی تلویزیون هم، غم‌انگیز است. 

مزاری که هیچ‌گاه هیچ پخش مستقیمی ندارد. هیچ همکار محترمی از حال و هوای شب ولادت یا شهادت ساکنان بقیع، گزارش نمی‌دهد. برای جماعتی که تمام محرم را با خاطرات حرم امام حسین (ع) سر کرده و همین چند روز پیش، از زیارت قیامت‌سرای کربلا برگشته‌اند، زبان به دهان گرفتن پشت دیوار‌های بقیع، عین کبوتر بی‌قراری است که توی یک قفس کوچک اسیر شده باشد.

اینجا میان روضه‌ها می‌شود بلند بلند گریه کرد و آرزو کرد بشود یک روزی از پشت دیوار‌های قبرستان بقیع، بی‌صدا اشک ریخت. ما مدینه نرفته‌ها هیچ‌وقت از توی تلویزیون نفهمیدیم آن تکه سنگ‌های پراکنده هرکدام نشان کدام نور چشم خداست. 

هیچ‌وقت از میان تصاویر مسجدالنبی (ص) دستگیرمان نشد این حرم چه وسعت و شکوه و عظمتی دارد. با این همه، توی خیالاتمان بار‌ها به مدینه سفر کرده‌ایم و ته تمام روضه‌ها، هم‌نوا با روضه‌خوان آرزو کرده‌ایم یک روزی بیاید که ما هم برویم توی لیست مدینه رفته‌ها و بعد بیاییم تعریف کنیم چقدر گریه کردن پیش چشم وهابی‌های خدانشناس، دشوار است.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->