مشق مهربانی

محمدرضا ضیاء - کیف، دفتر، کتاب، مداد، خودکار، پاک کن، تراش، این ها حداقل هایی هستند که یک دانش آموز برای شروع یک سال تحصیلی نیاز دارد. امروز 10شهریور است و چیزی تا آغاز سال تحصیلی جدید نمانده است. خدا می داند چقدر سخت است که بخواهی مشق بنویسی یا سر کلاس تمرین حل کنی و مدام از بغل دستی ات مداد اضافه اش را قرض بگیری. یک بار قرض بگیری، دو بار قرض بگیری. بعدش چه؟ فکرش را بکنید؛ یک مداد ارزش این را دارد که سر انسانی مثل من و شما هر روز پایین باشد و فکرش هر روز مشغول که امروز از کدام هم کلاسی ام مداد قرض بگیرم؟

مداد و دفتری که لوکس شده است
قبل از این هم بودند والدین شریفی همین بغل گوشمان در خیابان های شهر که نمی توانستند برای فرزندشان لوازم التحریر بگیرند، چه برسد به حالا که دیگر اوضاع اقتصادی سخت تر از سال های گذشته شده است. اگرچه ارز کالاهای اساسی و نیمایی به لوازم التحریر اختصاص یافته، قیمت لوازم التحریری که سال پیش هم ارزان نبود، دست کم دو سه برابر شده است. تولیدکنندگان محصولات کاغذی می گویند هر بند کاغذ را که قبلا 80هزار تومان می خریدند، حالا باید 500هزار تومان بخرند! حالا شما بگویید همان دفترهای ساده تعاونی که همه می شناسیمشان، حالا باید با چند برابر قیمت سال قبل فروخته شود؟ تازه این افزایش قیمت را بگذارید کنار این موضوع که خیلی اوقات اصلا کاغذی وجود ندارد که صنعتگر با آن دفتر و کتاب تولید کند. کمیابی خودش دلیلی می شود بر گرانی بیشتر دفتر و کتاب و مداد. این روزها مداد و دفتر برای برخی خانواده ها کالای لوکسی شده است و شاید با خودشان بگویند بی خیال، ولش کن! فوقش دخترمان یا پسرمان را مدرسه نمی فرستیم!

مرهم درد شویم، حتی با یک مداد
جمله آخر پاراگراف قبل را دوباره بخوانید. به راستی اگر چنین اتفاقی بیفتد، درد ندارد؟ درد دارد. خیلی هم درد دارد. من و شمایی که دستمان به دهنمان می رسد و کیف و کتاب فرزندمان را به هر زوری شده است تهیه می کنیم، با دیدن و شنیدن چنین چیزی یا دردمان می گیرد یا خدای نکرده حواسمان را پرت و مشکلات خودمان را یادآوری می کنیم و این مسئله هم یک بهانه دیگر می شود برای به زبان آوردن عبارت «خدا فلان مسئول را لعنت کند که عده ای این وضع را دارند» و بعد خاموش می شویم. بیایید به این موضوع هم فکر کنیم که اگر آقای ایکس و ایگرگِ مسئول کاری نمی کند، بالاخره این پسرها و دخترهای معصوم وجود دارند، نه فرسنگ ها دورتر که همین چند خانه و خیابان آن طرف تر از خانه ما. من و شما کنار همه مشکلاتمان، می توانیم فقط با یک دفتر، یک مداد یا یک خودکار، باری را از دوش و دغدغه ای را از ذهن یک خانواده برای سواد حداقلی فرزندشان برداریم. اگر می خواهید این کار را بکنید،
بسم ا... . خیلی ساده تر از آن است که فکر را بکنید.

پویش هایی که کار را راحت کرده اند
اول این نکته را بگوییم که اگر تهیه لوازم التحریر برایتان سخت است، یکی دو هفته به پایان شهریور می توانید در نمایشگاه بین المللی مشهد، با تخفیف و زیر قیمت بازار، ملزومات تحصیل فرزندانتان را تهیه کنید. امسال صفرهای عددهای روی برچسب‎ قیمت لوازم التحریر آن قدر زیاد شده است که فعالیت خیلی از سلبریتی ها هم برای تبلیغ پویش های جمع آوری، خرید و توزیع لوازم التحریر دربین افراد نیازمند، بی سابقه است. یکی دو پویش و صفحه مطمئن برای اهدای کمک های نقدی و غیرنقدی را معرفی می کنیم تا برای تقدیم هدیه های باارزشتان، سردرگم نشوید.
پویش بنیاد دانش، بزرگ ترین پویش خرید لوازم التحریر برای کودکان نیازمند که بازیگران و سلبریتی های زیادی هم به آن پیوسته اند، پویشی است که بنیاد دانش راه انداخته است. کافی است هشتگ #مهرتامهربانی را جست وجو کنید و پست های مربوط به این پویش را بیابید. بنیاد دانش یک کد دستوری هم برای دریافت کمک معرفی کرده است و به راحتی و در یکی دو دقیقه می توانید با شماره گیری آن، به تحصیل «همه» کودکان سرزمینمان کمک کنید:
#14*2*0*724*
صفحه اینستاگرام karhayekhoob @ یک صفحه مطمئن دیگر برای کمک های خیریه است که خانواده های نیازمند را شناسایی می کند و کمک ها را به آن ها می رساند و گزارشش را هم در صفحه قرار می دهد. با نزدیک شدن به آغاز سال تحصیلی، فعالیت صفحه بیشتر منحصر به لوازم التحریر شده است. این صفحه و فعالیت های خیرخواهانه آن را عباسعلی سپاهی یونسی شاعر و روزنامه نگار مشهدی اداره می کند.