شایعه استعفای وزیر راه و شهرسازی تکذیب شد (۲۲ خرداد ۱۴۰۴) ویدیو | تدابیر رهبر انقلاب در فرماندهی کل قوا (قسمت اول) رئیس سازمان انرژی اتمی: فشار بر ایران برای تعطیل‌کردن برنامه هسته‌ای خود، هدف غرب است + فیلم پیام تبریک پزشکیان به پوتین به مناسبت روز ملی روسیه اولین سری از اسناد اطلاعاتی منتقل‌شده از رژیم صهیونیستی منتشر شد قالیباف در واکنش به قطعنامه ضدایرانی شورای حکام: راه‌اندازی مرکز جدید و کاهش نظارت، پاسخ به زیاده‌خواهی‌ها است فرمان آغاز رزمایش‌های اقتدار نیرو‌های مسلح در سال ۱۴۰۴ صادر شد چرا برخواستن لس‌آنجلس مقابل ترامپ ما را متعجب نکرد؟ نمایندگان مردم مشهد در مجلس، تعیین‌تکلیف ارتفاعات جنوب مشهد را از وزیر راه خواستار شدند + تصویر اولیانوف: قطعنامه ضدایرانی شورای حکام بدون اتفاق نظر قاطع اعضا به تصویب رسید سخنگوی وزارت امور خارجه سوء استفاده سه کشور اروپایی و آمریکا از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه ایران را محکوم کرد (۲۲ خرداد ۱۴۰۴) فرمانده کل سپاه: برای هر سناریو، وضعیت و حالتی آماده‌ایم سردار قاآنی: جمهوری اسلامی ایران معطل مذاکرات نمانده است | رسانه‌های دنیا در خدمت رژیم صهیونیستی و آمریکا هستند + فیلم رئیس جمهور: آینده را با هم می‌سازیم و دیگر قدرتی نمی‌تواند ما را تحریم کند قالیباف: معبر‌های اقتصاد را باید با جنگ اراده‌ها و عقلانیت انقلابی و خلاقیت باز کرد + فیلم چه کشورهایی به صدور قطعنامه علیه ایران در نشست شورای حکام رای دادند؟ + آرای مخالف و ممتنع کمالوندی: قطعنامه شورای حکام عملیات تکراری کشور‌های غربی است | غنی سازی به شکل چشمگیری افزایش خواهد یافت نماینده دائم ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی: به هر اقدام تحریک‌آمیز پاسخ قاطع می‌دهیم بیانیه مشترک وزارت امور خارجه و سازمان انرژی اتمی در واکنش به قطعنامه شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تصویب قطعنامه سیاسی شورای حکام آژانس علیه ایران (۲۲ خرداد ۱۴۰۴) سخنگوی وزارت امور خارجه: دور ششم مذاکرات، یکشنبه به میزبانی مسقط برگزار می‌شود رئیس جمهور: مگر می‌توانند ایران را تحریم کنند؟ با دستور رئیس جمهور، اجرای ۵ طرح زیربنایی و تولیدی در ایلام آغاز شد ویتکاف: نباید به ایران اجازه غنی‌سازی یا توسعه قابلیت هسته‌ای را داد مشهد، میزبان یادواره شهدای مهندسی رزمی و تخریب استان‌های خراسان نظامیان صهیونیست از ترس حماس، فرمانده‌شان را به گلوله بستند هشدار وزیر کار درباره بحران جهانی مهاجرت نخبگان و متخصصان پیشروی رژیم صهیونیستی به سمت مرز عراق در سایه انفعال دولت جولانی
سرخط خبرها

درآمدی تاریخی بر نئولیبرالیسم (۲)

  • کد خبر: ۳۸۱۸۴
  • ۲۰ مرداد ۱۳۹۹ - ۱۰:۵۴
درآمدی تاریخی بر نئولیبرالیسم (۲)
علیرضا طوسی رضوانی - مدرس دانشگاه و کارشناس سیاسی
هم‌زمان، ظهور جنبش‌های کارگری و اندیشه‌های سوسیالیستی، فشار‌ها بر نظام سرمایه‌داری را افزود و به این ترتیب، ضرورت دخالت دولت در تأمین رفاه اجتماعی بیش از پیش احساس شد. این‌گونه بود که «موج دوم» لیبرالیسم یعنی لیبرالیسم‌دموکراتیک در نیمه دوم قرن نوزدهم آغاز شد. لیبرال‌دموکراسی در مقابل لیبرالیسم کلاسیک، متضمن اندیشه «برابری» و تضمین حقوق و آزادی‌های بنیادی افراد برای شرکت در تصمیم‌گیری‌های سیاسی بود. تأکید بر برابری و عدالت اجتماعی و ناکافی دانستن اصل «آزادی» از وجوه تمایز لیبرال‌دموکراسی با لیبرالیسم اولیه است. دولت‌های لیبرال‌دموکرات تلاش کردند با شناسایی اتحادیه‌های کارگری و بسط حق رأی به کارگران و زنان، نقایص و ضعف‌های لیبرالیسم کلاسیک را برطرف کنند. وقوع بحران عظیم اقتصادی دهه ۱۹۲۰ که با افزایش بیکاری و فقر، سقوط ارزش سهام شرکت‌ها، ورشکستگی و رکود همراه بود، بر سرعت تحولات در نظام سرمایه‌داری لیبرال افزود. درنتیجه تلاش‌های نظری اقتصاددانانی، چون «جان مینارد کینز»، نظریه «دولت رفاه» و دولت مداخله‌گر در اقتصاد با هدف تنظیم سیاست‌های پولی، ایجاد تعادل در عرضه و تقاضا، ایجاد اشتغال، توزیع درآمد‌ها و برنامه‌ریزی برای اقدامات رفاهی، چون آموزش و بهداشتِ رایگان، مطرح شد و به این ترتیب فصل جدیدی در تاریخ لیبرال‌دموکراسی آغاز گردید که به عصر دولت رفاهی و «دموکراسی اجتماعی» شهرت یافت.

اگرچه دخالت دولت در اقتصاد، سرپیچی آشکاری از ارزش‌های لیبرالیسم به‌شمار می‌آمد، با تشدید بحران‌های اجتماعی، بسیاری از لیبرال‌ها متقاعد شدند که به آن تن دهند. پس از جنگ جهانی دوم اغلب کشور‌های اروپای غربی و آمریکای‌شمالی به سمت نظام دولت رفاه متمایل شدند و سیاست‌های رفاهی و عدالت‌محور، جایگزین سیاست اقتصاد بازار گردید. به عبارتی می‌توان گفت که در این مقطع، لیبرالیسم به ارزش‌ها و اصول سوسیالیسم یعنی برابری و «عدالت توزیعی» نزدیک شد. اما از اواسط دهه ۱۹۷۰ به‌تدریج نشانه‌های رکود اقتصادی نمایان شد. از یک طرف بزرگ شدن بدنه بوروکراسی به افزایش هزینه‌های عمومی و فساد و ناکارآمدی اداری انجامید و از سوی دیگر افزایش دستمزد‌ها و مالیات‌ها زمینه کاهش سرمایه‌گذاری در تولید و نارضایتی صاحبان صنایع و سرمایه را فراهم آورد. برای جبران این نقص، سیاست کاهش هزینه‌های عمومی در صدر علایق اقتصادی و سیاسی دولت‌های غربی قرار گرفت که البته اجرای این هدف تنها از طریق سیاست کاهش هزینه‌های دستمزد و کاستن از هزینه‌های رفاهی، آموزشی و بهداشتی ممکن بود. حاصل این چرخش نظری و عملی، چیزی جز رواج دوباره سیاست‌های اقتصادی نئوکلاسیک و گرایش فزاینده به خصوصی‌سازی در اقتصاد نبود.

در آمریکا این تغییر سیاست از اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ و به‌ویژه در دوران ریاست‌جمهوری «رونالد ریگان» به اوج خود رسید و در انگلستان نیز این سیاست جدید از نیمه دوم دهه ۱۹۷۰ و در دوران نخست‌وزیری «مارگارت تاچر» شروع شد. به نظر می‌رسید که لیبرالیسم یک‌بار دیگر به دوران کلاسیک خود بازگشته است. پس از آن بود که اصطلاح «نئولیبرالیسم» بر سر زبان‌ها افتاد. نئولیبرالیسم کوششی بود برای بازگشت به شرایط پیش از دولت رفاهی. براین اساس لیبرال‌های نو، نظریه کینز و نقش دولت به‌عنوان عامل تنظیم اقتصادی را محل تردید قرار دادند و بار دیگر بر مزایای نظام بازار آزاد تأکید کردند.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->