از کابل تا محله پورسینای مشهد | گفت‌وگو با پزشک افغانستانی که دغدغه‌اش کمک به محرومان است

راد، هاشمی | شهرآرانیوز، دوران کودکی‌اش را در فقر و سختی معیشت در کابل پایتخت افغانستان گذرانده، این تجربه سخت در کودکی باعث شده است که از همان دوران تمام هدف و آرزویش بشود کمک به دیگران. با همین هدف هم رشته پزشکی را انتخاب می‌کند و از دانشگاه پزشکی کابل فارغ‌التحصیل می‌شود، بازی روزگار او را به مشهد می‌رساند و او حالا یکی از پزشکان این شهر است.

 

چند سالی است که «محمدداوود نوروزی» در مرکز خدمات جامع سلامت شهری ساختمان در محله پورسینا به عنوان پزشک مشغول به کار است. با تمام فراز و فرود‌های زندگی‌اش هنوز از مسیری که از همان دوران کودکی برای خودش تعیین کرده، منحرف نشده است.

محمد داوود نوروزی متولد سال ۱۳۴۵ در افغانستان است، دوران کودکی‌اش را در یکی از محلات حاشیه‌ای کابل گذرانده و دیدن افراد نیازمند در آن محله و کمبود خدمات درمانی در آن روزگار باعث شده که از همان روز‌ها علاقه‌مند رشته پزشکی شود.

 

پنج سال بیشتر نداشته که به دلیل هوش زیاد و علاقه و استعدادی که داشته، دو سال زودتر تحصیل را شروع می‌کند. بعد از آن هم مقاطع مختلف را یکی یکی پشت سر می‌گذارد به دانشکده طب کابل که در آن روزگار برای خود اسم و رسمی داشته می‌رود و بعد از پایان تحصیلات در مناطق محروم مشغول خدمت‌رسانی می‌شود.

 

در روز‌های جنگ افغانستان در مناطق مرزی و روستایی در یک بیمارستان صحرایی مشغول به کار می‌شود. با شروع جنگ‌های چریکی و ناامن‌شدن منطقه برای مدتی کوتاه عازم ایران شده و در تهران مستقر می‌شود. بعد شرایطی پیش می‌آید که امکان بازگشت برای او فراهم نمی‌شود و برای همیشه در ایران ماندگار می‌شود.

 

همان سال‌ها در بیمارستان شهدای تجریش تهران آزمون پزشکی می‌دهد و پذیرفته می‌شود. به عنوان پزشک به استان خراسان اعزام می‌شود و دو سال در بیمارستان نهم دی تربت حیدریه کار می‌کند. بعد از آن به مدت ١٦سال در مرکز بهداشت روستایی در نزدیکی تربت حیدریه مشغول به کار می‌شود و بعد از آن فعالیتش را در مشهد ادامه می‌دهد.

 

چند سالی در مرکز درمانی محله شهید باهنر در قلعه ساختمان فعالیت می‌کند تا دست آخر سال ۱۳۹۴ برای خدمت به مرکز سلامت محله پورسینا پا می‌گذارد. همان ابتدای کار در این مرکز می‌گوید که دلش می‌خواهد به عنوان پزشک دوم فعالیت داشته باشد نه سرپرست کل مجموعه تا تمام همّ و غمش رسیدگی به وضعیت بیماران باشد، اما زمانی که این مرکز به بخش خصوصی واگذار می‌شود او به عنوان سرپرست مرکز انتخاب می‌شود.

 

دکتر نوروزی سال‌هاست تجربه کار در مناطق محروم را دارد و می‌گوید به این محلات و مردمش تعلق دارد. با اینکه بعد‌ها به وی پیشنهاد کار در مراکز درمانی مناطق دیگر را می‌دهند، اما همچنان در این منطقه باقی می‌ماند.

 

در این باره می‌گوید: «وقتی در این رشته دانش‌آموخته شدم با خودم عهد بستم که برای خدمت به مردم کار کنم و اولویتم باز کردن گره از کار مردم باشد. به همین دلیل کار در این مناطق، انتخاب اول من است؛ چرا که مردم اینجا بیشتر از سایر نقاط به خدمات و کمک‌های درمانی نیاز دارند.»

خدماتی که این مرکز به مردم این منطقه ارائه می‌دهد، متفاوت و متنوع است. از دندان‌پزشکی بگیرید تا روان‌شناسی. این خدمات هم رایگان هستند، با این حال خیلی از بیمار‌های اینجا که برای دریافت خدمات دیگر به مراکز دیگر ارجاع داده می‌شوند از پس هزینه‌های آن مرکز برنمی‌آیند. مثلا افراد دیابتی باید به مراکز دیگر بروند و هزینه‌های زیادی را بپردازند. اغلب توان پرداخت ندارند و درمان را رها می‌کنند و دچار مشکلات فراوان می‌شوند. خیلی وقت‌ها خانم‌های بارداری که در این مرکز معاینه می‌شوند هزینه پرداخت بیمارستان را ندارند و در خانه زایمان طبیعی می‌کنند. این موارد باعث شده که حالا آقای نوروزی صندوقی در بیمارستان برای کمک به بیمار‌ها راه بیندازد.

 

دکتر نوروزی خیلی از بیماری‌های شایع در این مناطق را ناشی از سبک زندگی مردم می‌داند. سبک زندگی‌ای که ناشی از مشکلات معیشتی است.

 

وی خاطرنشان کرد: «یکی از مشکلاتی که در این مناطق به وفور دیده می‌شود زندگی در فضای محدود است. نتیجه ترکیب فقر و تراکم جمعیت شده خانه‌هایی با فضای محدود و جمعیت زیاد! این خودش باعث شیوع سریع بیماری‌های ویروسی می‌شود.»

 

به گفته او یکی از مشکلاتی که حالا به تازگی با شیوع ویروس کرونا برای افراد این منطقه به وجود آمده آزمایش کرونا (پی سی آر) است. خیلی وقت‌ها افراد مشکوکی که برای آزمایش به مراکز دیگر ارجاع داده می‌شوند توان پرداخت هزینه آزمایش را ندارند. آقای نوروزی حالا با هماهنگی با مرکز بهداشت در همین مرکز رایگان برای برخی بیماران این آزمایش را انجام می‌دهد.

درباره رفع این محدودیت‌ها و راه ارتقای سلامت و بهداشت در این منطقه از دکتر نوروزی می‌پرسم و او همه چیز را در گرو رفع مشکلات اقتصادی می‌داند. اینکه حتی یک بیمارستان اینجا برای ارائه خدمات به انبوه جمعیت شهرک شهید رجایی و شهید باهنر وجود ندارد.

 

این پزشک افغانستانی خاطرنشان کرد: ما برای ارائه خدمات تخصصی، افراد را به بیمارستان‌ها و درمانگاه‌های دیگر معرفی می‌کنیم که متأسفانه هزینه زیادی دارد و خیلی از این افراد از پس هزینه‌های آن برنمی‌آیند. اگر یک بیمارستان در این سوی شهر برای همین افراد ساخته شود بسیاری از این مشکلات حل می‌شود و سلامت ساکنان این منطقه هم افزایش پیدا می‌کند.