هندبال در سکوت و بی‌خبری

۲۱‌مهر بود که رضا علیزاده با کسب ۱۳‌رأی از ۱۷‌رأی اعضای مجمع انتخاباتی هیئت هندبال خراسان رضوی، به‌عنوان رئیس این هیئت انتخاب شد؛ هیئتی که در ۴ سال پیش از آن حفظ و افزایش سهمیه لیگ‌برتری استان مهم‌ترین دغدغه‌اش بود که به‌هر‌دلیلی هیچ‌کدام محقق نشد، یعنی نماینده سبزوار که فصل پیش با هر مشقتی توانسته بود سهمیه‌اش را در لیگ برتر حفظ کند، امسال از حضور در لیگ برتر بازماند و مشهد که سال‌ها نماینده‌ای در سطح اول هندبال ایران نداشت، باوجود داشتن نماینده‌ای جوان و شایسته در لیگ دسته‌اول و توفیق در کسب سهمیه لیگ برتر، به‌دلیل نبود حامی مالی باز هم نتوانست در سطح اول هندبال ایران حاضر باشد. در چنین‌شرایطی پس از برگزاری مجمع انتظار می‌رفت رئیس جدید هیئت که البته از اهالی هندبال نیست و احتمالا آشنایی کمی نیز با این رشته ورزشی و مسائل پیرامونی آن دارد، در کوتاه‌ترین زمان ممکن و پس از مشورت با کاربلدان و ریش‌سفید‌های پرافتخارترین ورزش تیمی استان، ترکیب جدید اجرایی هیئت را معرفی کرده و هرچه‌سریع‌تر کار را شروع کنند تا شاید بتوانند برای آینده هندبال استان روز‌های بهتری را رقم بزنند.

 

در کمال شگفتی، اما حالا که بیش از ۲ هفته از برگزاری مجمع و انتخاب رئیس جدید می‌گذرد، هیچ خبری از هیئت هندبال استان به گوش نمی‌رسد و نمی‌دانیم که انتخاب همکاران آقای علیزاده برای راهبری ورزش پر‌قدمت و پر‌افتخار استان به کجا رسیده است. به گمان من ۲ پاسخ برای این بی‌خبری می‌توان متصور بود؛ یا اساسا اتفاقی نیفتاده و آقای رئیس هنوز و پس از ۲ هفته اقدامی برای انتخاب همکاران خود نکرده‌اند که البته بسیار دور‌از‌ذهن به نظر می‌رسد یا اینکه در‌حال تعامل چراغ‌خاموش با برخی از اهالی هندبال هستند و برای اینکه اهالی دیگر هندبال روی این مسئله حساس نشوند، بی‌سر‌و‌صدا کار را پیش می‌برند.

 

فارغ از اینکه حتی برای فرضیه دوم نیز ۲ هفته زمان زیادی است، باید اذعان کرد که اگر این فرض صحیح باشد و چنین‌اتفاقی در حال رخ‌دادن باشد، نباید چشم‌انتظار اخبار دلنشینی برای هندبال استان طی ۴ سال پیش‌رو بود؛ چرا‌که در چنین پیش‌فرضی، البته به شرط صحت، رئیس غیر‌هندبالی هیئت تنها با جمع محدودی از اهالی هندبال مرتبط خواهد شد و تجربه نشان داده که در تمام این سال‌ها، هرگاه اتفاقی مشابه روی داده است، عایدی عمده اهالی هندبال از تصمیمات اعضای هیئت بسیار ناچیز بوده و تنها جمع کمی بهره برده‌اند که آن‌هم آورده‌ای برای هندبال خراسان نداشته است.

 

در وضعیت کنونی بزرگ‌ترین دغدغه هندبال ما، همان‌طور که در ابتدای این نوشته به آن اشاره کردم، ایجاد بستر لازم و مناسب برای کسب سهمیه لیگ برتر است و عقل سلیم حکم می‌کند که بنا بر سابقه و افتخارات گذشته و زیرساخت‌هایی که وجود دارد، مدیران هیئت هندبال برای این مهم ابتدا به سراغ شهر‌های سبزوار و مشهد بروند. هر اتفاقی جز این به باور من نشان از مشورت‌گرفتن نادرست و نبود نگاه کارشناسی در تصمیم‌سازی‌های هیئت هندبال خراسان رضوی دارد.